Sana Seni Anlatsam Beni Dinler Misin?..✔

Havalardan daha soğuk insanlar var...

Yorgunsun.. Uğraşmaktan, mücadele vermekten,devamlı bir şeyleri açıklama çabasına girmekten bıkmış durumdasın. Her şey bitti diyorsun. Yine bir şey çıkıyor. Bu aralar öyle şeyler oluyor ki yine eskilere, eski anılarına, eski yaşanmışlıklarına dönüyorsun.. Soruyorsun kendine. "Neden?!! Neden ya, neden hep böyle oluyor?!!"diye. İlk adım: kendini sorguluyorsun. İkinci adım: karşındakini suçluyorsun. Üçüncü adım:.. kendini suçluyorsun.. "Ben yaptım, ben izin verdim. Hak ediyorum" diyorsun. Üşüyorsun.. Havaların soğukluğu değil üşümenin nedeni. Havalardan daha soğuk insanların varlığı üşütüyor seni.. Daha dün gülüp kahkaha attığın insanların bugün buz gibi bakışları ve aslında sadece bir adım uzağında olmalarına rağmen aradaki mesafe boğazına bir yumru gibi oturuyor. Her şeyi boşveriyorsun yine de. Bak yine boşveriyorsun!. Niye bunu yapıyorsun kendine. Karşındaki bir adım bile atmazken yüzlerce adım atmanın nedeni ne?.. Yapma.. Lütfen yapma. Acı çekme artık. Ne olur yapma. Bırak seni istemiyorlarsa. Ya da soğuk davranıyorlarsa bırak.. Demek ki onlar doğru insanlar değiller. Demek ki ilgini hak etmiyorlar. Eğer bir soğukluk girdiyse araya bir adım at ve onunda farkedip adım atmasını bekle. Atmıyorsa devam etme. Bazı kişiler vardır ki gerçekten adım atmaktan korkarlar ya da sana gerçekten kırıldılarsa adım atamazlar. O zamanlardan bahsetmiyorum ben. Ama ortada öyle bir durum yoksa zorlama boşuna. Kendileri kaybeder. Hayatındayken sadece arkadaşlığınız ya da bu her neyse senin mücadelenle, senin adımlarınla yön bulucaksa bırak hiç bulmasın. Sen de insansın! Oyuncak ya da bir robot değilsin!! Her an her şeyi yoluna koyamazsın. Bazen yolunda olmadığı için yolunda olan şeyler vardır değerlim. Ters ve zıt çalıştığı için her şeyin yolunda olmasına neden olan şeyler vardır, bunu unutma. Gözyaşlarına değmeyen insanlar için kendini harap etme.. Her adım atışında onlardan bir hareket, bir adım gelmemesine rağmen boşverip birkaç adım daha attığında onların bomboş gözlerini görmene rağmen gülümseme.. Onlara değer verdiğini ve artık aradaki soğukluğu almak için bütün duygularınla sarılma onlara. Çünkü yine onların değişmeyen soğuk bakışları canını acıtıyor. Ama ayrılınca gülümsüyorsun. Yapma.. Arkanı dönünce buğulanan gözlerini görüyorum. İçine akıtıyorsun onları hissediyorum. Yapma.. Acı çekiyorsun. Acı çekiyorum.. Senin her çırpınışında içim sızlıyor. Lütfen yapma. Kendine bunu yapma! Haketmiyorlar...