sa panibagong yugto ng buhay nila breah at lance paano nila haharapin ang buhay mag asawa. kakayanin kaya nilang labanan ang lahat ng pag-subok? o mas lalong mananatiling mas stronger ang relationship nila.
Breah pov. Olang taon na rin ang lumipas simula ng manirahan kami sa amerika at ngayon malaki na ang anak ko.
Kaylangan naming umuwi ng pilipinas upang makipag usap sa mga investor ni mark.
Nga pala hanggang ngayon hindi pa napuputol ang ugnayan ng companya namin at kina lance.
At hindi parin na aanul ang kasal namin ni lance. Gustuhin ko man pero nakasulat sa contrata na pariho naming pinermahan na bawal ng umatras sa ano mang nakapagsundoan.
Sinundo kami ni mama sa airport at ni papa. Masayang niyakap nila ang kanilang apo.
By the way justine ang pangalan ng anak ko. He's 4 years old at malapit na siyang mag 5.
Dito na rin siguro siya sa pilipinas mag cecelebrate ng birthday.
Ng makarating kami sa bahay nag welcome party naman sila samin.
Sos.. ma.. pa... nag abala pa kayo. Pwedi namang hindi na kayo naghanda ng ganito.
Ano ka ba anak. Okay lang yan. Tsaka dj yan para sayo para kay baby justine yan ... hahahaha
Natawa naman kami ni papa sa sinabi ni mama. At kunwari'y nagtatampo ako..
Masaya kami ngayon habang nagsasalo salo kumain.
Mommy where's daddy? Sabi sakin ng anak ko. E asan na ba yong taong yon.
Nag lumingon ako sus nandito na pala siya.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Yan po si mark
Hi baby. Na miss mo agad si daddy?
Yes daddy. Sabi ng anak ko saka siya kinarga ni mark.
Mark kumain ka muna. Sabi ni mama sa kanya.
Maya na po tita eh na miss ko na ang cute at makulit na batang ito..
Saka niya hinalikan ang anak ko sa pisngi. Daddy ang pinatawag niya kay justine. Parang sira nga eh. Baka isipin ng anak ko siya ang tatay. Tsk... pero okay na rin yon na siya ang kilalaning ama ng anak ko kaysa naman sa taong walang kwenta at di na babagay maging ama ng anak ko.
Parang ang lalim ata ng iniisip mo ah? Sabi sakin ni mark at tumabi siya ng upo sakin.
Wala.. ang iniisip ko ang laki na pala ng anak ko noh..
Oo nga eh. Ang swerte mo breah dahil nagkaroon ka ng anak kagaya ni justine.
Suss... mas maswerte ako kasi may kaibigan akong palaging nandiyan sa lahat ng oras.
Tiningnan lo siya ng seryoso.
Salamat mark huh.. Sa lahat ng tulong mo sa amin ng anak ko .
