KARA MAVİ

YETER ARTIK

Emre'den

Bütün gece Afra'nın evinin önünde beklemiştim.
Evden gizlice kaçmış duygularıma yenik düşmüştüm,büyüdüğümün farkındaydım ve hiç bir zaman ailesi tarafından umursanmayan kişiliğimden bıkmıştım.

Neden bu kadar yalnız hissediyordum  ?

Neden kimse beni duymuyor
Görmüyordu ?

Sonra kafamı kaldırdım
Afra'yı hatırladım O böyle anlarda gökyüzüne bakıyordu ve ardından Allahım !
diyordu,

Ben dinimi biliyodum ama bu konuda çok eksiğim vardı.

Tanımıyordum beni yaratanı beni koruyanı,
Duyanı,
Onu tanıyamadım...

Çünkü hep uzakta kaldım her şeyden
Bana seni öğretebilecek her şeyden.

Yurtdışından iken onların dini samimiyetsiz geliyordu öyle dinliyordum hocamı...
Bir gün derste dalmıştım küçük penceremden dışarıya
Düşünüyordum

Beni kim yarattı ?

Benim yaptıklarımı kim görüyor diye
Yada bu eşsiz dünyayı ?

Tanımıyordum.

Ve bana Afra Onu tanıtmıştı
Allahı...
Allahım diye başladım sonu gelmeyen dertlerime

Allahım çok yanlızım neden böyle hissediyorum ?

Dedim gökyüzüne bakarak soğuk kaldırım ile bian titredim
Sonra gökyüzünde bir yıldız göründü pırıl pırıl bana ışık saçıyordu
Düşündüm O gece...

Aklımı yiyip bitiren ne varsa anlattım,
Neden böyleydim ?
Böylesine çaresiz ?

Sustum Bekledim.

Afra'nın gelmesini ona her Şeyi anlatacaktım
Bundan emindim.

Yıllar sonra bana Kızsada ona bunu söyleyecektim belki Geç kalmıştım ama olmuyordu içim içimi yiyordu
Söyleyecektim emindim !

Gece boyunca bekledim
Gelmedi.
Nerdeydi ?

Bu Kalbimdeki sızıda neyin nesiydi?

Ona bir şey mi olmuştu?

Sanmam O benim tanıdığım en güçlü kızdı :)

Her şey bir uçurtma ile başladı
Ve yine onla bir gün uçurtma uçuracaktık
Çocuklar gibi biliyorum...
Ne kadar büyürsek büyüyelim
Hep mutlu olacaktık biliyorum

Çünkü Farklıydık biz...

Gece dertlerimi anı defterime yazdım her şeyimi,
Afra ya anlatamadığım her şeyi hemde...
Sonra kapandı göz kapaklarım

Sabah 6:00 gibi bir ışık geldi yüzüme
Her yerim tutulmuştu
Kaldırımda uyuya kalmıştım
Acıdan bian inledim.
Omzumda acayip bir acı vardı
Güneş pırıl pırıldı
Ama gelmememislerdi.

Nerdeydiler ?

Üfff  diyerek ayağa kalktım
Dertliydim.

Beklemeye devam ettim
Afra'yı uzaktan görebilmiştim
Geliyordu EVET !

Baya uzaktaydı ama görebiliyordum.
Yanındaki kimdi ?

Bu Alihandı !
Afra'nın koluna girmişti onu taşıyordu arkadanda Feyza geliyordu
İçimde Bir şeyler oluyordu.

Nedensizce
Kızmıştım !
Herneyse O an Afra'nın bana baktığını gördüm uzaktada olsa görmüştüm
O gözlerini...

Sonra aniden büyükbabamın cipini gördüm önümde Durmuştu
Sağa sola bakarken
Büyükbabam arabadan indi ve Kolumdan Tuttu bu sefer başaramayacaktı !
Afra'nın annesini cenazesinin geldiği günkü gibi olmayacaktı.

BIRAK BENİ !
YETER ARTIK !
Diye bağırdım.
Büyük babam çok sert çekiyordu
Güçsüz değildim artık.

Direniyordum
Büyükbabam hızla çekti beni
Kolumu arabaya çarpmıştım öyle hızlı çekince kapının kenarına kolum sertçe sürtünmüş.
Derince kesilmişti.

Kanıyordu !

Kandan çok korkardım ben.
Başım dönüyordu.

O anda tek gördüğüm anı defterimin yere düşmüş olmasıydı.

Büyükbaba bunun cezasını çok ağır çekecektiniz !
Sen
Babam dediğim O adam
Ve O Katil

Kısa bir ara...
Biraz okunma olsun devam edeceğim.
Vote etmeyi unutmayın
Sizi seviyorum  (: