The Vampires [Book 1]

Κεφάλαιο 22

Εδώ και λίγες μέρες έχω σταματήσει να σκέφτομαι τον Ντέιμον... Ήταν το σοκ της στιγμής και ευτυχώς για αυτό γιατί αγαπώ πολύ τον Τάιλερ και δεν θέλω να τον πληγώσω..  και επίσης δεν θέλω να μπω ανάμεσα τους... Αν μάθει ο Τάιλερ τι έγινε σίγουρα θα τα χαλάσει ξανά με τον Ντέιμον... Κρίμα τώρα που τα πάνε καλύτερα.
Εν το μεταξύ η Άλισον αποφάσισε να πει στον Μάικλ να έρθει να μείνει εδώ και δεν έχω πραγματικά κανένα πρόβλημα. Μ αρέσουν πολύ μαζί και χαίρομαι που είναι ευτυχισμένη.
"Είσαι σίγουρη ότι δεν έχεις πρόβλημα με το να μείνει εδώ ο Μάικλ;" Με ρωτάει ξανά και ξανά και ξανά.
"Άλισον... Σου είπα όχι.... Μην με ξανά ρωτήσεις" της λέω.
"Εντάξει... κατάλαβα...τον συμπαθείς" μου λέει και εγώ γελάω.
Φυσικά και τον συμπαθώ. Είναι πολύ καλός..
Ανεβαίνω στο δωμάτιο μου και ξαφνικά βλέπω τον Ντέιμον.
"Αα... Ντέιμον... Τι κάνεις εδώ...πώς μπήκες;" Τον ρωτάω.
"Ανοιχτό παράθυρο.... Και παρεπιπτόντως... Ωραίες πυτζάμες" μου λέει.
"Σταμάτα... Και πες μου τι θέλεις... Και μην ξανά μπεις από το παράθυρο" του λέω και βάζω μια ζακέτα.
"Εντάξει ..δεν ξανά έρχομαι από το παράθυρο σαν τον κλέφτη" μου λέει.
"Ααααα" λέω και πιάνω το κεφάλι μου.
"Τι.... τι έγινε;" Με ρωτάει και με βάζει να κάτσω στο κρεβάτι.
"Το κεφάλι μου... Πονάει" του λέω.
"Βλέπεις κάτι;" Με ρωτάει.
"Δεν ξέρω... απλά πονάω πολύ" του λέω ενώ υποφέρω από τον πόνο.
"Άλισον" φωνάζει ο Ντέιμον.
"Τι έγινε;" Λέει και τότε με βλέπει.
"Ξανά;" Ρωτάει εκείνη.
"Πονάω πολύ... κάντε κάτι" λέω και πέφτω κάτω.
"Ηρέμησε... Απλά πάρε ανάσες και μην σκέφτεσαι τίποτα" μου λέει η Άλισον.
"Γιατί μου συμβαίνει αυτό;" Ρωτάω.
"Δεν ξέρω μικρή μου...εσύ ηρέμησε" μου λέει.
"Σταμάτα πια Άλισον... Απλά πες της την αλήθεια επιτέλους" λέει ο Ντέιμον και φωνάζει.
"Ααααα" λέω και ξαφνικά ο πόνος σταματάει.
"Πια αλήθεια;" Ρωτάω.
"Είσαι καλά;" Με ρωτάει ο Ντέιμον.
"Άσε με... Για ποιά αλήθεια;" Τους ρωτάω.
"Βλακείες του Ντέιμον είναι αυτές μην τον ακούς" λέει η Άλισον.
"Άλισον...απλά Σταμάτα... Την βλέπεις εδώ και δύο μήνες σχεδόν να υποφέρει από αυτό και ακόμα της το κρύβεις... Πόσο ακόμα θα το κρατάς; Θα το μάθει κάποια στιγμή" λέει ο Ντέιμον.
"Τι ξέρεις Ντέιμον;" Τον ρωτάω.
"Ντέιμον μην τολμήσεις" λέει η Άλισον.
"Ντέιμον πες μου" του λέω.
"Είσαι μάγισσα Ίζαμπελ" μου λέει.
Έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου... Τι είπε μόλις τώρα;
"Τι;" Ρωτάω.
"Είσαι μάγισσα... Και όχι μια απλή μάγισσα... Είσαι μια από τις πιο ισχυρές μάγισσες στον υπερφυσικό κόσμο" μου λέει.
"Άλισον;" Της λέω.
"Συγγνώμη... Ήθελα απλά να σε προστατεύσω" μου λέει.
"Λέγοντας ψέματα; Με βλέπεις έτσι τόσο καιρό και δεν λες τίποτα... Και οι δύο σας" λέω.
"Ίζαμπελ" λέει ο Ντέιμον...
" Σταμάτα.... Και φύγε... Δεν θέλω να σε ξανά δω" του λέω.
"Άκουσε με" μου λέει.
" το ήξερε και ο Τάιλερ;" Τον ρωτάω.
"Όχι μόνο εγώ" μου λέει.
"Φύγε" του λέω.
"Μα" λέει.
"Φύγε" του λέω και τότε φεύγει.
"Μωρό μου συγχώρεσε με δεν ήθελα να το κάνω αυτό" μου λέει.
"Πώς είναι δυνατόν... Νομίζω ότι δικαιούμαι την αλήθεια" της λέω.
"Η μαμά σου και εγώ ήμασταν μάγισσες" μου λέει.
"Πώς;" Την ρωτάω
"Από την φύση μας... Ανήκουμε στα υπερφυσικά όντα" μου λέει.
"Η μαμά ποτέ δεν μου μίλησε" της λέω.
"Σε προστάτευε" μου λέει.
"Από τι;" Την ρωτάω.
"Χρησιμοποιούν τις μάγισσες για ξόρκια που μπορούν να βλάψουν τον οποιονδήποτε... Απλά ήθελε να ξέρει ότι θα ήσουν ασφαλείς κρύβοντας σου την αλήθεια...για αυτό δεν σου είπα τίποτα... Και για αυτό και ο Ντέιμον δεν το έκανε... Εγώ του το ζήτησα" μου λέει.
"Γιατί είπες ότι ήσασταν... Τώρα εσύ δεν είσαι;" Την ρωτάω.
"Όχι... Ήθελα να έχω μια φυσιολογική ζωή σαν τους άλλους και ζήτησα από την μητέρα σου μα απαλλαξει από αυτό" μου λέει.
"Εκείνη είχε τις δυνάμεις της;" Την ρωτάω.
"Μέχρι τη μέρα που πέθανε" μου λέει.
"Γιατί βλέπω οράματα;" Την ρωτάω
"Αυτό δεν το ξέρω.. δεν μου έχει συμβεί ποτέ" μου λέει.
"Και τώρα; Τι; Απλά θα είμαι μάγισσα; Δεν ξέρω καν τι πάει να πει αυτό" της λεω.
"Έλα μαζί μου" μου λέει.
Πήγαμε στην σοφίτα... Πάντα την είχε κλειδωμένη. Τώρα καταλαβαίνω... Είχε παντού βιβλία με ξόρκια.
"Το βραχιόλι που φοράς είναι φτιαγμένο από μάγισσα... Ειδικά φτιαγμένο για να αποφεύγουν οι άνθρωποι τον ψυχαναγκασμό των βρυκολάκων" μου λέει.
"Τρελό" της λέω.
"Έχεις την ικανότητα να αμύνεσαι σε αυτό... Άρα δεν σου είναι χρήσιμο το βραχιόλι" μου λέει.
"Γιατί είπε ο Ντέιμον ότι είμαι μια από τις ισχυρότερες μάγισσες στον κόσμο;" Την ρωτάω.
"Γιατί έχεις δυνάμεις...κρυφές μεν για την ώρα αλλά είναι ισχυρές... Πού όταν μάθεις να τις χρησιμοποιείς θα πρέπει να είσαι προσεκτική" μου λέει.
"Γιατί;"την ρωτάω.
"Γιατί είναι ισχυρή μαγεία...η δύναμη της μπορεί να βλάψει και εσένα"

______________________________________________

Χεϋ

Τι κάνετε;

Έγινε η αποκάλυψη σχετικά με την Ίζαμπελ.

Πώς θα αντιδράσει σε όλο αυτό;

Είναι μια ισχυρή μάγισσα πλέον... Θα μάθει πως να χρησιμοποιεί σωστά την μαγεία της;

Θα συγχωρέσει τον Ντέιμον που δεν της το είπε από την αρχή;

Γιατί άραγε ο Ντέιμον κάλυψε τον Τάιλερ;

Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο.

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια πολλά 💋💋💋💋💋