Sen ve Ben

242 5 0
                                    

Korkmaya başlamıştım.Ya bana bir şey yaparlarsa ya bu okuldan canlı çıkamazsam?Konuşamazdım.Sesimi bir şekilde duyurmalıydım.Çığlık attım.

-Buradan kimse seni duyamaz ufaklık.

-Konuşamadığına göre dumanla haber verecek halinde yok.

-Teslim ol çömez!

-Kesin sesinizi! diye bağırdı ve diğerlerini durdurdu.

Bana doğru yürümeye başladı.Ben de geri geri gidiyordum.Arkamda havuz vardı ve birkaç adım sonra cup diye içine düşebilirdim.Gözlerimden yaşlar süzülüyor,vücüdum tir tir titriyordu.Bir adım kala duraksadım.Utku diğerlerine gitmeleri için eliyle bir işaret yaptı.Çıkıp gittiler.

-Şimdi sadece sen ve ben kaldık.

Yüzü yüzüme değecek kadar yakındı.

-Benden kaçacak mısın?

-...

-Senin gizemli bir yönün var ve bunu öğreninceye kadar peşini bırakmayacağım!

Gizemli yönüm ha bak sen!

Birden ayağım kaydı.Tiz bir çığlık attım.Suyun içine düştüm.O da yanıma atladı.

Beynime birden anılarım sıçradı.Babam,deniz,boğulmak ve... bir çocuk?

Arkadan sarıldı ve kollarıyla havaya kaldırdı ve beni kendine çevirdi.Kalbim gümbür gümbür atıyordu.Çırpınmaya çalıştım.Kollarımdan tuttu ve yüzünü dudağıma değecek kadar yakın

laştırdı ve fısıldadı:

-Seninle bir oyun oynayacağız.

Ellerimi gevşettiği gibi tokatı suratına yapıştırıverdim ve sudan çıktım.Sırılsıklam olmuştum ve üşüyordum.Bu ıslak kıyafetlerle ne yapacaktım?

Tokatım onu pek etkilememiş gibiydi.Sakince:

-Burada bekle sana kıyafet getireceğim. dedi

Oradaki sandalyelerden birine oturdum.Gömleğimin kollarını sıvadım.Bilekliğimi kontrol ettim.Islanmıştı ama çok şükür bir şey olmamıştı.Bu bileklik kazadan önceki tek hatıramdı.Fakat neden "U" harfinin olduğu hakkında bir fikrim yoktu.Utku...Onunda isminin baş harfi aynıydı.Sadece bir tesadüf olmalıydı.Onunla ne alakam olabilirdi ki?

Siyah bir eşfoman takımı getirdi.Bana uzattı ve dışarı çıktı.Üstümü değıştirdim.Eşofmanlar tam üstüme göreydi.Bilekliğimi ceketin içine sakladım.Utku koridorda beni bekliyordu.Duvara yaslanmıştı.Elleri cebindeydi.

-Acele etmemiz lazım zil çoktan çaldı.

Elimden tuttuğu gibi koşmaya başladık.Ona karşı koymak istiyordum ama bileğimi sıkıca tutuyordu.Sınıfıma kadar geldi.Kapıda durdu.Ben oturunca gitti.Herkes şaşkınlıkla bana bakıyordu.Merve gülümseyerek"O ne iş? " der gibi baktı.Sadece gülümsedim.

Ertesi gün koridorda gezerken müzik sınıfına rastladım.İçeride kimse olmadığını anlayınca girdim.Bir sürü müzik aleti vardı.Yerde duran gitar dikkatimi çekti.Kapıyı kapattım.Gitarı elime aldım ve yavaşça çalmaya başladım.Gözlerimi kapattım.Müziğin ritmine kaptırmıştım kendimi.Hafifçe mırıldanmaya başladım.Mırıldanmalarım yerini sözcüklere bırakmıştı.Kapının açıldığını duymamıştım bile.

Bir ses daha müziğe eşlik ediyordu.Başımı gitardan kaldırdim ve kimi göreyim?!Utku'nun eller yine cepte bana eşlik ediyor.Gözlerimin içine bakıp gülümsedi.Hemen ordan kaçmak istedim.Bu hızla Antartika'ya kadar bile gidebilirdim.Hala şarkıyı söylemeye devam ediyordum.Utku arkama geçti.Çenesini omzuma koydu.Elleriyle ellerimi tuttu.

Aylardan AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin