Günümüz | Tony Stark
En nefret ettiğim.. Sıra veda etmeye gelmişti. Ve Groot'un sürekli mızmızlanması işi hiç kolaylaştırmıyordu.
Steve bir anda çıkıp gelip beni öperek ne yapmaya çalışıyordu tanrı aşkına? Peter'a hakaret ederek neyi kanıtlmaya çalışıyordu? Şu an eve onunla birlikte dönüyorsam bu o istediği için kesinlikle değil, Peter istediği için.
Steve'i seviyor olmam, ona muhtaç olmam gerçeği onun böyle davranmasına göz yumacağım anlamına gelmez. Kimse aileme hakaret edemez, o kişi Steve bile olsa. *reis sinirlendi amk!*
"Adım Groot.."
"Hadi ama.. beni kırıyorsun Groot."
Göz yaşlarını silip hışımla bağırdı, kürdan.
"Adım Groot!"
"Kesinlikle, küçük bir bebeksin!"
Benim sevimli küçük bebeğimdi, hep öyle kalacak.
"Peter'dan hoşlanıyorsun." Mantis'in bana sarılıp fısıldayarak o cümleyi kurması ürpermeme sebep olsada belli etmedim.
"Bana sarılmanı yasaklıyorum." Dedim Mantis'den ayrılırken. Her saniye duygularımı ifşalamasını bile özleyebilirdim.
"Ben de isterim ben de!"
"Kemiklerimi kırmayacağına söz--"
Ve kırdı.
Drax'ın beyinsiz bir aminoasit olduğunu size daha önce söylemiş miydim?
"Ah yeter, Drax öldüreceksin beni!"
"Gel buraya, aptal.."
Ve sıra anneciğime gelmişti.. Beni kollarının arasına aldı, Gamora asla duygusal olmamıştı. Şu an bana işgence ediyor.
"Onlara iyi bak, olur mu? Sensiz bir bok becerebildikleri yok."
"Sende kendine iyi bak benim küçük bebeğim, altını temizleyecek kişiler olduğuna eminim." Göz devirip ondan da ayrıldığımda sırada Roket vardı.
Onun seviyesine gelmek için eğildim.
"Bir şey söylemek yok mu, kaka hırsızı?"
Göz devirip iç çekti.
"Seni özleyeceğim Tony."
"Ne tesadüf! Bende.."
"Kes şimdi şu duygusallığı da git evine."
"Zırhı burada bırakıyorum Roket, tekrar geldiğim de tamir edilmiş olsun."
Gözlerini irileştirdiğinde gülmemek için çaba sarf etmedim. Kıkırdadığımda saçımı çekiştirdi. Ah! Giderken bile dayak çekiyordu canı!
Sıra en zor kısma gelmişti işte.. Peter.
Ayağa kalkıp ona yaklaştığımda Steve ne kadar iğrenç olabileceğini deniyordu sanırım.
"Bu kadar yeter Tony, gitmeliyiz."
Hah! Ona aldırmayarak Peter'a sarıldım. O da ürkekçe kollarını bana sardı. Ondan ayrıldığımda gözleri Steve'deydi. Peter'ın ondan çekinmesi fazla sinir bozucu değil mi?
Benim bile aklıma gelecek en son şeyi yaptım, öptüm onu. Ödeşmiş olduk, değil mi? Dudaklarımı ondan ayırdığımda bayılacağını sandım, o da beklemiyordu.
"Sizi görmeye geleceğim."
Sonra şaşkınlıkla beni izleyen -Gamora piç sırıtışı sergiliyordu- diğerlerine döndüm. Gülümseyerek tekrar veda edip, Thor'un gösterdiği yöne doğru ilerlerken arkamda bıraktıklarım acı veriyordu bana. Ve kavuşacaklarımın bu acıyı dindirebileceğini sanmıyorum.
Eve gitmeyi bu kadar istiyorken, bu kadar çabalamışken.. Şimdi buradan ayrılmanın canımı bu kadar yakması, hepsi Peter'ın suçu. Sanırım o itirafta bulunmasaydı.. Bilemiyorum, bu kadar zor olmazdı ayrılmam.
Şimdi ise Steve zorla sürükleyerek götürüyor beni, onun önünde Peter'ı öptüğüm için bana istediğini sıfatı layık görebilirsiniz. Umrumda değil, istedim ve yaptım.
***
Amk 😢 Peter 😢
ŞİMDİ OKUDUĞUN
close it | starkquill + stony
FanfictionLÜTFEN BU KİTABI OKUMAYIN ÇOK REZİL BENCE SKFMSKDMDKDN BAKIN GERÇEKTEN HATRI VAR DİYE KALDIRMIYORUM LĞTFEN OKUMAYIN