The Vampires [Book 1]

Κεφάλαιο 19

1 μήνα  μετά

Αυτές οι περίεργες εικόνες συνεχίζουν να γυρίζουν στο κεφάλι μου. Ο μόνος που το ξέρει είναι ο Ντέιμον. Στην Άλισον είπα ότι δεν έχει ξανά γίνει.. όμως έχει ξανά γίνει... Και μάλιστα είναι χειρότερο αυτή τη φορά. Βλέπω τον εαυτό κλεισμένο σε ένα μέρος...αλλά δεν ξέρω γιατί είμαι εκεί.. είναι κάτι σαν όραμα..... Σαν κάποιος να προσπαθεί να με προειδοποιήσει για κάτι... αλλά πώς γίνεται; Νόμιζα ότι αυτά γίνονται μόνο στις ταινίες... Δεν είναι φυσιολογικό να βλέπω οράματα έτσι; Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση... Τρελαίνομαι. είναι σίγουρο αυτό.
"Ίζαμπελ... Κάποιος ήρθε να σε δεί" λέει η Άλισον.
"Κορίτσια" λέω.
"Χαθήκαμε και δεν έπρεπε" λέει η Άρια.
"Έχετε δίκιο." Τους λέω.
"Δεν σε βλέπουμε πλέον καθόλου... Μόνο στο σχολειό και μετά... Τίποτα" μου λέει η Τζένα.
"Έχετε δίκιο... έχω και εγώ τα προβλήματα μου" τους λέω
"Για αυτό είναι οι φίλες....θα τα λύσουμε" μου λέει η Τζένα.
"Είμαι καλύτερα τώρα"λέω.
"Ωραία.. γιατί αύριο . Θα έρθεις στον χορό" μου λέει η Άρια.
"Ποιον χορό;" Την ρωτάω.
"Ξύπνα μικρή πριγκίπισσα... Αύριο είναι ο σχολικός χορός; Τι διοργανώνω τόσο καιρό;" Μου λέει η Τζένα.
"Δεν νομίζω ότι είναι καλή ιδέα" της λέω.
"Ναι είναι... Και επειδή δεν μπαίνει κανείς μόνος σε αυτόν τον χορό... Θα πάρεις και τον Τάιλερ... Για συνοδό σου" μου λέει.
"Αν έρθω μόνη δεν θα με βάλεις μέσα;" Την ρωτάω.
"Θα σε βάλω αλλά καλά θα είναι να έχεις συνοδό... Θα είναι καλύτερα" μου λέει.."
"Θα δούμε" της λέω.
"Όχι θα δούμε... Θα έρθεις.. θα μιλήσω και στον Τάιλερ" μου λέει και τότε ακούμε την πόρτα να χτυπάει.
"Ναι" λέω και καθώς ανοίγει η πόρτα βλέπω τον Ντέιμον.
"Ντέιμον" του λέω και χαμογελάω.
Δεν σας έχω πει αλλά με τον Ντέιμον έχουμε γίνει πολύ καλοί φίλοι... Με βοηθάει σε ότι και να χρειαστώ και είναι δίπλα μου σε αυτόν τον δύσκολο μήνα που περνάω με τα "οράματα" μου.
"Ενοχλώ;" Ρωτάει.
"Ναι" λέει η Τζένα.
"Δεν ρώτησα εσένα" της λέει.
"Τι έγινε Ντέιμον;" Τον ρωτάω.
"Τίποτα.... ήρθα απλά για να δω πως είσαι" μου λέει.
"Καλύτερα... Νομίζω" του λέω.
"Ναι... Είναι μαζί μας τώρα... φύγε" του λέει η Τζένα.
"Οκ" λέει" θύμισε μου όταν φύγουν οι φίλες σου να έρθω να μιλήσουμε" λέει και φεύγει.
"Δεν ήταν καθόλου ευγενικό αυτό" της λέω.
"Για τον Ντέιμον μιλάμε... Δεν ξέρει να ξεχωρίζει το ευγενικό από το αγενές" μου λέει" ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως κάνετε παρέα εσείς οι δύο.. είστε εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες" συνεχίζει.
"Δεν ξέρω... Με βοηθάει όμως... Μου έχει σταθεί σε πολλά" της λέω.
"Και ο Τάιλερ;" Με ρωτάει η Άρια.
"Ναι δεν ξέρει ότι κάνω τόσο παρέα με τον Ντέιμον...αλλά ας το αφήσουμε αυτό" λέω.
"Ωραία... επειδή έχουμε δουλειά με τον χορό αύριο... Θα έρθεις... αλλιώς θα σε πάρουμε με το ζόρι" μου λέει η Άρια και φεύγουν.
Πήρα το κινητο μου από το κομοδίνο μου και τηλεφώνησα στον Τάιλερ.
"Τι έκπληξη" μου λέει.
"Γεια" του λέω.
"Τι κάνεις;" Με ρωτάει.
"Καλά.. μια χαρά... Ήθελα κάτι να σε ρωτήσω" του λέω.
"Παρακαλώ" μου λέει.
"Θέλεις να με συνοδεύσεις αύριο στον σχολικό χορό...τα κορίτσια με πιέζουν να πάω και όχι μόνη" του λέω.
"Θα ήταν χαρά μου" μου λέει.
"Ωραία άρα θα τα πούμε στο σχολειό...στις 9" του λέω.
"Θα είμαι εκεί" μου λέει και κλείνουμε.
"Πάει και αυτό"

________

"Έλα τώρα Σαμ.... Απλά θέλω να δω τον Τάιλερ" λέει η Κάθριν.
"Όχι Κάθριν... Ξέχασε τον πια... έφυγε... Έχουμε περάσει 3 χρόνια" της λέει ο Σαμ.
"Και λοιπόν; Εγώ τον πεθύμησα.  Θέλω να πάω να τον δω" του λέει εκείνη...
"Όχι Κάθριν... Έχεις αλλά πράγματα να κάνεις τώρα με το να ασχολησαι με τον Τάιλερ" της λέει ο Σαμ.
"Ναι ξέρω τι πρέπει να κάνω μην μου το λες συνέχεια αυτό" του λέει εκείνη.
"Ωραία .. τότε επικεντρώσου σε αυτό... Και άσε τα υπόλοιπα... Έχουμε έναν στόχο"

________

Μεριά Τάιλερ

"Τι τρέχει αδερφέ; Πού ήσουν πάλι;" Ρωτάω τον Ντέιμον.
"Έξω..  βαρέθηκα έχω μέσα.. εξάλλου ακόμα δεν μου μιλάς" μου λέει εκείνος.
"Έλα τώρα που παραπονιέσαι κιόλας... Ξέρεις ότι μας χωρίζουν πολλά περισσότερα" του λέω.
"Πόσες φορές πρέπει να στο πω... Δεν ήταν δικό μου το λάθος" μου λέει.
"Δεν θέλω να το συζητήσουμε" του λέω.
"Όπως θες... Αλλά να ξέρεις πάντα ξέρεις τα πράγματα με μια και μοναδική πλευρά... Αυτή που εσύ βλέπεις" μου λέει και φεύγει ξανά.
Πάντα έτσι ήταν. Όταν δεν ήξερε τι να πει έφευγε. Δεν θα μάθω τώρα τον αδερφό μου.

______________________________________________

Χεϋ

Αυτό είναι το κεφάλαιο.

Δεν έχω κάτι να σας πω.

Αυτά από εμένα για την ώρα.

Προσπαθώ να βάζω κεφάλαια όσο πιο συχνά μπορώ.

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια πολλά 💋💋💋💋💋💋