XXII-Final Chapter

1.9K 39 6
                                    

I was in the middle of my work when my phone rang for the hundredth time. Hindi ko sinasagot ang mga tawag sa akin ni Arthur pagkat ayokong makarinig ng kahit ano na may kinalaman si Gregory. Last night was a test for me and I think that was enough. Hindi na siguro pa kailangang maulit pa ang pangyayari sa nagdaang gabi. Ako na lamang ang siyang iiwas.

Jessica was with her wicked ways again. Halos doblehin niya ang pressure sa mga emplayado niya para ngayong araw. Iyon ang nakalagay sa memo. I was glad to see her like that. Back to normal self again. Parang nakalimutan na nga niya ang mga nangyari sa kanya, nang ganoong kabilis. I wish I could be like her.

I was in the middle of checking all the contracts that I will pass to Jessica later when my phone rang again. Nagpasya akong sagutin na iyon pagkat ang kapatid kong si Liane ang tumawag.

Hindi siya nangumusta o kung ano pa man. She wanted me to go to Transvech Palace right away because according to her, we have something important to talk about. Hindi niya sinabi kung tungkol saan, hindi ko na rin naman iginiit pang tanungin siya. I just said to meet me there in an hour.

Agad akong nagpaalam kay Jessica na siyang pinayagan naman ako. Ang sabi niya ay huwag ko lang daw aabusin ang paglabas-labas pagkat galit siya sa mga abusado. I smirked at her. She was back to her evil self again.

Agad akong nagpunta sa parking lot at nagmaneho na papuntang Transvech Palace. Wala pang kalahating oras nang marating ko iyon. Sinalubong pa nga ako ng isa sa mga palace guards na tila inaasahan talaga ako doon.

He guided to the farthest room in the north wing of the palace. Ang sabi niya, sa loob ng library na iyon ay nagaantay sa akin ang kapatid ko. Nagpasalamat ako sa guwardiya at agad naman umalis pagpasok ko ng silid.

She was sipping was her tea when she saw me. Agad siyang tumayo at sinalubong ako. Sinenyasan niyang lumabas muna ang mga palace maids na kasama niya sa silid at agad naman tumalima ang mga ito.

"Liane, bigla kang napatawag. May nangyari ba?" Tipid siyang ngumiti sa akin ngunit hindi umabot iyon sa kanyang mga mata.

"Wilson and I had a fight before he left for Cambodia this morning. It was my fault." Liane said.

"Why, what happened?" I asked.

"I intervened with something that doesn't concern me. And I just realized Wilson was right. And I was very wrong. I'm sorry, ate." Naguluhan ako sa sinabi niya.

"A few days ago, I've done an awful thing. Hindi lang sa'yo kung hindi sa ibang tao."

"Liane, ano bang sinasabi mo?"

"I abducted Gregory to avenge you. Ginipit ko siya sa pagbabayad ng buwis para lang mapauwi ng bansa. I can't stand here knowing that you're suffering beyond imaginable while him living a peaceful life abroad with his daughter. Alam ko ang pinagdaan mo. I just can't let him live as if nothing happened while you are hurting like hell. Sana mapatawad mo ako." Kulang ang sabihing nagulat ako sa sinabi niya. Apart from being appalled, I was hurt as well. I can't believe she could actually do that. Tila binuhusan ako ng tubig na malamig sa narinig ko.

"Say something. Anything. Murahin mo ako. Saktan mo ako. Anything. Just say something." Umiiyak narin ang kapatid ko.

"Why?" Of all the things I wanted to say to her, that was the only only thing that came out of my mouth. All of the people who hurt me in the past, this was one of the most painful. I didn't know that was Liane was capable of such a thing. I couldn't even imagine her hurting anyone for that matter.

"It was the only things I could do for you. Ate, ikaw na lang ang pamilya ko. Kayo ni kuya. Ethan is still asleep at wala nakakaalam kung kailan siya gigising. I can't and I won't just let a mere baronet hurt anyone in my family. Even if it means I have to hurt him back." She said. Crying again.

Flademian Monarchy 3: The Two of Us R-13 (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon