Yorgunluk...

93 5 2
                                    

Bugün de güneş batıyor. Gökyüzü kendini yeni bir gün için mi hazırlıyor yoksa ardından etrafı şu an ki ruh halin gibi siyaha bırakmak için mi hazırlıyor kendini?

Cidden ne bu ruh hali? Resmen yorgunluktan ölüyorsun.
Yorgunluğunu ifade edecek kelime bulamıyorum. Özellikle şu son iki haftadır sinirlerin fazlasıyla yıpranmış durumda. Sınavlar, okuldaki dersler, ev derken ne yapacağını şaşırmış durumdasın. Bir de "Nasılsın?" diye soruyorlar sana. Nasıl mısın gerçekten? Nefes alıyorsun işte... Gerçeği duymak istiyorlarsa eğer bu yeterli bir cevap onlar için. Her şey çok fazla geliyor... İnsanların senden beklentileri, bir şeyleri başaramadığında insanların yüzündeki ifade, sınav stresi, bedeninden öte ruhunun yorgunluğu, ev hayatın ve bunun gibi bir çok durum arasında sürüklenip duruyorsun. Kendine ayırdığın zamanlar da ise bir şeylerde eksik olduğunu düşünmekle, kendini suçlamakla geçiriyorsun. Kafanı toparlamak için, bir şeyler düşünmek için ayırdığın zamanlar ise ayrı bir muamma.

Çok yorgunsun yaşadıklarından, biliyorum. Ama sabretsen ya? Her şey elbet bir gün geçicek iken sabretsen ya sadece... Omuzlarında ki yük geçicek bir gün, inan ki geçicek... Hemen her şeyi kesip atma bu yüzden. Her şeyden vazgeçme... Yorgun olman pes etmeni gerektirmiyor! Biraz molaya ihtiyacın var sadece. Dayanamayacak gibi hissediyorsan bile sık dişini. İlk sıkışın olmayacak ama yine de bir kere daha sık... Bu yorgunluğun geçicek... Sadece sabret...

Biliyorum, seni duygusal anlamda çökerten şeyler, pes etme derecesine getiren, boş vermek isteğin şeyler var... Seni anlıyorum. Yine de güçlü durman gerek farkındasın. Değilsen bile farkında olmalısın artık...

Yorgunluğunu tamamen yok edemem. Ama yine de yorgunluğunun biraz azalması için bakış açını değiştirmene yardımcı olabilirim belki. Senden şunu düşünmeni istiyorum. Sana yorgunluk veren şeylerin ilerde senin için tatlı bir yorgunluk olacağını düşün. Bu yorucu şeylerin ancak senin gördüğün kadar yorucu olduğunu düşün. Kendine cesaret ver. Yapabilirsin. "Evet yorgunum, ama bu yorgunluk her şey bittiğinde benim lehime sonuçlanacak sonuçta, öyle değil mi?" de kendine. "Çok çabalıyorum. Bu çabam, kendimi duygusal anlamda çok zorlamadığım ve doğru şeyler üzerinde olduğu sürece her şey yolunda olucak. Elbette zorluklar olucak bu yolda. Ama hangi yolda olmadı ki?"diye düşün. Çok hırslandığın zamanlar var. Normal bir hırstan bahsetmiyorum. Kendi kendine eziyet edecek kadar büyük bir hırstan, yeri geldi mi sırf bu yüzden ağladığın yahut öfkeden deliye döndüğün bir duygudan bahsediyorum. Özellikle öyle zamanlardan sonra da çok fazla yoruluyorsun. Bunun sen de farkındasın... Farkındasın diyorum ama sadece farkında olmak yetmiyor işte. Bir şeyleri değiştirmen gerek. "Evet bunu yapmam gerek." diyorsun. Tamam, bunu demen gerçekten çok güzel bir şey. Buna bir sözüm yok lakin sadece farkında olmak yetmiyor işte. Sen ilk ve en önemli adımı attın. İlk adım her zaman zordur. Ve sen bunu başardın. Peki bunu başaran senin artık farkındalığı geçip uygulamaya geçme zamanı gelmedi mi sence de? Bence geldi de geçiyor bile... Farkındalık sahibi olan senin bunu da yapabileceğine inanıyorum ben!

Çok yorgunsun, yine de güçlü olman gerek. Güçlüymüş gibi davranmandan, "-mış" gibi yapmandan bahsetmiyorum. Gerçekten güçlü olmandan bahsediyorum. Öyleyse hadi ayağa kalkma zamanı. Nerden başladığım önemli değil. Sen yeter ki başla, gerisi gelir emin ol...👍

****

Her karanlığın ardından yeni bir gün doğuyorken, bu bile bir umutken pes etme. Yaşadıkların ne kadar zor olursa olsun...

Sana Seni Anlatsam Beni Dinler Misin?..✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin