KARA MAVİ

Emre'den

Ben onları suda oynarken gördüğümde, bian kendimi düşünmüştüm şehirde bir çok kez  havuza ,denize girmiştim ama O iki kızın yüzlerindeki mutluluğu yaşayamamıştım .Belki yanlız olduğumdandı , belki annemin üstümün ıslanmasından kaynaklı bana kızacağını bildiğimden böylesine özgürce oyun oynayamadığımdandı bilmiyorum ...
Ama o kızların yerinde olmayı çok istemiş ağacın arkasından onları izlemiştim Sonra koyu Mavi gözlü olan kız bana baktı , bende hemen saklandım Sonra beni buldu ...
Çocukluk işte , şuan o güzel ve saf hallerimize geri dönebilmeyi çok isterdim .
O gün en çocuksu hallerimizle oyunlar oynadık , ilk defa uçurtma uçurmuştum farklı oyuncaklarım olmuştu ama bir uçurtmam hiç olmamıştı.
Bana "Sakın bırakma Mavilii ! " dediğinde, Uçurtmayı sımsıkı tutmuştum cidden uçurmak zordu . Montumun renginden dolayı "Mavilii ! "  dediğini hiç unutmuyorum.

Onun örgülü saçlarını çok severdim.

Bianlık hevesle hızlanmıştım ki çok kötü düşmüştüm ,kolum taşın üstüne gelmiş ve baya kanamıştı belkide ilk defa canım bu kadar yanmıştı .
Erkek olmama rağmen ağlamıştım (yani birazcık)
Çocukluk işte ...
Kolumu tutarken uçurtmanın ipini bıraktığımı farkettim çoktan gökyüzüne çıkmıştı ...
O an Afra'nın yani koyu Mavi gözlü kıza baktım gökyüzüne bakıyordu sanki gözleri güneş ışığında açık mavi olmuştu ben onun gözlerine bakarken onun çok üzüldüğünü  farkettim .
Sonra yanıma geldi ,
Kolumun acısını bi kenara bırakıp
" Ö-Özür dilerim " dedim gözleri yine koyu mavi olmuştu nasıl gözleri vardı anlamıyorum
Ama şey yani koyu mavi de değildi gözleri böyle maviden siyaha çalıyordu  ben de onu Kara Mavi diye betimlemiştim.
O an tek düşündüğüm gözleriydi O bana Gülümsemişti.  Çocukluğumun en güzel sahnesiydi ...
Kolum çok derin yarılmıştı baya kanamıştı belkide hiçbir şeyden kan görmekten kadar korkmuyorumdur .
Ben koluma bakamazken Afra paçasındaki yamayı yırtıp koluma bağladı .
Haklısınız filmlerde genelde bu sahneyi kızlara yaparlardı ):
Ama ben güçsüzdüm ve bunun tek sebebi Ailemdi aslında bu yüzden kimseyi yargılamazdım ne olursa olsun  çünkü benim bir ailem var ve yok ,bu iki kelime arasında gidip gelmek uzun hikayeydi ...
Kanama Durmuş gibiydi , ağladığımı görünce bana baktı ve
"Hadi ama bide erkek olacaksın burada kalacaksan alışmalısın " dedi sonra ikizinin yanına gitti ...
Örgülü saçları çok güzel duruyordu kumral saçı ve kara Mavi gözlü kız seni hiç unutmayacağım ...
Ben onun  uçurtmasını kaçırmıştım ama büyüdükçe anlayacaktım aslında onun Hayallerini ellerinden kaçırmıştım.
Şimdi düşünüyorum da O kızı ve O örgülü saçlarını unutamamışım .
Şimdi büyümüştüm ama önce geçmişi yazıyordum çünkü gelecekte yazacağım , şair olacağım kadar sevdiğim biri kalmayacaktı ...
Bu iki kızı birbirinden ayırt etmek imkânsızdı sadece tek bir farkla Afra'nın gözleri , Onlar çok farklıydı ...
Çocukluğum yurt dışında geçmişti ama onun kadar saf bir güzellik görmemiştim . Onu Feyza 'dan  ayıran bi şey vardı benim için ,
Nedenini bilmediğim bir şey ...
Bu köye Büyük dedem tarafından niye getirildiğimi bilmesemde şimdilik mutluydum ...

Merhabalar (:
Bu hikayeyi kurgulamak ve yazmak çok istemiştim
Wattpad'e yazmaya yeni başladım
Hikayem çok fakir bir ailenin iki kız çocuğunun kaderleriyle olan imtihanlarını anlatacak
Çok duygu yüklüdür dikkat !
Hayat aslında Öyle acımasız ki ...
Herneyse
Umarım beğenirsiniz  (
#mavilerim