سهام الحب

24

الحلقه ال 24 الجزء الاول
كان منتظر المصعد واتفجاه برهف بتنادى عليه فانظر وذهب اليها
رهف: انتى رايح فين
احمد بزعل: مروح
رهف بزعل:مروح ولا رايح توصل ست بسبس بتاعتك
احمد بحب: هههههه لا والله انا مروح على طول على البيت
رهف: بجد يااحمد انت مروح
احمد: امممم وحياه رهف عندى انا مروح
رهف: ماشى خلى بالك على نفسك
احمد بحب مسك يدها ورفعها وقبلها بحنيه : ربنا يحفظك ليا
وذهب الى المصعد وركبه وهى فضلت واقفه وبتفكرفى كلامه الاخير لها
يارا انهت الموبايل ودخلت وجدت سارا شارده الذهن
يارا: سارا مالك فى حاجه
ساار: لا ابدا ها كل ده فى التليفون وتقوليلى مش عارفه ايه
يارا: ههههههه لا ياختى اطمنى انا قفلت معاه من بدرى وبعدين كللمت ماما اطمئن عليها ها ايه الاخبار اخوكى وبثينه روحوا
سارا: اه من شويه
وهنا دخلت رهف وباين على وجهها انه حزين
يارا: رهف انتى رجعتى تانى
رهف: اه ويارتنى ما رجعت
يارا: مالك يا هوفه فيكى ايه
رهف: مفيش انا عايزه امشى
يارا: طب استنى لما اخوكى يجى
رهف: طب هو ها يتاخر
سارا: لا زمانه جاى لسه قافل معايا وبيقولى انه فى الطريق
رهف: طب كويس انا هاروح اقعد فى البلكونه شويه
يارا: طيب روحى سارا مالها رهف مش هى رهف الشقيه اللى عرفاها
سارا:مش عارفه يا يارا
وصل المنزل وكان بنتظاره والدته وكانت قلقانه عليه
سهير: حمدلله على سلامتك ياحبيبى كده برضه تقلقنا عليك يا ميدو
احمد:ماما لو سمحتى انا كبرت خلاص وبلاش كلمه ميدو دى بقه
سهير: طيب خلاص اهدى بقه كده وقولى روحت لاختك
احمد: اه اومال بابا فين
سهير: فى الشغل هو واخوك جمال
احمد: طيب هاطلع اخد شاور
هدى:طب نحضرلك الاكل
احمد: ماليش نفس
سهير: يالهوى الواد كده هايضيع منى
هدى: ليه بتقولى كده يا خالتى احمد كويس اهو
سهير: كويس ازاى بقه انتى مش شايفاه بيتكلم ازاى اول مره يكلمنى بالطريقه دى
هدى: اه ممكن عشان سفريه اوربا هو عمى قالوا ايه
سهير: ده موافق واحمد كمان بيحضر الاوراق
هدى: طيب لما يرجع جمال ابقى اخليه يقعد معاه ويكلمه
سهير: طيب هاروح اتصل بسارا......

الحلقه ال 24 الجزء الثانى
عمر: ها تمام
جمال: جدا
شوقى: انتم هاتفضلوا تتكلموا بالالغاز كده على طول ما تفهمونا
جمال: ماشى يابابا ثوانى بس نبعت الفاكس ونفهمكم
محمد: تعرف احسن حاجه ايه هى
شوقى: ايه هى
محمد: اننا نسبلهم الشركه وهم يمشوها بطريقتهم
شوقى: يا سلام افرض ضيعوها هانعمل ايه د احنا ما صدقنا ان شركتنا تكبر فى السوق بالطريقه دى
محمد: يعنى عجبك يعنى طريقه كلامهم معانا دا كاننا احنا اللى بشتغل عندهم مش هم
شوقى: يا سيدى سبهم ما هى برضه بتاعتهم وبكره هم وعيالهم هايمسكوها
محمد: عندك حق ها ايه اخبار احمد سافر ولا لسه
شوقى: ما تكلمنيش على الواد دا انا خلاص زهقت منه
محمد: ليه بس كده ما تاخده بالمسيسه
شوقى : مسيسه ايه بس يا محمد الواد اول امبارح بيعلى صوته عليا انا ابوه
محمدك ياخويا طب ما انا عندى برضه شريف لما بيتنرفز ما بيشوفه قدامه طب قولى هو كان عايز ايه منك مش انت وافقت على سفره
شوقى: اه يا سيدى وافقت بس هاتعمل ايه بقه معاه ال ايه عايز يتجوز
محمد:وفيها ايه ما تجوزه ياخويا انت خسران حاجه
شوقى: اجوزه ازاى انت التانى مش لما الاول يشتغل انا هاروح اكلم الناس على قله فايده
محمد: طب ما انا جوزت عمر كده برضه مش كان لسه فى الكليه وخطبتله وبعدين لما خلص جوزته فيها ايه يعنى قولى هى بنت حد نعرفه
شوقى: ماعرفش هى منين اصلى لما كلمنى وحش هابت فيه وسبته ومشيت وهو كمان مشى وساب البيت
محمد: ياشيخ حرام عليك دا ابنك برضه هو فين دولوقتى
شوقى: وليد ابن اختى اتصل بيا وقالى انه موجود عندهم وبيت كمان هناك
محمد: طب كويس
وهنا باب المكتب دق
محمد: اتفضل
ودخل منه احمد وهو مبتسم: السلام عليكم
كلهم: وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته
احمد: ازيك ياعم محمد ازيك يا عمر
عمر ومحمد: الله يخليك ازيك انت يا احمد
احمد ينظر لوالده:الحمد لله تمام
وذهب جلس بجوار والده: ازيك يا بابا
محمد غمز لعمر وجمال انهم يتركوهم بمفردهما
وبالفعل خرجوا كلهم من المكتب وتوجهو الى الخارج
احمد نظر لوالده: بابا انا اسف ومسك يده وقبلها)
شوقى: بحنان: خلاص يا احمد مفيش حاجه يابنى
احمد: يعنى سماحتنى
شوقى: يابنى كلنا كنا صغار وكنا بنغلط وانا مسامحك
ها قول بقه محتاج كام للسفر يابوحميد
احمد ينظر له ويبتسم: انا مش محتاج فلوس انا محتاج حاجه تانيه يا ابو جمال
شوقى:اه طبعا عايز تتجوز ماشى يا سيدى انا موافق
احمد اتناهد: ههههههه انا محتاج حاجه تانيه خالص غير الجواز
شوقى استغرب: ولا فلوس ولا جواز اومال ايه
احمد: محتاج وظيفه يابابا انا عايزه اشتغل معاكم هنا فى الشركه ايه رايك
شوقى وعلامات الاستفهام على وجهه: ايه تشتغل هنا انت بتتكلم بجد يا احمد ولا اوعى تكون شراب حاجه وجاى تتريق على ابوك
احمد: ههههههههه لا والله انا سليم وعمرى ولله الحمد ما شربت غير المايه والشاى والنسكافيه وبس انا فعلا عايز اشتغل يابابا
شوقى: طب على كيفك لما ترجع ان شاء الله من السفر ابتدى اشتغل
محمد: لا انا هابدا من بكره ان شاء الله
شوقى: طب وسفرك انت مش مسافر كمان يومين
احمد: لا مش مسافر خالص هاقعد هنا واشتغل واكون نفسى احسن
شوقى: بس اوربا كنت نفسك تروحها من زمان
احمد: ههههههه ما انا ان شاء الله هاروحها بس مع عروستى ان شاء الله
شوقى: اذ كان كده يارب يوفقك يابنى (وقام اخذه فى حضنه)
وهنا دخل عليهم جمال وكانوا مبسوطين