9. BÖLÜM

12.7K 287 23
                                    

Hakan'ın ağzından:

Aylin'i o kadar çok dövmüştüm ki birden gözlerini kapattı. O an da çok korkmuştum. İçeriye herkes girmişti ve ben öylece bakıyordum.

Abim Mirza: Hakan naptın yenge'ye? Bu kızın hali ne?

Abim Aylin'i yerden kaldırıp kucağına aldı ve dışarı götürmeye başladı.

Babam: Seninle sonra görüşüceğiz Hakan.

Sonra ben kendi arabamla hastaneye gittim. Abim de kendi arabasıyla Aylin'i hastaneye götürdü. Sonra hastaneye geldik hepimiz.

Abim: Sedye. Sedye getirin.

Ben de bağırdım.

Ben: Sedye acil sedye getirin.

Hastaneden giriş yaptık ve sedyeyle birlikte Aylin'i aldılar. Ben de içeriye girecektim hemşire durdurdu.

Hemşire: Beyfendi içeriye girmek yasak burada bekleyin.

Aylin içeri gireli 5 dakika olmuştu bekliyorduk. Kimse içeriden çıkıp bir şey demiyordu. Yere çömeldim ve başımı eğip yere bakmaya başladım. Bağrışma sesleri geliyordu. Hemen kalkıp baktım bağıran ise Aylin'in abisi Ali'ydi.

Ali: Hakannn Ağa! Hakan Ağa!

Bir baktım hızla yanıma gelip yakamı tuttu ve bağırmaya başladı.

Ali: Ben sana ne demiştim Hakan Ağa. Kardeşimin kılına zarar gelmeyecek demedim mi? Sen benim kardeşimi öldüresiye dövdün. Ben de seni şimdi öldüreceğim.

Abim: Hopp yavaş Ali Ağa. Vur dedik de öldür demedik.

Ben: Bırak abi haklı Ali Ağa vursun öldürsün cezamı çekmeye hazırım.

Ali: Kardeşimi niye dövdün anlat?

Dilan atladı söze.

Dilan: Ali Ağa yengemi bugün bir erkekle konuştuğunu gördüm adamın elinde telefon vardı ve yengeme verdi. Erkek de tanıdık değildi.

Aydın aşiretinden bir erkek çocuk çıktı.

Azad: Ben geldim oraya. Burada yatan kızın kuzeniyim. Amcamın kızı kendisi. Aslı yenge bana Aylin telefonunu unutmuş sen götürür müsün dedi. Ben de kıramadım tamam dedim. Sen de kızı anlamadan dinlemeden dövdün.

Ben: Ben bilmiyordum seni. Şu anda seni ilk defa gördüm. Nişan da falan yoktun.

Abim: Tamam yanlış anlaşılma var barışın anlaşın.

Ali Ağa: Ne barışması benim kardeşim bu pislik yüzünden can çekişiyor sen barış diyorsun. İstemiyorum bu adamı ben.

Babam: Tamammmm! Yeter umutlarınızı yitirmeyin. Aylin kızım iyileşecek ve evine geri dönecek.

Ali Ağa: Buradan çıktıktan sonra toplantı yapacağım haberiniz olsun.

O an da doktor içeriden çıktı ve yanımıza geldi.

Doktor: Aylin Çınar'ın yakınları siz misiniz?

Herkes: Evet.

Doktor: O zaman Açık konuşacağım. Aylin Hanım'ın durumu şimdilik iyi ama vücudunun bazı üzerinde ezilmeler var.

Ali Ağa ve annesi: Neresinde doktor bey?

Doktor: Bacaklarında, kollarında ve yüzünde. Onun için 2 gün buraada misafir edeceğiz. Peki bunu yapanı biliyor musunuz?

Ben tam konuşacakken babam konuşmaya başladı.

Babam: Bilmiyoruz doktor bey eğer bulursak da ben cezasını vereceğim.

Doktor: Peki. Aylin Hanım abi diye birini sayıklıyordu abisi kimse içeriye girebilir ama yormamak şartıyla.

Ali Ağa: Benim abisi. Tamam doktor bey yormayacağım.

Sonra herkes tek tek girdi ve ben kalmıştım yanına girmeye yüzüm yoktu. Abim geldi yanıma.

Abim: Oğlum girsene karının yanına.

Ben: Yok be abi yüzüm yok yanına girmeye.

Abim: Gir yanına. Bir şey olmaz hadi.

Abime güvenip içeri girdim. Bütün gözler bana döndü.

Aylin: Çık dışarı istemiyorum seni çık git.

Bana hakaretler yağdırıyordu. Bende hemen dışarı çıkıp tekmeler atmaya başladım.

Ben: Allah belamı versin benim. Ona vuran ellerim kırılsın.

Tam bir daha vuracakken biri beni tuttu. Tutan abimdi.

Abim: Git eve dinlen. Elimden bir kaza çıkacak.

Ben: Yok abi burada durucağım.

Abim beni kenara çekti.

Abim: Oğlum git işte biz buradayız hadi. Git sen hem Aylin'in siniri de geçer.

Ben: Tamam abi.

Sonra hastaneden çıktım ve arabama bindim arabama binip eve geçtim. Yoldan da içki falan almıştım. Balkona çıkıp içki içmeye başladım...

ARKADAŞLAR VOTE VE YORUM LÜTFEN İYİ GÜNLER GÖRÜŞMEK ÜZERE ARKADAŞLAR BÖLÜM NASILDI SİZCE...

TÖREHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin