Bölüm 62 : YAZ!

71 1 0
                                    


Y-A-Z ! 

Aklında her ne varsa, yazmaya değer bulduğun veya bulmadığın, sana boş gelen,mantıklı gelen veya saçma gelen her ne varsa. Aklına ilk geleni yaz. Çünkü insanoğlu yazdıkça varolur. Bizler yazdıkça, tüm yaşantılarımızı ve duygularımızı kaleme dökünce, gerçekten yaşamış oluyoruz. Özetle; gerçekten varoluyoruz.

İnsanoğlu şu zamana dek yüzyıllar boyu, nesillerce taşlara veya kağıtlara hatta ilk buldukları şeylere yazıp çizerlermiş. Kendilerini o şekilde anlatırlarmış. Kelimeler insanı var eden, derdini insanoğlunun yerine anlatan. 

Yazmak insana çok şey katar, mesela kendini tanırsın en başta. Kim olduğunu, ne olduğunu, esasında 'öz'ünü tanırsın. Ve tanıdıkça yeniden varolursun. Bizler kendimizi tanıyamadığımız için 'kendimizden' nefret ediyoruz. Her geçen gün kendimizden daha da uzaklaşıyoruz. Kendimizi bir başkasına anlatmak hissiyatına kapılıyoruz fakat bir zaman dinlensek de çoğu zaman dinlemiyorlar bizi, hele ki günümüz esasında.. 

İnsan kendini etrafa odaklamış herşeyiyle, kendinden öte. Kendini duymuyor, sanki 'kendi' orada değilmiş gibi. Aslında 'kendi' sessiz fakat çığlık çığlığa.Dışarıda o kadar gürültü var ki, etrafı seyretmekten 'kendine' zaman ayırmıyor! 'Kendi' içten içe sessizliğe bürünmüş bir ürkek gibi, yalnız, sessizce, yokmuş gibi.  Bazen insanın kalemi daha ağır basar yüreğinden, o vakittir ki ''Yazmayan her el kendi yüreğinde hapsolmaya mahkumdur '' demiş şair... Bir kalem var ki, dünyayı değiştirmeye bedel, o da senin kalemin! Yeniden başla!


Sevgiler, Hilal 

https://www.instagram.com/hilalhanli/

SINAV / MOTIVASYONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin