Feyza'dan
Bekliyordum sadece bir haber gelmesini ,
Gelmiyordu.
Bu ne acı bir bekleyişti böyle!
Ya bir şey olduysa bunu kaldırabilecek miydim ?
Evde çok büyük sessizlik vardı ve yerdeki kan lekelerini ve ellerimi gördükçe daha da korkuyordum.
Annem !
O benim en değerlimdi bizi büyütebilmek için neler çekmişti.
Hep okumamızı istemiş her masrafımızı o karşılamıştı.
Biliyormusunuz bizim hiçbir zaman oyuncak alacak paramız olmadı.
O yüzden uçurtma yapardık kendi elimizle en kolay yoldan yapabildiğimiz tek oyuncağımızdı.
Afra hep Mavi olsun isterdi çünkü maviyi çok severdi .
Mutluyduk kimseye zararımız olmadan yaşayıp gidiyorduk .
En azından bugüne kadar...
Ne zormuş yaşamak !
hep en sevdiklerimiz gidiyordu bizden.
Konuşamıyordum.
Anne nerdesin ?
Kimse yokmu ?
Çok yanlız hissediyordum ve sadece dua ediyordum.
Allahım ne olursa olsun Annem morg'da olmasın !
Hıçkırıklarım düşüncelerimle daha da şiddetlenmişti O anda mutfak tezgahında duran pastayı gördüm
Annem yapmıştı bize !
Doğum günümüzde Annemizi bıçaklamıştı Babam.
Konuşamıyordum bu nasıl bir duyguydu ?
Bana çok büyük acı veriyordu.
İçeri Afra girdiğinde ağlıyordum.
Yanıma koştu yağan yağmurla sırılsıklam olmuştu.Bana sarıldı hemde sımsıkıca , O benden hep olgun olmuştu ben ise pes etmiştim.
Bana öyle bir sarıldı ki sanki Anneme sarılıyormuşum gibi hissettim ve bende sımsıkı sarıldım.
"Beni bırakma "demek istiyordum diyemiyordum.
Bana baktı ve saçlarımı okşadı.
"Ne olur yapma Feyza,seni böyle görmeye dayanamıyorum.Bir sen kaldın hayatımda ne olur konuş benle " demişti tezgahtaki pastayı işaret ettim sadece bakakaldı bian titrer gibi oldu ama ağlamadı Çünkü biliyordu
O ağlarsa benimde ağlayacağımı.
Zaten O günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı.
Afra ,Emre'nin köyün Ağasının torunu olduğunu öğrenmişti ve Karahan ailesinden nefret ediyordu.
Çünkü bizi susturmuşlardı !
Köyün Ağası arkasında bir kaç Jandarmayla gelmiş kapımızı çalışmıştı .
Afra'nın arkasına saklanmıştım
Evet, Afra'nın yanındayken hiç bir şeyden Korkmazdım.
O benim her şeyimdi !
Baya soru sormuşlardı Afra bana bakıyor ardından arkadan Kaş-göz işareti yapan Kamil Ağaya ne diyeceğini bilmediği her halinden belliydi bian duraksadı ve tam konuşacakken , Kamil Ağa lafa girdi
"Efenim, kızlar iyi durumda değil gibiler zaten ben onlarla konuşacağım" deyip arkada Jandarmalardan biriyle sessizce konuşmaya başladı.
Burda bir şeyler dönüyordu ve bunun başı Kamil Ağa'ydı.
Yapmacık tavırları ile Her şeyi halledediyordu.
Afra kaşlarını çatmış söyleyeceği tüm lafları güçlükle yutuyordu.
Neler oluyordu ?
Bana bakıp tekrar konuşmayı denedi ama yapamadı bir şey onu tutuyordu Sanki...
Ben Neden ararken bian zaten iki küçük kıza kimsenin inanmayacağını biliyordum.Evet ! Yemin ederim ki bir gün bende konuşacaktım ve O gün babamın sonu olacaktı ...
Uzun bir süre sonra yeniden yazdım (:
Yazmayı çok seviyorum ama baya Acemiyim.
Sizden gelen yorumlar beni çok mutlu ediyor
İyi ki varsınız 😊
İyi veya kötü yorum yapın
Alttaki küçük yıldıza basarsan çok sevinirim 😅
Herkese iyi akşamlar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARA MAVİ
Teen Fiction" DÜZENLENİYOR " Beni ve hayallerimi bırakma Mavilii ! Çünkü Çok Zalimsin Hayat tıpkı babam gibi...