Pembe Kulaklıklı Hırsız ~Düzenleniyor~

PKH-14

Yapılan planlar hüsrana mı uğruyor?

Evet, bunu birden söyleyerek kızın kalbine indirebilirdim. Ama hemen söyleyip cevabı hemen almak istiyordum. Bir süre Cansu’dan ses çıkmadı.

Orada olup olmadığını kontrol ettikten sonra orada olduğunu öğrendim.

“Saçmalama, daha bir defa konuştuğum bir adamla sevgili falan olamam.”

“Ya Cansu lütfen, hem bak gerçek sevgili değil. Ona oyun oynayacağız.”

“Neden böyle bir şey yapıyorsun Hazan?”

Sustum…

Ailem için yapacaktım. Onları benden aldığı için.

“Cansu… Tuncay ailemin katili…” Dedim. Bir an kısa çaplı bir şok geçirdiğini belli eden bir ses çıkardı. Sonra, sonrası yoktu. Hiç konuşmadı.

“Tamam Hazan. Senin için yapacağım.” Dedi. Benim için kendini feda eden arkadaş gibi arkadaş.

“Çok sağ ol Cansu. Ben Kaan’ın telefonundan numarasını alıp sana yollarım.” Dedikten sonra vedalaşıp telefonu kapattım.

Artık yapmam gereken tek şey kalmıştı. Tuncay’ın numarasını bulmak…

Hemen Kaan’ın odasının kapısını çaldım. ‘Gir’ diye gelen sesle kapı kolunu indirip içeri girdim. İçeri girdiğimde uzanmıştı. Beni görünce kendini düzeltip “Gel Hazan.”

Yanına gidip oturdum. “Acaba telefonunu alabilir miyim? Cansu’yu arayacağım da.” Dedim. Sağ olsun hiç hayır demeden elime tutuşturdu. Şifreyi bildiğimi bildiği için hiçbir şey söylemedi.

Hemen kapıya çıkıp Tuncay’ın numarasını bulup kendime mesaj olarak attım. Ardından mesajı silip tekrar içeri girdim.

“Ne o?”

“Şey benim telefonum açıldı. Yinede sağ ol.” Deyip tekrardan çıkıp odama koştum. Kaan’dan gelen mesajı kopyalayıp Cansu’ya yolladım. Ardından;

Gönderen: Hazan

Mesaj: Cansucum Tuncay’ın numarası. Haber bekliyorum.

Deyip mesajı yolladım. Ardından Cansu’dan ‘Tamam’ mesajı geldi.

Artık bu gece rahat bir uykuya yatabilirdim. Çünkü o Tuncay’ın cezasını çekeceğini biliyordum. Ama içimde bir şey vardı. Kötü bir his…

Kendimi güvende hissetmiyordum. Kendimi güvende hissetmemi sağlayan tek kişi vardı Kaan.

Yataktan kalkıp tekrar odasına gittim. Kapıyı çalıp kapı kolunu indirdim. İçeri girdiğimde Kaan yatakta doğrulmuş bana bakıyordu.

“Şey… Kendimi çok huzursuz hissediyorum. Acaba seninle uyuyabilir miyim?”

Önce kısa çaplı bir şok geçirdi. Ardından gülümseyerek “Tabi, Gel.” Dedi.

Bende aç gözlü biri olarak koştum kendimi yatağa attım. İkimiz birlikte yatağa uzandık. Ben sağ tarafa bakarken o da sol tarafa dönmüştü.

Az önce içimdeki kötü his uyuyamazken şimdi de heyecandan uyuyamıyordum. Acaba o da heyecanlanmış mıydı?

Yoksa hayvan gibi uyumaya başlamış mıydı?

Ne güzel kokuyordu yatağı. Tıpkı onun gibi aşk kokuyordu. Kokusunu her içime çektiğimde rahatlıyor, güvende hissediyordum.

***