The Vampires [Book 1]

Κεφάλαιο 17

Τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν καλύτερα. Μεταξύ εμένα και του Τάιλερ.. αφήσαμε πίσω τις άσχημες στιγμές και κάναμε μια νέα αρχή.
"Τάιλερ" του λέω.
"Ναι" μου λέει εκείνος.
"Να σε ρωτήσω κάτι;" Του λέω.
"Φυσικά ότι θέλεις" μου λέει.
"Όταν ήμουν με τον Ντέιμον μου είπε ότι εσύ ήσουν υπεύθυνος για αυτό που είναι τώρα... Δηλαδή ότι εσύ τον άλλαξες" ξεκινάω να του λέω.
"Ναι... Συνηθίζει να το λέει συνέχεια αυτό" μου λέει.
"Αφού δεν ήθελε γιατί το έκανες;" Τον ρωτάω.
"Όταν είσαι νεογέννητος βρυκόλακας δεν μπορείς να ελέγξεις την δίψα σου αν δεν υπάρχει κάποιος δίπλα σου να σε καθοδηγήσει.... Αυτό έπαθα και εγώ... Δεν μπορούσα να ελέγξω την δίψα... Είχα σκοτώσει και εγώ πολύ κόσμο... Ο Ντέιμον όταν ήμουν πάνω στην αλλαγή σαν μεγαλύτερος έλειπε για οικογενειακές δουλειές.. όταν επέστρεψε με βρήκε έτσι.. δεν ήξερε τι μου συμβαίνει μέχρι που κατάλαβε όταν τον άλλαξα.... Ήθελα να τον σκοτώσω αρχικά επειδή δεν μπορούσα να ελέγξω την δίψα μου... Όμως όταν κατάλαβα τι έκανα του έδωσα το αίμα μου για να μην τον αφήσω να πεθάνει.... Και τότε εμφανίστηκε ο πατέρας μας.... Είχε καταλάβει τι ημουν... Νόμιζε ότι και ο Ντέιμον ήταν το ίδιο... Και τον σκότωσε...και έτσι έγινε όπως εγώ" μου λέει και διηγείται την ιστορία.
"Ο ίδιος σου ο πατέρας προσπάθησε να σας σκοτώσει;" Τον ρωτάω.
"Οι οικογένεια μας είχε σκοτώσει πολλούς βρυκόλακες τότε...και ναι ο πατέρας μου δεν δίστασε να το κάνει και με τα ίδια του τα παιδιά" μου λέει.
"Μετά τι έγινε;" Τον ρωτάω.
"Μετά ο Ντέιμον έφυγε... Ήθελε να μείνει μόνος... Ερχόταν κάποιες φορές μόνο για να δει αν είμαι καλά έμενε λίγο και μετά έφευγε ξανά..... Όταν έμαθα ότι πέθανε ο πατέρας μου επέστρεψα εδώ... Θυμάμαι ότι πάντα έλεγε ότι δεν ήθελε να τον θάψουν εδώ αλλά εκεί που ήταν και οι πρόγονοι του και έτσι τον μετέφεραν για να ταφεί εκεί όπου ήταν οι πρόγονοι του... "Μου λέει.
"Τρομερή ιστορία...αλλά ξέρεις... είστε αδέρφια.. πρέπει να τα έχετε καλά... Μόνο ο ένας τον άλλον έχετε" του λέω.
"Έχω προσπαθήσει... αλλά εκείνος...." Μου λέει.
"Πρέπει να σταματήσεις να ρίχνεις το φταίξιμο στους άλλους... Μπορεί να κάνεις και εσύ κάτι λάθος.... Συνεχώς τον αμφισβητείς και τον βγάζεις τον "κακό" της υποθεσης" του λέω.
"Μην τον δικαιολογεις... Δεν είναι και άγιος" μου λέει .
"Κάνεις μας δεν είναι... Και αν θυμάμαι καλά μόλις είπες ότι και εσύ ήσουν έτσι κάποτε" του λέω.
"Ναι αλλά το πάλεψα... Άλλαξα... Και με βοήθησε και η Κλαίρη σε αυτό" μου λέει.
"Προσπάθησε να του μιλήσεις... Δεν θα χάσεις τίποτα" του λέω.
"Δεν τον ξέρεις τον Ντέιμον" μου λέει.
"Δεν τον ξέρω αλλά τον ξέρεις εσύ.. και δεν πιστεύω ότι είναι έτσι όπως τον περιγράφεις.... Έχω την αίσθηση ότι καλή ψυχή" του λέω.
"Ο Ντέιμον;" Με ρωτάει.
"Κανείς λες και έχει κάνει τρομερά πράγματα" του λέω.
"Έχει κάνει" μου λέει..
"Και εσύ το ίδιο... Όμως επανορθωσες" του λέω.
"Δεν θα βγάλω άκρη μαζί σου" μου λέει.
"Ποτέ...έχω πείσμα και δεν θα σταματήσω μέχρι να μιλήσεις με τον Ντέιμον" του λέω.
"Οκ... Θα το κάνω.. θα του μιλήσω"

Μεριά Ντέιμον

Γύρισα στο σπίτι ξαφνικά και άκουσα την Ίζαμπελ. Εδώ είναι ... πάλι. Μιλούσε στον Τάιλερ για εμένα... Αν κατάλαβα καλά με υπερασπιζόταν; Αυτό κι αν είναι περίεργο.
Είναι τόσο καλή..... Τόσο γλυκιά... Και όταν μιλάει θες να την ακούς με τις ώρες χωρίς να βαριέσαι... Έχει κάτι που σε τραβάει πάνω της και θες να την μάθεις... Να μάθεις τα πάντα για εκείνη. Όμως εγώ ποτέ δεν θα μάθω για εκείνη. Πιστεύει και ακούει μόνο ότι λέει ο Τάιλερ.. Πάντα ήταν πάνω από όλα ο Τάιλερ λες και εκείνος είναι καλύτερος και τα κάνει όλα τέλεια... Ούτε εγώ είμαι τέλειος...αλλά τουλάχιστον παραδέχομαι ότι έχω κάνει.... Και αυτή τη φορά έκανα κάτι που δεν έπρεπε... Ερωτεύτηκα την κοπέλα του αδερφού μου... Και δεν έχω τύψεις για αυτό.

Μεριά Ίζαμπελ

"Πρέπει να φύγω... Εσύ όπως είπαμε" του λέω και αφού τον φιλάω φεύγω.
Πριν φύγω από το σπίτι είδα τον Ντέιμον.
"Ευχαριστώ" μου λέει και χαμογελάει.
"Τίποτα" του λέω και φεύγω.
Ας υποθέσουμε ότι θα θα βρουν.
Γύρισα στο σπίτι και άκουσα φασαρία.
"Άλισον" λέω.
"Ναι" λέει εκείνη.
"Έχεις παρέα;" Την ρωτάω.
"Ναι... Δεν ήξερα ότι θα έρθεις τόσο νωρίς" μου λέει.
"Όλα καλά;"ακούω κάποιον να λέει.
"Ίζαμπελ... Αυτός είναι ο Μάικλ" μου λέει.
"Ίζαμπελ"του λέω.
"Εγώ να πηγαίνω... Άλισον θα τα πούμε" λέει.
"Όχι...μην ενοχλώ" λέω.
"Έτσι και αλλιώς έχω μια δουλειά" λέει.
"Τα λέμε" του λέει η Άλισον.
"Χάρηκα" μου λέει και φεύγει.
"Συγγνώμη για αυτό" μου λέει.
"Έχεις και δική σου ζωή... Και είναι και γοητευτικός" της λέω.
"Ναι είναι" μου λέει και εκείνη.
"Μ αρέσει... Και μην σε νοιάζει για εμένα..έχεις και εσύ την ζωή σου" της λέω.
"Πεινάς;" Με ρωτάει.
"Όχι πάω να ξαπλώσω" της λέω.
"Καληνύχτα" μου λέει.
"Καληνύχτα"

______________________________________________

Χεϋ

Τι κάνετε;

Αυτό ήταν το κεφάλαιό.

Ελπίζω να σας άρεσε.

Τα λέμε στο επόμενο

Φιλάκια πολλά 💋💋💋💋💋💋💋💋💋