KARA MAVİ

Gerçekler !

Afra'dan

Uzaktan Emre'yi gördüğümde nasıl sevinmiştim bilemezsiniz,
Ama onun bir arabaya binip gittiğini görünce ardından koşmuştum.
Çok kötü hissediyordum,
İçimde anlam veremediğim hisler vardı.

Emre ! Diye ardından bağırdığımda başımın döndüğünü hissettim,
Ne oluyordu böyle ?
Feyza ile Alihan yanıma geldiler
Onları duymuyordum.

Sonra kendimi toparladım ve eve doğru yürüdüm,
Kapıya geldiğimde yerde bir defter gördüm.
Kapağında
"Emre Karahan" yazıyordu,
Elime alıp eve girdim.

Dinlenmeye ihtiyacım vardı,
Alihanı gönderince mindere uzandım.
Kaç yılın yorgunluğuydu bu bilmiyorum..

Emre'nin defterine baktım niye bizim kapının önünde bırakmıştı ki acaba ?

Acaba yine yazdığı o güzel şiirler mi var diye merak ettim,
Tam kapağını açacakken bunun doğru bir şey olmadığını düşünüp geri masanın üstüne bıraktım.

Gözümden bir damla yaş geldi
Hayattan bıkmıştım.
Artık tahammül edemiyordum,
Dayanamıyordum !
Tükendim.

Bu acılar hiç mi bitmeyecekti ?
Feyza Annemin yaptığı bebeğe sarılmış uyumuştu..
Bende düşüncelere daldım
Hayal kurmaya çalıştım.

Kendimi mutlu etmek için en çok istediğim şeyleri düşündüm.

Birgün büyük Çınarın yanında bir evde yaşamak..
Emre ile Salıncakta sallanmak..
Kardeşimin iyileşmesi..
Eskisi gibi konuşup,şarkılar söylemesi..
Feyza'nın okuyup çok iyi bir mesleğinin olmasını..
Birlikte mavi uçurtmalar yapıp Uçurmayı..
Ve birbirimizden hiç ayrılmamayı..

Düşündü başka hayallerinde vardı tabi ama en çok bunları istedi..

Doktorluk da Hayallerinin arasındaydı
Ama bunu hayallerinin arasına
Koymamalıydı...

Sonra gözlerimi yummuşum.

Uyandığımda masaya tutunarak kalkmaya çalışıyordum ki..
Emre'nin defteri yere düştü..
Açılan sayfada Adım yazıyordu.

Defterin sayfalarından bir resim düştü..

İnanamadım !
B-bu resimde babam,Karahan ailesinden Ağa ve oğlu vardı yanlarında ise cenaze arabası ellerinde ise kazma kürek toprağı kazıyorlardı..

Ellerim titriyordu
Gördüğüm şeye anlam vermeye çalışıyordum !

Ne yapıyordu o Katil orada ?
Sonra resmin altındaki tarihe baktım

Annemin öldüğü günün tarihiydi !
Yani doğum günümüz !

Resime baka kalmıştım kalbimde bir acı hissettim.
Kalbim sıkışıyordu...

Ne demek oluyordu bu resim ?
Ağlamak üzereydim.

Sonra yazan yazıları okumaya başladım.
Gözlerim açıp kapanırken
Yazanlara anlam vermeye çalışıyordum.
Okumam yazmam çok iyi olmasada yinede bazı kelimeleri anlamıştım.

Ne neler yazıyordu böyle ?

Her kelimede ayrı bir acı çektim.
Her kelime kalbime ayrı acılar verdi..
Bu acılar tarifsizdi..

Kalbim paramparça oldu.

Ne yapmalıyım bilemedim o gün biz hastanedeyken neler olmuştu ?

Annemin cenazesini görememizin nedeni bu muydu ?

Ne yapmalıyım ?

Anne sana ne yaptılar ?

Seni hiç bilmediğim bir yere mi gömdüler ?

Üşüdünmü anne o pis katilin elleri sana değip seni gömdüğünde ?

Neredesin Anne ?

Ben kimin mezarında ağladım ?

Peki ya o isimsiz mezar ?

Sorular kafamı yiyordu.
Ağlıyordum Hıçkıra Hıçkıra bu çok ağır gelmişti.

Ya Emre bunu biliyorsa yıllar sonra niye anladım ?

O'da mı Beni kaldırmıştı ?

Karahan ailesi....

Sustum ve bütün gece defteri okudum
Ne kadar ağladım biliyorum.

Herkesten Nefret ediyordum !

Demek o yüzden kaçıp gittin baba !

Ne yaptın sen böyle bize ?

Feyza'ya sarıldım ve içimdeki yangın dinmek bilmedi..

İçimden O Katille neler demiştim
Onun ölmesini istiyordum.

Cehennemde yanmasını !
Bende annemin yanına gitmek istiyordum.
Dayanamıyorum Allahım !

-----------------------

Gece yarısı gözlerim şişmiş ve morarmıştı.
Ağlamaktan canım çıkmıştı.

Kendimi Toparladım ve Emre'nin kitabını kapatıp yastığımın altına koydum.

Emre'de beni kandırmıştı
Yıllar önce söylemesi gereken bir şeyi saklamıştı bizden.

Sonra bir ses duydum.
Arba ve bir kadın sesi,

Sonra aniden kapı çalındı.
Sanki kapıyı kıracakmış gibi..

Korkuyla " kim o ?" Dedim
Pencereden gözukmüyordu karanlıktan.

Sonra o ses geldi her şeyi anladım.
Kapıya hızlıca tekme atan..

O ağızı içki kokan adamı,
O bencil adamı,
O iğrenç adamı,
O Katil adamı,
Babamı...

"Ben geldim siz iyi tanırsınız Beni"

Dedi
Sonra kapı ikiye ayrıldı..

Gözlerim kocaman açılmış bakıyordum.

Hayır !
Hayır !
Hayır !

Hayır ya Hayır !

Sen ?
Hayır !!!

.....
.......
.........
............
.................

Merhaba
Kitabım 1 K oldu hatta geçiyor bile hepinize Teşekkür ederim.

istek gelirse devam ettiririm ^^

♡♡♡♡♡♡♡♡♡
♡♡♡♡♡♡♡♡♡
♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Farkettim ki hayatımızdan ya hep birileri gidiyor..
Yada hiç beklemediğiniz zamanda karşınıza çıkıyorlar..

#Peribacalarındakibirkız

Allah'a emanet olun ♡♡♡♡♡♡

Kitap düzenleniyor..