The Vampires [Book 1]

Κεφάλαιο 13

Δεν είχα καμία όρεξη να πάω στο σχολειό σήμερα. Όμως έπρεπε. Βασικά δεν ήθελα να δω κανέναν... Χρόνο να σκεφτώ θέλω.. να διαχειριστώ την κατάσταση. Τέλος πάντων δεν το γλιτώνω το σχολειό οπότε σηκώθηκα από το κρεβάτι ντύθηκα και κατέβηκα στο σαλόνι.
"Καλημέρα" μου λέει η Άλισον.
"Καλημέρα" της λέω αδιάφορα.
"Τι έχεις μικρή μου;" Με ρωτάει.
"Δεν έχω πολύ όρεξη... Δεν κοιμήθηκα και καλά" της λέω.
"Έλα βρε αγάπη μου... Αφού ήσουν τόσο καλά αυτές τις μέρες... Όλο το καλοκαίρι είχα να σε δω να χαμογελάς και να κάνεις πράγματα όπως παλιά" μου λέει.
"Άλισον.. θα συνεχίσω να είμαι αυτή η κοπέλα... Απλά μέσα σε όλες αυτές τις ευτυχισμένες μέρες έτυχε και μια άσχημη... Κάθε άνθρωπος το έχει αυτό" της λέω.
"Ναι έχεις δίκιο... Άντε .. πήγανε τώρα να μην αργήσεις... Θα δεις και τα κορίτσια και θα είσαι μια χαρά" μου λέει και αφού της χαμογελάω ελαφρά φεύγω από το σπίτι.
Έφτασα στο σχολειό και έξω πέτυχα τα κορίτσια
"Γειαααα" μου λένε
"Γεια" τους λέω και εγώ
"Κάποια δεν έχει τα κέφια της σήμερα" μου λέει η Άρια.
"Άσχημη νύχτα" της λέω.
"Το βλέπω... Σε ψάχναμε εχθές.... Αλλά το κινητο σου ήταν κλειστό.." μου λέει η Τζένα.
"Ναι... Είχε μείνει απο μπαταρία.. μετά το είδα" της λέω.
"Τι έγινε με τον Τάιλερ;" Με ρωτάει η Τζένα.
"Τίποτα... Σχετικά με αυτό που μου είπες έκανες λάθος... Όταν η μαμά σου νομίζει ότι είδε τον Τάιλερ εκείνος σαφώς και δεν είχε γεννηθεί και εδώ ζούσε ο πατέρας του μες δικού του γονείς" της λέω.
"Δεν γίνεται αυτό που λες... Πήγαιναν σχολειό μαζί... " Μου λέει.
"Σίγουρα κάνει κάποιο λάθος Τζένα... Δεν είναι λογικό" της λέω.
Λέω ψέματα στις φίλες μου... Τις μοναδικές φίλες που έχω για να καλύψω αυτό το μυστικό. Ξέρω ότι κάνω το σωστό αλλά νιώθω άσχημα.
"Ναι... Έχεις δίκιο... Είναι τρελό... Δεν μπορεί να είναι έτσι" λέει και τότε μπαίνουμε στην τάξη.
Η ώρα μου πέρασε αδιάφορα. Με τον Τάιλερ δεν μιλήσαμε όλη μέρα.. στα κορίτσια είπα ότι είχαμε έναν καυγά όπως είπα και στην Άλισον.
Όταν σχολασαμε ο Τάιλερ με πλησίασε.
"Ει... Ευχαριστώ που με κάλυψες στα κορίτσια" μου λέει.
"Μην το σκέφτεσαι.... Έκανα αυτό που θεώρησα σωστό" του λέω.
"Όπως και να έχει... Ευχαριστώ" μου λέει.
"Τίποτα" του λέω και συνεχίζω να περπατάω.
"Ίζαμπελ" μου λέει.
"Ναι" του λέω.
"Δεν θέλω να είμαστε έτσι εξαιτίας αυτού" μου λέει.
"Τάιλερ... Ο αδελφός σου σκοτώνει ανθρώπους και δεν μπορεί να ελέγξει την δίψα του και εσύ ούτε που ξέρω τι μπορείς να κάνεις... Νόμιζα ότι σε ξέρω αλλά τελικά δεν ξέρω τίποτα για εσένα" του λέω.
"Έχεις δίκιο να σκέφτεσαι έτσι για εμένα... Αλλά να ξέρεις ότι εγώ θα είμαι εδώ..  και θα σε περιμένω ... Μέχρι να αποφασίσεις τι θέλεις" μου λέει και εγώ χαμογελάω
Θέλω τόσο πολύ να πείσω τον εαυτό μου ότι όλα είναι καλά αλλά κάτι με τραβάει πίσω.
Δεν ξέρω πραγματικά τι θα κάνω. Θέλω να πιστέψω ότι δεν είναι αυτός που όλοι θα σκεφτούν αν μάθουν τι είναι... Είναι τόσο καλός τόσο γλυκός... Αν ήθελε να μου κάνει κακό θα το είχε κάνει σωστά;

Μεριά Τάιλερ

" Ακόμα φρικαρισμένη είναι η μικρή;" Με ρωτάει ο Τάιλερ.
"Αστην ήσυχη Ντέιμον" του λέω.
"Μα δεν της έκανα κάτι...... Ακόμα" μου λέει.
"Ντέιμον"
"Ξέρεις μήπως τι θα γίνει αν μιλήσει σε κανέναν;" Με ρωτάει.
"Δεν θα το κάνει" του λέω.
"Πώς είσαι τόσο σίγουρος;" Με ρωτάει.
"Είχε την ευκαιρία της και δεν το έκανε" του
"Μακάρι να έχεις δίκιο" μου λέει..
"Πάντα έχω δίκιο" του λέω.
"Μμμμ...." Μου λέει και γελάω.
"Πού πας;" Τον ρωτάω.
"Πεινάω"μου λέει
"Έλα τώρα Ντέιμον... Δεν θα το κάνεις αυτό" του λέω.
"Γιατί όχι;" Με ρωτάει.
"Σταμάτα να σκοτώνεις κόσμο...  Δεν σε οφείλει αυτό...  Πάρε σακουλάκια" του λέω.
" Ναι..  αλλά αυτό δεν έχει πλάκα" μου λέει και φεύγει.
Τι θα κανω μαζί του; Θα μπλέξω και εγώ με τις βλακείες του αν μας ανακαλύψουν.

Μεριά Ίζαμπελ

"Είσαι καλά τώρα;" Με ρωτάει η Άλισον.
"Ναι... Καλά... Νομίζω" της λέω..
"Θες να μου πεις τι έγινε με τον Τάιλερ;" Με ρωτάει.
"Μια μικρή διαφωνία... Αλλά δεν είναι κάτι... Μιλήσαμε σήμερα και όλα καλά" της λέω.
"Σίγουρα;" Με ρωτάει.
"Σίγουρα" της λέω και χαμογελάω.
"Έχω φτιάξει φαγητό ... πεινάς;" Με ρωτάει και σηκώνεται από τον καναπέ.
"Όχι...δεν πεινάω..  θα πάω να ξαπλώσω" της.
"Εντάξει... Καλή ξεκούραση" μου λέει και ανεβαίνω στο δωμάτιο μου.
"Δεν είχα ύπνο... Ξαπλωσα και διάβαζα ένα βιβλίο για να περάσει η ώρα. Ξαφνικά ένιωσα μια κούραση .. δεν είχα κοιμηθεί και καλά την προηγούμενη νύχτα... Έκλεισα το βιβλίο μου και το φωτάκι δίπλα από το κρεβάτι μου και έπεσα για ύπνο. Προσπάθησα να βγάλω όλες τις άσχημες σκέψεις από το κεφάλι μου και να έχω καθαρό μυαλό για να μπορέσω να κοιμηθώ ήσυχη. Για λίγη ώρα το κατάφερα... Μέχρι που άρχισαν οι εφιάλτες.

______________________________________________

Χεϋ

Αυτό είναι το νέο κεφάλαιο.

Η Ίζαμπελ ακόμα έχει τις αμφιβολίες της για τον Τάιλερ...

Τι λέτε να κάνει τελικά;

Ελπίζω να σας άρεσε..

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια πολλά 💋💋💋💋💋💋💋