PROLOUGE
Ang buhay sakin ay sadyang isang laro lamang, likha ko lang ang sarili kong pag-ibig, at gawa gawa ko lang ang tadhana na sinasabi ng iba.
Ang mga storya na nababasa at napapanood ko ay isa lamang storya na hindi naman talaga mangyayari sa buhay ko.
"Ewan ko ba bakit niloko ako ng mga tao sa paligid ko, bakit mo ba to nagawa? Alam mong mahal na mahal kita, pero sinira mo lang ako." Gusto ko nalang tumakbo at umiyak nalang nang umiyak, bakit yung taong pinagkakatiwalaan ko pa ang syang sisira sakin?
Akala ko tapos na, akala ko ayos na, akala ko lang pala ang lahat.
"I'm sorry.." Yan na lang ang huling narinig ko sakanya dahil sobrang sakit na ng nararamdaman ko at hindi ko na talaga kaya.
Naging itim ang buong paligid ko at unti unting natumba, kasabay nang pagsalo nya sa akin.
BINABASA MO ANG
Unrealistic Destiny (ON-GOING)
Teen FictionIs destiny real? Maniniwala ba ako na lahat ng bagay ay may dahilan at ang tadhana lang ang gumagawa ng paraan para sumaya ako? O ako lang naman ang bumubuo ng storya ng pagkatao ko? Kung mamahalin mo ba ako pabalik tadhana nga ba talaga ang gumawa...
