Reins main Girl (Mainsteet story)

43

Lauren pov

Ik word met een uitgeslapen gevoel wakker. Vandaag ga ik shoppen met de meiden. Ik sta op en maak van mijn haar een paardenstaart. Ik doe wat make up op en trek een spijkerbroek een shirtje en een vestje aan.Lekker simpel! Binnen wacht ik tot iedereen wakker is geworden. Rein knuffelt me als hij naar me toe loopt.'Wat gaan jullie eigenlijk doen.'zeg ik.'Wij gaan naar FC Twente.'zeggen ze.'Waarom behalve Daan zijn jullie voor Ajax/ PSV.'zeggen wij in koor.'Hahah omdat het gezellig is.'zeggen ze. Wij meiden kijken elkaar aan van het zal wel. We lopen met zijn 8en richting de bushalte. Rein knuffelt mij nog een keer. Dan stappen we in de bus. Wij moeten er natuurlijk iets eerder uit. We zwaaien naar de jongens en kijken dan waar we heen moeten.

We zijn al een paar winkels ingeweest. Jamie en Rebecca hebben allebei al 2 tassen vol kleding enz. Amber en ik hebben alleen een bloemenhaarband gekocht nog. 'Zullen we naar starbucks gaan heb dorst.'zegt Amber.'Ja is goed.'zeg ik. We lopen gearmd richting de starbucks. Dan botsen er twee meisjes keihard tegen mij op. 1 van de twee kijkt me arrogant aan en de ander verontschuldigend. 'sssory.'stamelt diegene die verontschuldigend keek. Ik kijk ze even aan. De een komt me erg bekend voor. De arrogante dan helaas.'Jij bent toch de ex van Rein van Duivenboden.'zegt ze terwel ze een wenkbrauw omhoog trekt.'Uh ja we zijn nu nog vrienden.'zeg ik.'Ohh nou niet voor lang denk ik. Je kent mij niet meer he?'zegt ze.'Waar moet Lau jou van kennen.ze gaat niet met arrogante mensen om.'zegt Rebecca.'Hahaha nee wat zijn jullie doen, en wie zijn jullie.'zegt het meisje.'Kan ik beter aan jou vragen.'zegt Jamie.'Ik ben Carmen.'zegt ze. Ik kijk haar aan. Haar naam weergalmt in mijn hoofd. Carmen carmen carmen. Het word zwart voor mijn ogen.

'LAUUUU LAUUUUUUUUU.'hoor ik vaag. Ik kreun en probeer mijn ogen te openen.'Geef haar water.'herken ik de stem van Amber.'Omg Lau alsjeblieft word wakker.'zegt ze dan. Ze zet een denk ik flesje water tegen mijn lippen en ik voel koud water naar binnen komen. Ik probeer nog een keer mijn ogen te openen. In een flits zie ik mensen om me heen staan. Dan vallen mijn ogen weer dicht.'We moeten Rein bellen.'zegt Jamie.'Ja doe maar.'zegt Rebecca. dan open ik nog een keer mijn ogen en nu houdt ik ze wel open.'Wwat is er gebeurt.'zeg ik zachtjes. Ik voel aan mijn hoofd en kreun want het doet pijn.'Lau je bent flauw gevallen.'zegt Amber.'Ja je moet naar het ziekenhuis om te kijken of je geen hersenschuding ofzo hebt.'zegt Jamie met een bezorgde blik in haar ogen. Ik kijk de mensen massa die zich verzameld hebben rond maar zie Carmen niet staan. Mijn ogen vullen zich met tranen.'Dat was Carmen.'zeg ik zachtjes.'Ja dat dacht ik al. Nadat je op de grond viel is ze lachend weg gelopen. Haar vriendin is nog wel gebleven. We hebben haar net weggestuurd. Maar ze is super boos op Carmen.'zegt Rebecca.'Hoezo ik viel alleen flauw omdat ik dacht aan alles van wat er in Amerika gebeurt is door haar.'zeg ik.'Ja daarom is ze boos op Carmen! ze schijnt bekend te zijn als vriendjespikker. En uh je zei dat ze super mooi was enz. Maar Lauren jij bent 100 keer mooier en liever hoor!;'zegt Amber.

Rein pov

We zitten net in het stadion als mijn telefoon gaat. Aan de andere kant van de lijn hangt Amber die hysterisch een verhaal doet over Carmen en Lauren. Ik schrik.'Uhh Lau is net flauwgevallen ik ga er heen.'zeg ik.'Ja ik ga mee.'zeggen de andere. We weten precies waar we moeten zijn. Ik zie een groepje staan en er staat een ambulance. Daar heb ik Amber niet over gehoord dus die zal wel net gekomen zijn.'OMG MAINSTREEET.'gillen een paar meisjes die bij de mensenmassa horen.'Mogen we er langs er ligt daar iemand die wij kennen.'zegt Owen. De mensen maken ruimte voor ons. Vooraan staan Amber, Rebecca en Jamie die tranen in hun ogen hebben. Lauren zit maar is onwijs bleek. Ik wil haar vastpakken. Bij haar zit een ambulance broeder. Ze moet een lichtje volgen en hij kijkt haar na.'Nou jongendame, je hebt geluk gehad, je hebt een lichte hersenschudding dus hup naar bed.'zegt hij.'Kunnen jullie haar niet naar onze blokhut brengen.'zegt Amber.'Ja hoor dan kan ze alvast liggen. Maar er mag maar 1 iemand mee rijden.'zegt de man.'Ik wil mee rijden.'zeg ik.'Oke prima kom maar.'zegt de ambulancebroeder. Ik loop mee en wacht buiten de ambulance tot Lauren er in ligt.Ik stap in. Ze lacht voorzichtig naar mij.'Ga maar lekker slapen schoonheid.'zeg ik. Haar ogen vallen dicht en blijven ook dicht als we bij de blokhut zijn.Ze word op de bank gelegd. Ik pak kussens en een deken.'Let goed op haar.'zeggen ze.'En als er wat is dat ze meer klachten krijgt bel ons dan meteen!'zeggen ze.'Ja tuurlijk doe ik.'zeg ik. Dan gaan ze weg. Ik blijf naast Lauren zitten en streel zachtjes over haar haren.