Ne olursa Olsun

47 27 70
                                    

Afra'dan

Emre'ye içimi dökmüştüm.
Beni anlayıp anlamadığını merak ediyordum.
Ona döndüm ve "Bize anlatacağın şey neydi ?"dedim
"Önemli bir şey değildi "dedi
Gözlerim kapandı kapanacaktı...
Göz kapağım aşağı doğru kapanırken en son hatırladığım Emre'nin üzerime battaniye örttüğüydü.
Sabah gözüme vuran ışıkla uyanmıştım.
uzun bir süreden sonra ilk defa iyi bir uyku çekmiştim.
Gözüm Feyza'yı aradı.
Yoktu Nerdeydi ?
Paniklemiştim.
Dışarıya koştum bahçede kimse yoktu aşağı evlere doğru yürüdüm Nerdeydi ?
Gidebileceği her yere bakmıştım.
Bir yer hariç !
Mezarlığa vardığımda örgü bebeğine sarılmıştı,
Seslerimi duymuyordu ...
Yanına geldiğimde sessizce ağlıyordu.
İlaçlarını alacak param olmadığı için kendimi suçlarken cebinden bir boya kalemi uzattı ve mezarı gösterdi ne yapmaya çalıştığını idrak etmeye çalışıyordum ki onun benden daha düşünceli olduğunu unutmuştum.
Annemizin mezarına ismini yazmamı istiyordu.
Okula sadece bir dönem gidebilme şansım olmuştu sonraki senelerde babam
"Siz adam olmazsınız !"
diyip bizi okuldan almıştı O kısa dönemde bir şeyler öğrenebilmek için çok emek sarf etmiş yazmayı ve okumayı herkezden önce öğrenmiştik.
Sonra Annem ne kadar uğraşmış olsa da Babam gitmemize izin vermemişti arasıra kaçamak gitsemde okul masraflarından dolayı tamamen bırakmak zorunda kalmıştım.

Halime Aladağ

Yan taraftan bulduğum bir taşı mezara koyup,Yazmamla beraber Feyza çok sevinmişti.
Her şeyin iyi tarafından bakardı ve bu benim ondaki en sevdiğim huyu'ydu
Bense bana yapılan hiçbir şeyi unutmazdım.
Her şeyi çok iyi hatırlardım.

Feyza'yı eve götürdükten sonra dışarı çıktım.
Para bulmalıydım
O ilaçları ne olursa olsun almalıydım !
Baya gezmiştim yaşımdan dolayı herkez bana çocuk muamelesi yapıyordu.
Hâlbuki ben çoğu insanın kaldırmayacağı yükleri kaldırmıştım .
Tek çare Bakkalcı Ramiz Amca'ydı güvenilir bir adam olmadığını bilirdim ama başka çarem yoktu.
Çok az para verecekti
Ama ben kabul etmiştim.
Yarın başlayacaktım
Haftalığımı aldığımda ilk iş İlaçları alacaktım.
İçimde küçük umutlar vardı.
Köydeki tek bakkal burasıydı ve çok kazanç sağlıyordu.
Feyza'da biraz para biriktirmemle okula başlayacaktı.
Ne olursa Olsun pes etmeyecektim
Kardeşim Okuyacaktı
Ben Okuyamasamdamda ...
Her şeye rağmen Dayanacaktım !

Yinee Ben
Umarım beğenirsiniz
Okulların açılmasıyla çok yazamayacağım için
şimdi
Yazabildiğim kadar yazacağım
Hadi iyi akşamlar (:

KARA MAVİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin