The Legend of Violet 1: The Beginning of Violet

Chapter Thirteen : The Headmistress

Violet

Ngayon nakatayo ako sa stage at nakikita ko ang iba't ibang expresyon ng mga nanonood. Kitang kita ang gulat, pagtataka, at hindi makapaniwala expresyon.

Nasa kinatayuan ko sina Charmaine at ang apat pa nitong kasamahan. Malalakas silang lima kaya medyo nahirapan akong talunin sila ng sabay-sabay na walang gamit na kapangyarihan.

Dito ko nakita na hindi pa sapat ang ensayo ko sa katawan kung babasehan lang ay ang physical na aspeto.

Hindi lang iyon, alam kong nakuha ko na ang attention ng mga masasamang tao kaya laking pasalamat ako sa pangyayari ngayon.

Nakita ko si Mervs sa lugar kung saan nakapwesto ang mga second year students. Nakangiti ito habang nakatitig sa akin.

Alam kong puno ng pasa at sugat ang katawan ko pero tinitiis ko lamang ang sakit dahil nakatingin na sa akin ang mga suspek ng aking misyon.

Pagbaba ko ng stage ay narinig kong pumalakpak ang nakakaram.

"Galing niya, imagine limang second year at isa doon ay isang Ace ay napatumba niya ng mag-isa," puri ng isang lalaki sa kin at dahil doon ay umulan ng pagpupuri ang lugar na ito.

"Ang tanong diba one on one ito? Hindi ba pandadaya ang ginawa nila Charmaine?" komento naman ng isa pang higher year.

Sinalubong naman ako kaagad ng headmistress at ng mga professors pagkababa ko ng maliit na hagdan, "I am impressed, Violet. Congratulations," ngiting sabi ni Headmistress

"Congrats/ ang galing mo / nakikita ko na may potensyal ka simula pa no'ng nakita kita," bati naman ng mga professor.

"Hypocrisy," sabi ng utak ko sa mga professor na bumati sa akin. Kanina lang ay tinawanan lang nila ako pero ngayon ang bait-bait na.

"Thank you" sagot ko nalang.

"Do you need to be confine at the hospital?" tanong naman ng headmistress.

I'm all good, all I need is rest and thank you," sagot ko at umalis na.

Papunta sana ako sa kwarto ko kaso may tumawag sa pangalan ko at alam ko ang boses niya, si Mervs.

"What is it?" Tanong ko.

"Thank goodness, are you okay?" tanong niya.

"Yah, I just need to rest," sagot ko.

Totoo naman na tulog lang kailangan ko dahil nasanay na ako sa training namin ng mga Magic Council members na kahit fatal na ang katawan namin ay pinapatulog lang kami ng mga diyos at diyosa.

"To be sure, go to my room," sabi niya kaya nagulat ako.

"No need, as I said, I just need to re-" Naramdaman ko ang hintuturo niya sa bibig ko kay natigil ang pagsasalita ko.

"I'm serious," sabi niya.

"Last one," sabi niya at napapikit ako dahil mahapdi nung nilagyan niya ng iodine solution.

Wala akong magawa kundi sumunod sa kanya dito sa kwarto.

"Done," sabi niya kaya ngumiti ako sa kanya.

"Thanks," sabi ko.

"My reward?" tanong niya habang nakangiti.