Wyobraź sobie, że trafiasz do miejsca, gdzie mówią ci, że jesteś dzieckiem jednego z greckich bogów. Super, nie? A teraz wyobraź sobie, że mieszkasz w przepełnionym domku, śpiąc na podłodze. Nie przez chwilę, jak ci mówili. Przez lata.
Wyobraź sobie, że twój rodzic w końcu cię uznaje. I wiesz co? Zostajesz tam, bo nie jest jednym z Olimpijczyków.
I w końcu godzisz się ze swoim losem, bo co innego możesz zrobić?
Ale wyobraź sobie, że widzisz jak twoi przyjaciele umierają na bezsensownych misjach, zleconych przez bogów, którzy zlecają je bez ważnego powodu.
I wciąż nie rozumiesz, czemu chcieliśmy ich obalić?
