close it | starkquill + stony

4

Günümüz / Steve Rogers

Thor'un tekrar dünyada olduğunu duyunca beş yıldır olduğu gibi, bir umut kapladı içimi. Beş yıl, onsuz geçen beş yıl.

İçeriye aniden girip ona umutla baktığımda, anlamış olmali ki başını olumsuz anlamda salladı.

Ama, yine de sordum.

"O.. Ondan haber var mı?"

"Üzgünüm Steve, çabaladığımı sen de biliyorsun."

"Ah, öldü işte! Beş yıl kim hayatta kalmış ki Tony yaşıyor olacak, yaşasaydı yanımızda olurdu."

Ne zaman gidip Bucky'nin boğazına yapıştım bir fikrim yok ama, sözleri beni sinirlendirdiği kadar canımı da acıtmıştı.

"Eğer, bir kez daha bunu tekrar edersen--"

"Steve, sakin ol. Ama biliyorsun, beş yıl geçti ve.."

Natasha duraksadığında ona olan inancını yitirdiğini anlamıştım. Belki de tek kişiydi benimle umut içinde bekleyen, beş yıl su gibi akıp geçmişti, biz beklemiştik ve o gelmemişti.

Ellerimi Bucky'nin boğazından çekip kapıya yöneldiğim. Kimseye ihtiyacım yoktu, tek başıma da bekleyebilirdim.

Bu yayımladığım en sıkıcı bölüm gıfhcıdj