TÖRE

10. BÖLÜM

Aylin'in ağzından:

(2 gün sonra)

Hala hastanedeydim. Beni normal odaya almışlardı dün gece. Ben de şuan da dinleniyordum. Hakan Ağa'yı artık istemiyordum. O konakta kalmak bile istemiyordum bunu abime söyleyecektim. Odaya hemşire hanım ve doktor bey girdi.

Doktor: Aylin hanım kendinizi nasıl hissediyorsunuz?

Doktor bey soru soruyordu bizim aile de hemen içeri girdi.

Ben: İyiyim de ne zaman çıkacağım?

Doktor: Sizi iyi gördüm ve bugün çıkabilirsiniz. Çıkış işlemlerini halledip çıkabilirsiniz.

Ben: Sağ olun doktor bey.

Sonra doktor bey ve hemşire hanım çıktı ve abim çıkış işlemlerini halletmeye gitti annem ve Asiye anne benim üstümü giydiriyorlardı.

Anneme söylemek istedim ama Asiye anne burada olduğu için söylemedim.

Sonra abim geldi ve beni kucağına aldı ve arabaya bindirdi. Abim ve annem de binmişti.

Ben: Abi ben o konağa gitmek istemiyorum o  adamı görmek istemiyorum o odaya girmek istemiyorum beni bizim konağa götür.

Ben ağlıyordum.

Abim: Tamam bitanem bizim konağa gidiyoruz zaten. Hakan Ağa'nın cezası verilecek.

Ben: Tamam abi.

Baya yol gelmiştik ve konağa gelmiştik. Abim arabayı park edip arka kapıyı açtı ve beni çıkarttı kucağına aldı. Konaktan içeri girdik. Bütün çalışanlar korumalar bize bakarak geçmiş olsun dilediler.

Herkes: Geçmiş olsun Hanımım.

Abim: Sağ olun.

Abim beni odama götürdü ve yatırdı yatağa yanıma gelip oturdu.

Abim: Bitanem şimdi ben aşağıya ineceğim yanında Gülsüm duracak tamam mı bitanem?

Ben: Tamam abi.

Sonra abim de indi aşağıya. Kapı çaldı ve içeri Gülsüm girdi.

Gülsüm: Hanımım beni Ali Ağam gönderdi yanınızda duracakmışım.

Ben: Evet Gülsüm gel otur şöyle çekinme benden.

Gülsüm: Tamam Hanımım.

Ben: Gülsüm bana kumandayı uzatır mısın?

Gülsüm: Tabi Hanımım.

Kumandayı bana verdi ve yerine oturdu sonra ben televizyon izlemeye başladım. Sonra izleye izleye uyuya kalmışım.

□□□

Sabah olmuştu ben uyandım ve kalkmaya çalıştım. Etrafıma baktım ki kimse yoktu. Birden kapı çaldı ve içeriye Hakan Ağa girdi. Burada ne işi vardı bunun? Elinde de kahvaltı vardı yanıma geldi ve oturdu.

Ben: Ne işin var burada senin?

Hakan Ağa: Ne işim mi var? Karımın yanındayım.

Ben: İstemiyorum seni pislik git buradan yoksa bağırıcağım.

Hakan Ağa: Gitmiyorum bağırsana hadi.

Ben: Aaa-biiiii. Abi.

Diye bağırdım abim de içeri girdi.

Abim: Ne oldu abicim bir şey mi yaptı sana söyle bana.

Ben: Abi gitsin yanımdan istemiyorum onu.

Hakan Ağa: Ali Ağam dün aşiret Ağalarını duydun. Ben neredeysem karım da yanımdadır. Yürü kalk gidiyoruz Aylin.

Ben: Ben hiç bir yere gelmiyorum anlıyor musun?

Hakan Ağa: Gelmiyor musun peki o zaman?

Hakan Ağa birden beni kucağına aldı.

Ben: Bıraksana hayvan herif beni. Bırak yaa abi bir şey desene şu hayvan herife.

Abim: Bir şey diyemem bitanem. Dün konuştuk aşiret Ağalarıyla Hakan Ağa ne derse o olurmuş.

Ben: Ya nasıl ya ben onu istemiyorum ama.

Hakan Ağa: Zorluk çıkartma.

Sonra beni kucağına aldı ve Konaktan çıktık ve kendi arabasına bindirdi ve kendi de bindi.

Ben: Ben seni istemiyorum ama sen hala ısrar ediyorsun bırak beni.

Hakan Ağa: Bırakmıyorum sen neredeysen ben oradayım. Hem beni istemek zorundasın çünkü ben senin kocanım.

Ben: Seni sevmeyen bir karın var anladın mı? Ömür boyu sevmeyecek bir karın var artık. Hem işkence et sonra kaçır sen nesin ya eşkiya mısın?

Hakan Ağa: Ne bilim ben Aylin senin bir erkekle görüştüğünü duyunca sinirlendim ve işkence ettim nereden bilebilirdim senin Amcanın oğlu olduğunu.

Ben: İlk beni dinleyebilirdin. Birlikte çözüm üretebilirdik. Ama sen kim çözüm üretmek.

Hakan Ağa: Neyse bu konu kapandı senden Özür dilerim karıcım.

Ben: Bir şartla kabul ederim.

Hakan Ağa: Tamam ama şartını öğrenmem gerek.

Ben: Beni abimin yanına götür hemen konağa götür beni bizim konağa.

Hakan Ağa: Her şey kabul ama o olmaz be Güzelim.

Ben: Bana güzelim deme.

Sonra uzun yol bitmişti ve konağa geldik. Hakan Ağa beni kucağına alıp konağa girdirdi ve konağa girince herkes yanımıza geldi.

Ali Ağa: Aferin oğlum sözünü tuttun ve gelinimi bana getirdin.

Hakan Ağa: Ben söz verirsem tutarım baba.

Asiye Hanım: Kızım ağrın sızın var mı?

Ben: Hayır yok Asiye Hanım.

Asiye hanım: Anne diyecektin herhalde.

Ben: Evet Asiye anne.

Dilan: Geçmiş olsun yenge.

Mirza: Geçmiş olsun yenge.

Ben: Sağ olun.

Sonra Hakan Ağa beni odama götürdü ve yatırdı şu sözleri söyleyip gitti.

Hakan Ağa: Hadi sen dinlen burada benim biraz işlerim var karıcım.

ARKADAŞLAR VOTE VE YORUM LÜTFEN İYİ GÜNLER GÖRÜŞMEK ÜZERE...