KARA MAVİ

YAPMA !

2 yıl sonra...

Feyza'dan

Hayat acısıyla tatlısıyla geçip gidiyordu ve kimseye acımıyor gözünün yaşına bakmıyordu.
Zor zamanlar geçirmiş her zorluğu İkizim ile aşmıştık.
Bazen dayanamayıp
Hıçkıra Hıçkıra ağlamış,
bazende kimse duymasın diye içimde fırtınalar kopmuştu.
Dayanmıştık...
Her şeye rağmen pes etmemiştik aşağı sokaktaki yaşlı Naime Nine bize sahip çıkan tek kişiydi
Yaşlı olmasına rağmen arada sırada bize yemek getirir bazı gecelerde onda kalmamıza izin verirdi onun sayesinde güvenle büyümüştük.
Bizden iki yaş büyük olan torunu
Alihan ile arkadaş olmuş her daim bize destek olmuştular.
Doğum Günlerimizi kutlamaz olmuş o günlerde hiç konuşmamıştık...
Cidden en acı gün doğum Günlerimizdi,
Afra benim için çok çalışmış ve beni okumamı sağlamıştı
Çok iyi bir öğretmene sahip olmuştum.
Konuşamadığım için çok aşağılanmış çok kuçümsenmiştim,
Ama öğretmenim Şehirdeki yetkililerle konuşmuş ve Öğrenim görebilmem için çok uğraşmıştı.

Beni hep desteklemiş kısa zamanda belli seyleri öğrenebilmiştim
Duyduklarımı yazmış ve başarabilmek için çok çalıştım.
İlk okulu bitirdikten sonra öğretmenim sayesinde devam edebilmiştim
O benim için her türlü desteği vermişti.
Afra'yı artık tanıyamıyordum
O çok değişmişti...
Büyümüştü ve yaşından çok daha olgun davranıyordu
Ve ben onla oyunlar oynamayı Mavi uçurtma yapıp Uçurmayı çok özlemiştim.
Onun için not aldığım kağıtları tekrar yazıp ona veriyordum.
Hayatımız yoluna girmiş gibiydi
Afra, Ramiz Amcanın yaptığı Haksızlıklara ve Karaktersizliğine dayanamamış ve çalışmaktan ayrılmıştı
Ne olduysa Ondan sonra oldu zaten
Afra'nın ayrılacağını duyunca Kolundan tutmuş ve onu sıkıştırmıştı O gün çok korkmuştum ona bir şey olmasından kalbim çıkacak gibiydi
YAPMA !
Diye bağırmıştım inanamadım ağzımdan yıllar sonra tekrar bir kelime çıkmıştı
Afra korkuyla bana bakmıştı Ramiz amca Tam Afra'yı yakalmıştı ki
Alihan yetişip Ramiz amcaya iyi bir yumruk atmıştı.
O günden sonra Alihan hep bizim yanımızda olmuştu.
Uzun boyuyla siyah saçlarıyla kara gözleriyle köyün en güçlü çocuğuydu.
Emre ise son zamanlarda Ailevi durumlarda sıkıntı yaşıyordu ve onu çok göremez olmuştuk.
Konuşamadığımdan hep bir burkukluk vardı ama sabr ediyordum.
Annemin mezarındanda hiç ayrılmıyordum.

Yorum yapın (: