KARA MAVİ

Dayanmalıyım

Gelmiştik ...
Ama kimse yoktu böyle olacağını biliyordum !
Yetişemememiştim annemin son vazifesini görememiştim.
Ve bu acıya Dayanmalıyım.
Feyza'nın belkide bu anı görmesi onu daha da kötü bir hale getirecekti.
Yanımızdaki Adam doktorun verdiği reçeteyi elime verdi ve Gitti ...
Bu köyde herkezin gömüldüğü mezarlığa gittik içimde çok büyük bir acı vardı tüm mezarları gezdim annemin adı yazmıyordu.
Feyza anlamsızca etrafa bakıyordu.
Nerdesin Annem ? Nerdesin ...
Tam umudumu yitirmişken mezarlığın sonunda isimsiz bir mezar gördüm.
Mezar taşı bile yoktu İşte Bu !
dedim içimden.
Anne !
İsmini bile yazmamışlardı ...
Yeni gömüldüğü belliydi.
Koccaman sarıldım toprağa ağladım ve yine ağladım
Yüzüm ve örgülü saçlarım toprak olmuştu ...
Sımsıkı sarıldım sanki kendisine sarılıyormuşum gibi.
Kalbim acı çekiyordu.
O gün tüm Umutlarım tükenmişti ...
"Anne Ordamısın ?"
"Soğukmu orası Anne ?"
"Sana daha çok sarılırsam belki üşumezsin "
Diye sessizce konuşuyordum.
Feyza'ya baktım gözü dalmıştı ve gözünden tek tek göz yaşı damlıyordu.
Kendimi Toparladım.
Dayanmalıydım !
Benim hasta bir kardeşim vardı artık.
Ve durumu kötüye gidiyordu.
Kendimi düşünmesem de onu düşünmeliydim.
Annemde böyle yapmamı isterdi.
Ama gitmek istemiyordum
Annemi bırakmak istemiyordum !
Annemi iyileştirmek için ne Hayaller kurmuştum.
Hepsi yok olmuştu artık.
Yağmur başlamış ben annemin mezarına sarılmış ağlıyordum.
Ama gitmeliydim Kardeşim ıslanmıştı.
Eve döndüğümüzde kapının önünde ıslanmış olan Emre'yi gördüm bizi görünce yanımıza koştu.

Ve bana Öyle bir sarıldı ki ...
Sanki tüm kırılmış parçalarım birleşmişti.

O benim ilk ve tek arkadaşımdı !

"Size anlatmam gereken çok önemli şeyler var"demişti ama onu dinleyemeyecek kadar kötüydüm.
Sonra bize tekrar şaşkınca bakıp
"Nerden geliyorsunuz siz"dedi
Kelimeleri yutaraktan
"Annemizin yanından"dedim
Çok şaşırmıştı bu cevabı beklemiyordu sanki ...
Daha fazla dayanamadım ve Saksının altındaki anahtarı alıp eve girdik
Kalbimin yarısı mezarlıkta kalmıştı.

İçimi dökmeye ihtiyacım vardı ve beni tek dinleyen ve beni tek kâle alan  Emre'ydi ...