Κεφάλαιο 5

595 42 14
                                    

"Ίζαμπελ.. έλα τώρα" μου λέει.
"Γιατί δεν μου είπες ότι έχεις αδερφό;" Τον ρωτάω.
"Θύμωσες για αυτό;" Με ρωτάει.
"Όχι... Δεν θύμωσα απλά τόσες μέρες... Δεν μου μίλησες ποτέ για εκείνον.. γιατί;" Τον ρωτάω.
"Δεν είμαστε δεμένοι... Έχω να τον δω πολύ καιρό για αυτό" μου λέει.
"Είναι απίστευτο" του λέω.
"Γιατί σου φαίνεται τόσο απίστευτο;" Με ρωτάει.
"Γιατί κανείς δεν ξέρει ότι έχεις αδερφό και δεν τον αναφέρεις ποτέ .. ότι και να έχει γίνει μεταξύ σας είστε αδέρφια" του λέω..
"Δεν νομίζω ότι υπάρχει αυτό ανάμεσα σε εμένα και στον Ντέιμον" μου λέει..
"Κάτι έχει γίνει μεταξύ σας έτσι;" Τον ρωτάω προσπαθώντας να καταλάβω.
"Ας πούμε ότι μετά απο κάποιο διάστημα σταματήσαμε να συμφωνούμε τσακωνόμασταν και έτσι Απομακρυνθήκαμε" μου λέει..
"Τέλος πάντων... Δεν θέλω να συζητήσω άλλο για αυτό... Απλά μου φάνηκε λίγο περίεργο που ποτέ δεν μίλησες για αυτόν " του λέω και με αγκαλιάζει.
"Σου εξήγησα.. έφυγε και χαθήκαμε . αυτό είναι όλο" μου λέει και φεύγουμε απο το σχολειό.

Μεριά Τάιλερ

Γύρισα στο σπίτι και έπιασα τον αδερφό μου να κάθεται στο δωμάτιο μου.
"Τι κάνεις εδώ;" Τον ρωτάω.
"Ηρέμησε αδερφέ... απλά κοιτούσα τις φωτογραφίες σου" μου λέει" Μέχρι και φωτογραφία της έχεις;" Με ρωτάει και παίρνω την φωτογραφία απο τα χέρια του.
"Γιατί γύρισες;" Τον ρωτάω.
"Είναι τόσο κακό που μου έλειψε ο μικρός μου αδερφός;" Με ρωτάει.
"Ντέιμον ποτέ δεν νοιάστηκες για εμένα; Τι σε έπιασε ξαφνικά;" Τον ρωτάω.
"Αυτό είναι ψέμα... Πάντα νοιαζομουν για εσένα... Εσύ δεν το κατάλαβες ποτέ" μου λέει.
"Τι θέλεις;" Τον ρωτάω ξανά.
Είμαι σίγουρος ότι κάτι θέλει για να έρθει μέχρι εδώ.
"Τίποτα... Ήθελα απλά να γυρίσω στο σπίτι μου.." μου λέει.
"Και πόσο θα μείνεις;" Τον ρωτάω .
Ξέρω ότι δεν πρόκειται να μου πει τι θέλει οπότε αλλάζω θέμα.
" Θέλεις να με διώξεις αδερφούλη;" Με ρωτάει.
"Όσο το δυνατόν πιο γρήγορα" του λέω.
"Μα γιατί; Εγώ ήρθα εδώ να σε δω... Να μην είσαι και μόνος σου... Αν και απο ότι βλέπω είχες καλή παρέα" μου λέει.
"Κοφτο" του λέω.
"Όοο έλα τώρα Τάιλερ... Πότε δεν σου άρεσε να κάνεις πλάκα" μου λέει.
"Δεν έχεις καθόλου πλάκα Ντέιμον... Και δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλεις " του λέω.
"Είδα την Κάθριν... Στην Νέα Υόρκη" μου λέει ξαφνικά..
"Τι έκανε εκεί η Κάθριν;" Τον ρωτάω.
"Ξέρεις τώρα... Περνούσε καλά"μου απαντάει.
"Η γνωστή Κάθριν" του λέω.
Πάντα σκέφτονταν το πώς να περάσει καλά και δεν την ένοιαζε τίποτα άλλο.
"Μου είπε να σου δώσω τα χαιρετίσματα της" μου λέει.
"Δεν τα θέλω" του λέω εγώ.
"Τα έστειλε με αγάπη" μου λέει και γελάει.
"Σκάσε Ντέιμον" του λέω.
"Και για πες μου τώρα...." Λέει και σταματάει για να βάλει ένα ποτό.
"Τι να σου πω;" Τον ρωτάω.
" Για την όμορφη κοπέλα που ήταν εδώ εχθές φυσικά" μου λέει.
"Δεν θα αλλάξεις ποτέ Ντέιμον" του λέω.
"Μα δεν είπα κάτι... Σου είπα να μου μιλήσεις για αυτή" μου λέει.
"Γιατί καίγεσαι τόσο πολύ να μάθεις;" Τον ρωτάω.
"Τι; Να μην ξέρω πια έχει δίπλα του ο μικρός μου αδερφός;" Με ρωτάει.
"Λέει αυτός που ήρθε ξαφνικά και προσποιείται ότι νοιάζεται κιόλας" του λέω.
"Κοίτα... Μετά απο αυτό που έκανες δεν έχεις δικαίωμα να μιλάς έτσι" μου λέει.
"Για πόσα χρόνια ακόμα θα μου το κοπανάς;" Τον ρωτάω.
"Μέχρι να μάθεις ότι νοιάζομαι για εσένα και ότι έφυγα για να ηρεμήσω " μου λέει.
"Έρχεσαι μετά απο τόσα χρόνια και λες ότι νοιάζεσαι; Αν νοιαζοσουν πραγματικά θα ήσουν εδώ μαζί μου" του λεω.
"Έλα τώρα Τάιλερ... Ξέρω ότι περνούσες μια χαρά χωρίς εμένα σε έβλεπα" μου λέει
"Τι εννοείς;" Τον ρωτάω.
"Ήμουν πάντα εδώ Τάιλερ... Εσύ δεν με είδε ποτέ αλλά τόσα χρόνια ήμουν πάντα όπου ήσουν και σε έβλεπα... Ήσουν καλά και χωρίς εμένα" μου λέει.
"Δεν ήξερα ότι..." Του λέω.
"Το έμαθες τώρα" μου λέει και αφήνει το ποτήρι στο τραπέζι.
"Πού πας;" Τον ρωτάω.
"Έξω"

Μεριά Ίζαμπελ

"Όπα μισό... Έχει αδερφό;" Με ρωτάει η Άρια.
"Ναι.." της απαντάω.
"Ζει εδώ τρία χρόνια περίπου και ποτέ δεν είχαμε δει τον αδερφό του" μου λέει η Τζένα.
"Λέει ότι δεν είναι πολλοί δεμένη και ότι αυτός είχε φύγει" της απαντάω.
"Ουάου" μου λέει η Άρια.
"Είναι ωραίος;" Ρωτάει η Τζένα.
"Τζένα" λέμε ταυτόχρονα με την Άρια και γελάμε.
"Απλά περιέργεια κορίτσια" μας λέει και γελάει.
"Και τώρα ο αδελφός του θα μείνει εδώ στο Μπρίστολ;" Ρωτάει η Άρια..
"Δεν ξέρω.. δεν μίλησα καν μαζί του και έχω να μιλήσω και στον Τάιλερ απο το πρωί.. ήθελα να τον αφήσω να τα πει με τον αδερφό του....
"Καλά έκανες... Θα τα πείτε αύριο εσεις" λέει η Τζένα.
"Ναι όπως και εμείς θα τα πούμε αύριο τα υπόλοιπα γιατί πρέπει να φύγω" λέει η Άρια.
"Πού πας;" Την ρωτάει η Τζένα.
"Ραντεβού με τον Ίαν" λέει και αφού μας χαιρετάει φεύγει.
Εγώ με την Τζένα μείναμε λίγο ακόμα στο σπίτι συζητήσαμε και μετά απο λόγοι έφυγε κάθε εκείνη.
Σκέφτηκα και πάρω τον Τάιλερ τηλέφωνο αλλά το μετάνιωσα... Ας τον αφήσω με τον αδερφό του έχει χρόνια να τον δει. Άνοιξα το λάπτοπ μου και χαζεψα λίγο και μετά έπεσα για ύπνο. Έχουμε και σχολειό αύριο... Μην το ξενυχτήσω και πολύ.

______________________________________________
Χεϋ

Τι κάνετε;

Ελπίζω να είστε καλά.
Αυτό είναι το κεφάλαιο ελπίζω να σας άρεσε.

Εμφανίστηκε και ο μεγάλος αδερφός...
Για να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια πολλά 💋💋💋💋💋💋

The Vampires [Book 1]Where stories live. Discover now