Zawsze fascynował mnie widok pierwszoklasistów wkraczających do świata magii. Tak zazdroszczę im dostrzegania niesamowitych rzeczy w mojej szarej codzienności.
Nawet wychowani wśród mugoli sądzą że tracą oni coś ważnego. Czy ktoś uwierzyłby mi, że im zazdroszczę?
Nie jesteśmy lepsi. Gdybyśmy byli, nie byłoby tych podziałów, wszystkich bzdur o czystej krwi.
I może powinienem zostać, walczyć o równość, lepsze jutro. Może mógłbym zrobić coś dobrego z całą tą cholerną fortuną i ciężarem nazwiska. Może jestem to winny temu światu za winy swoich przodków.
Tylko że nie chce spędzić reszty życia wciąż walcząc.
Chcę być wolny.
Chce być szczęśliwy.
I chcę zapomnieć.
