TÖRE

32. BÖLÜM

( 2 AY SONRA):

Aylin'in ağzından:

(Yusuf bebek ağlıyor.)

Ben: Hakan.

Hakan: Söyle hayatım.

Ben: Hayatım Yusuf ağlıyor.

Hakan: Tamam bakıyorum.

Hakan Yusuf'a bakmak zorundaydı çünkü oğluydu hem de bana söz vermişti akşama kadar ben bakacaktım akşamdan sonra Hakan bakıyordu ama bazenleri ben bakabiliyordum çünkü acıkıyordu.

Hakan: Aylin kalk hadi oğlumuz acıkmış.

Ben: Tamam kalktım ve oğlumu kucağıma aldım. Annecim sen acıktın mı?

Hakan: Acıkmış annesi hadi mamasını emsin.

Sonra Yusuf'u alıp emzirdim sonra yatağına koydum uyumuştu. Bende lambayı kapatıp yatağa girdim ve uyumuştum.

Sabah olmuştu yataktan kalktım oğlum yoktu. Hakan da yoktu. Hemen odadan çıktım avluya baktım. Kimse yoktu.

Ben: Hakan! Oğlumuz yok.

Ben çok telaşlanmıştım. Hakan'ı gördüm ve kucağında oğlumla.

Hakan: Korkma oğlumuz güvende.

Asiye anne bakarak bana gülüyordu.

Asiye anne: Gelin bu halle ne edersin?

Halime baktığım da kısa geceliğimle odadan çıkmıştım. Utancımdan yerin dibine girmiştim.

Ben: Şey anne oğlumu bir an odada göremeyince aniden çıktım özür dilerim.

Asiye anne: Neyse çabuk değiştir şimdi kayınbaban gelecek.

Ben: Tamam.

Hemen yatak odamıza gittim ve üstümü değiştirdim. Bir an bir şey fark ettim ve bugün bugün benim doğum günümdü. Hemen giyinip aşağıya indim. Çınar ailesi oturmuş yemek yiyorlardı. Oğlum ise babasının kucağında yatıyordu. Hemen bende Hakan'ın yanına oturdum ve sessizce kahvaltı ettik. Hakan'ı işe yolcu etmek için masadan kalktım.

Hakan: Kendinize iyi bakın öğlen gelip sizi alacağım.

Ben: Tamam sana da hayırlı işler değil mi oğlum.

Hakan: Babasının aslanı o.

Beni anlımdan Yusuf'u da yanağından öptü.

Hakan: Hadi Allaha ısmarladık dedi ve arabasına bindi ve gitti bende içeri girdim. Yatak odamıza gittim. Sonra oğlumla birlikte Dilan'ın odasına gittik kapıyı çaldım.

Dilan: Gir.

İçeriye girdik.

Dilan: Yenge sen miydin gel?

Ben: Benim canım şey diyeceğim ikimiz birlikte Yusuf'u yıkasak diyorum.

Dilan: Olur yenge hemen geliyorum siz odaya geçin.

Ben: Tamam canım.

Yatak odamıza gittim. Yusuf için kıyafet çıkarttım ve Yusuf'un üstündeki kıyafetleri de çıkarttım. Dilan geldi içeri.

Ben: Dilan sen oğluma bak ben suyu ayarlayayım.

Dilan: Tamam yenge.

Banyoya gittim ve suyu ayarlamaya gittim, Dilan Yusuf'u getirdi ve yavaşça yıkamaya başladık. Oğlum ağlıyordu ama yapacak bir şey yoktu.

Sonra banyosunu yaptırdık ve yatak odamıza geri döndük.

Ben: Oğlum hadi kurulan bakalım.

Yusuf'u kuruladım ve üstünü giydirdim.

Dilan: Yenge bugün özel bir planımız gibi bir şey var mı?

Ben: Hayır yok canım neden sordun?

Dilan: Hiç  öylesine.

Ben: Peki.

Sonra işte oturduk Dilan'la konuşuyorduk. Odaya Hakan girdi.

Hakan: Hayırdır bakalım ne konuşuyorsunuz?

Ben: Hiç Hakan aramızda. 

Hakan: Öyle olsun bakalım.

Dilan: Yenge sonra konuşuruz ben çıkayım.

Ben: Tamam yengecim sonra konuşuruz.

Dilan hemen odadan kaçtı. Bende tam kalkıyordum Hakan kolumdan tuttu ama bir şekilde kurtuldum kıyafet arıyordum kendime. Önümü döndüğümde Hakan önümdeydi birden elini dolaba yasladı ve beni sıkıştırdı.

Hakan: Karıcım bugün çok güzelsin.

Ben: Hmm öyle mi? Sende bugün baya yakışıklısın.

Bir an yaklaştı ve dudağımdan öptü.

Hakan: Hadi hazırlan gidiyoruz.

Ben: Nereye gidiyoruz?

Hakan: Sen güzelce hazırlan gidince görürsün. Ama güzel giyin.

Ben: Peki. Tamam.

Hazırlanmaya başladım. Elbise giymeyi düşündüm ve ten rengi bir elbisem vardı. İpliydi bana çok yakışıyordu onu giydim ayakkabı da babet giydim siyah renkli. Saçımı da açmıştım. Sonra hafif bir makyaj yaptım parfüm sıktım hazırdım artık.

Odadan çıktım Hakan ve Yusuf birlikte oynuyorlardı. Hakan beni görünce şaşırdı.

Hakan: Ço-ço çok güzel olmuşsun.

Ben: Teşekkür ederim hayatım.

Sonra konaktan çıktık ve lokanta gibi bir yere geldik ve içeri girdik. Ailem herkes buradaydı ve doğum günümü kutluyorlardı.

Herkes: İyiki doğdun Aylin. Mutlu yıllar sana...

ARKADAŞLAR VOTE VE YORUM LÜTFEN İYİ GÜNLER GÖRÜŞMEK ÜZERE. KENDİNİZE İYİ BAKIN ARKADAŞLAR...