Yanıma eğildiginde mavi gözlerini gözlerime yaklaştırdı. Ağlıyordu. Kıvanç'ı ilk defa bu kadar kötü görmüştüm. Benim sessizliğimin ardından tekrar konuştu
" Ambulansı aradım, geliyor.."
Ona sarılıp ağlamaya başladım.. oda bana sarılıyordu ama gözlerinde artık eski Kıvanç'ı göremiyordum. Beni sevmemesinden Korkuyordum. ..
Bu halim onu da çok kötü yapacağa benziyordu. Ben bunları düşünürken ambulans geldi. görevliler inip beni sedyeye yatırdılar...
O sedye belkide beni buradan , bu pis yerden kurtaran tek şeydi.
Ağlamaya devam ediyordum. Arkadaşlarımı, ailemi düşündüm.. Daha 17 yaşında tecavüze uğrayan bir Begüm ' ü kabullenebilecekler miydi ?
Bunları düşünürken gözlerimden akan sıcak gözyaşlarım soğuktan buz gibi olmuş yüzümü ısıtmaya devam ediyordu.
Evet, kısa bölümler
