Unrealistic Destiny (ON-GOING)

Thirty One

REUNION

Yra's POV

Maaga akong nagising nang maramdaman kong unan nalang yung kayakap ko, umuwi siguro muna sya.

"Goodmorning!" Nagulat naman ako nang lumabas sya sa banyo ko.

"Sorry if I scared you. I just woke up earlier and take a bath for a while. Uuwi ako at aasikasuhin muna yung pinapaasikaso sakin ni mom." Mukhang madami din syang gagawin ngayong pasko.

"sige ihahatid na kita sa baba." hindi na ako nag-ayos. Tutal komportable naman na ako kay eugene na ganito lang ako. Plain.

"Uuwi po muna ako tita." paalam ni eugene kila mama.

"Sige ingat ka ha, sunod ka sa reunion ha. Mauuna na kami don, yra ikaw na bahala dito sa bahay mag-aayos pa kami at sasalubungin ang mga tita mo. Ingat ka" humalik ako kay mama at umalis na sila kasabay ni eugene.

Ako lang mag-isa sa bahay, mag-aayos na ako para naman makapunta na ako don at makita ang iba naming pinsan.

To: CM, Maybel and Aki

Merry christmas! Pabati ako kila tito at tita. Gala tayo soon ha may sasabihin na rin ako.

Sinend ko agad at naligo na ako, sana masaya sila ngayong pasko..

Pagkatapos ko maligo nagbihis agad ako. Pink ang theme color namin kaya nagpink ako na dress at heels, bigay ni yurey lahat ng ito kaya ito ang susuotin ko.

Sinama na siguro nila mama si happy dahil hindi ko na nakita kanina pa paggising ko.

Bumaba na ako at nilock ang pintuan, pagharap ko

"Ate yung aso nyo po nandun! Puntahan nyo po!" Hindi ko kilala ang batang nagturo na alam kong si ahappy ang binabanggit, siguro nakikita nyang iginagala ko dito sa subdivision.

Tumakbo agad ako at nakita ko si Happy.

Eugene's pov

"Oh eug anak nasaan si yra? Akala ko kasama mo sya?" What?

"Nakalock na po ang gate nung pumunta po ako sainyo at akala ko po nandito na sya. Tinatawagan ko din po sya pero hindi sumasagot." She even not tell me what her doing the whole time that I almost got home.

"Sige papatawagan ko muna sa kuya baka on the way na, ano ba ang usapan nyo?" Tanong sakin ni tita.

"Hindi po sya sakin nag-update, hindi din po sya nag-text na magpapasundo sya pero bago po ako umalis sa amin tinext ko po sya na ako ang maghahatid sakanya." paliwanag ko.

"Baka hindi lang nabasa, sige na tita mommy kaya naman ni yra mag-isa." Yun nalang din ang inisip ko. I know that she can.

It's been 1 hour and she's not here. I can't take it anymore!

"Tita, hahanapin ko na po si yra." Umalis agad ako at pinaandar ang kotse.

I called all her friends but they don't know where's yra. They greeted me a happy christmas but I just ended it fast. I don't want to waste my time of those people.

I don't know where the fuck I going basta dere puro pag-iikot lang sa subdivision ang ginawa ko.

Suddenly my phone rang.

"eug." she's crying.

"What the fuck is happening? Where are you?"

"Nasa vet." Alam ko na agad ang vet na pinuntahan nya kaya pumunta ako agad.

"Eug!" Magang maga ang mata nya.

"Nasagasaan si happy, wala na si happy."

She cried again. I don't know what to do but I gave all my powers to calm her down. I hug her tightly.

"just cry." mas lumakas naman ang iyak nya.

Tinawagan ko agad sila tita para sabihin yung nangyari pero hindi nila maiiwanan yung event, hindi naman na nila pinilit si yra na pumunta. Pupunta nalang daw sila yurey and her brother.

Pagdating nila kinuha agad nila si yra. Kinuha na din nila yung katawan ni happy dahil ipapalibing nila.

Sorry lang ng sorry si yra kay yurey dahil sa nangyari. Alam kong nararamdaman nya ngayon na kasalanan nya ang lahat pero wala naman talagang may kasalanan.

Nagpaalam ako sakanilang lahat, babalikan ko nalang ulit si yra.

I will review the cctv cameras, kung nasagasaan si happy it means hit and run yon dahil nakita nalang daw ni yra na nakahandusay si happy at wala ng ibang tao pa.

I drove quickly. Pagdating ko sa village kung saan yung sinabi ni yra pumunta agad ako sa guard house kung nasaan ang monitor nila sa mga cctv's.

Agad naman sakin binigay yung file nang mapakiusapan ko sila.

I will check it when I get home. Yra's need me right now.

Yra's POV

Ang sakit lang, ilang taon ko na din nakasama si Happy. Dahil nga may Reunion kami at hindi pwedeng iwanan nila mama yon kami nalang nila kuya ang nagpalibing kay Happy.

Nandito kami sa cemetery pet ngayon, bigla namang dumating si Eugene at niyakap nya ako kaya naiyak nanaman ako.

Gusto ko sumigaw, magwala, magalit, lahat halos ng emosyon gusto ko ilabas pero hindi ko magawa.

Wala akong ibang pwedeng gawin kung hindi tanggapin ang katotohanan na wala na talaga ang pinakamamahal kong alaga.

Wala na si happy..