BTS / BADBOY

-ESKİSİ GİBİ-

Herkese merhaba canlarım...Alın size yeni bir bölüm , iyi okumalar...

→💖←

SunHee

Etraf aydınlamıştı , gözlerim üstünde dans eden güneş ışınları sabahın habercileriydi...Lavoboya gittim ılık bir duş almam ile kaslarımın gevşediğinin hissettim . Elimdeki havlu ile saçlarımı kurularken kapının çalınması ile duraksadım."Gel" deyince kapı yavaş fakat gıcırtısız sesi ile açıldı...İçeri gelen kişi Taehyung , onun konuşmasına izin vermeden konuştum , konuşmaya çalıştım ;

-Taehyung kanser konusunda konuşm-

TAE : Biliyorum Noona konuşmayacağım ,ama bugün kontrol günün olduğunu biliyorum ve bende geleceğim , izin vermeme gibi bir şansın yok ..!

-Ah Taehyung fakat g-

TAE : Götürecek misin ? Yoksa ben mi takip edeyim ?

SunHee peki anlamında kafasını salladığında Taehyung odadan çıkmıştı . SunHee saçlarını kurulayıp kahvaltıya indi , güzelce edilen bir kahvaltı , sonunda lanet bulaşıklar bırakmıştı...Aish neyse ki sıra bugün Jimin ve Jin Oppamda , bugün Jungkook ' u görmemiştim uyuyor muydu ? Düşüncelerimden sıyrılıp üstüme kıyafetlerimi giydim , Tae kapıda beni bekliyordu üyelere işimiz olduğunu söyleyip hızlı adımlarla yürümeye başladık. Biraz yürüyüşün sonunda lanet hastaneye gelmiştik , kolundan alınan kan aynı yerden olunca istemsizce suratımı buruşturdum...Yeteri kadar alınan kanım beni daha da halsizleştirmişti son zamanlarda kendimi daha kötü hissediyorum , sanırım ben yavaş yavaş ölüyorum...

Endişeli endişeli dolanan Taehyung doktorun dışarı çıkması ile yanına gitti...

-Bayan SunHee'nin yakını siz misiniz ?

-Ah evet ben Taehyung , Kim Taehyung , sonuçlar nasıl acaba ?

-Açıkçası yaptığımız testlerin sonucunun çok iç açıcı olduğunu söyleyemem Bay Taehyung...Beyninde ki kansere sebep olan tümör gün gittikçe daha da büyüyor , artık daha tehlikeli , sık bayılmalar olabilir , ona söylemedim daha doğrusu söyleyemedim...Son ayları...

-P-peki teşekkür ederim bayım...

Taehyung duyduğu şeyler karşısında yıkılmıştı ne yani o ölecek miydi ? O daha çok genç ve güzel bir noona , ve şimdi bu siktiğimin hayatı ona yüz çeviremez , çevirse bile tutunmalısın noona !?
Tarhyung yanına SunHee gelmesiyle , göz yaşlarını sildi...

-Hey ! Taehyung daldın . Doktoru gördün mü ? Sonuçları öğrenmem gerek bu buraya son gelişim , bu sonuçla birlikte belli olacaktı...

TAE : Şey b-ben öğrendim Noona , (duraksar) daha iyiymişsin , savaşmaya devam et...

-Aman tanrım ! Bu bir harika bana imkânsız olduğunu söylemişlerdi ... Sizi bırakmayacağım...

SunHee , Karşısında duygusuz duran Taehyung'a sarıldı.Taehyung ise belli etmek istemediği için o da sarıldı...Sonra birlikte eve döndüler... Bütün herkes oturmuş televizyonun karşısına oturmuş , merakla filmi izliyordu . Kapı sesini duymaları ile bizim olduğumuz tarafa döndüler...

JK : SunHee ne için haber vermiyorsun , meraktan ölecektim..!

Jungkook sesinin yüksek çıktığının farkındaydı ama haber vermemesi onu fazlasıyla sinirlendirmişti...

SH : Biz Taehyung ile birlikte alışverişe gittik , Jungk-

JK : Taehyung ile... Hmm peki herkese iyi geceler !?
Size de SunHee ve Taehyung !?

SH : Ne demek istiyorsun sen Jungkook ?

Jungkook gitmeye yeltendiği sırada SunHee kolunu tuttu , o ise sert bir şekilde kolunu kavrayan minik eli çekti... Şuan cidden sinirliydi...Kendini odasına atmayacaktı , dışarı çıkacaktı bu sefer...Dış kapıyı çarpıp gitmişti...

SunHee geniş salonun ortasında dizlerinin üstüne düşerek konuştu...

SH : Niye her şeyi yanlış anlamak zorundasın Jungkook ?

Hem ağlıyor hemde yavaşça merdivenlerden çıkıyordu , yine başlamıştı öksürük krizleri...Ağzına götürdüğü peçeteyi çekip köyü renkli kanına baktı...Hani iyi olacaktı ? Yine mi yalandı...Sinirle Taehyung'un odasına yürümeye başladı genç kız...

-Hani iyi olacaktım Tarhyung ,bana niye yalan söyledin !? Niye tutunmamam gereken bir umuda bağladın beni ha...

Taehyung ağlayarak yere düşen kıza baktı onu böyle görmek istemiyordu...Yanına gidip kızı kucağına aldı...Sadece bağırıyordu , ona yalan söylemesi onun da canını acıtmıştı...Ama ne eksik ne fazla ver elde , bir şey değişmeyecekti...Durduramazdı kimse ölümü , gecenin zifiri karanlığında gölge aramak gibi aynı...Sonra SunHee'nin kısık sesini duydu...

-Mum olmak kolay değil , ışık saçmak için önce yanman gerekir , yanışımı durduramazsın Taehyung sadece engeller koyarsın...Ben ölüyorum bunu kabul et...Zorundasın !

***
Sabah yine olmuştu işte , aynı aydınlığı aynı güneşi ile , biz de dünya gibi miyiz ? Bir tarafımız karanlıkken bir tarafımız hep aydınlıklık mı ..? Yoksa gökyüzünün yıldızlara acıyıp aydınlığı ile kapattığı yalancı gerçekler miyiz ? Hiçbiri...Hiçbiri değiliz , lavoboya gidip rutin işlerimi hallettim Jungkook akşam eve gelmemiş ve beni endişelendirmişti...Onu anlamakta güçlük çekiyordum bazen...Aşağıya indim herkesin gözleri şişik ve kızarıktı...Onlar ağlamışmıydı ? Lütfen düşündüğüm şey olmasın...

NAMJOON : Niye bize söylemedin SunHee ? Belki de bilmesek ölümü kaderin bir oyunu olarak bilecektin ? Bizim de öğrenmeye hakkımız var sen bizim kız kardeşimiz gibisin...

Gözlerimden akan yaşlara hakim olamazken Taehyung'a döndüm , ona baktığını fark edince dolmuş gözlerini kaçırdı benden...

TAEHYUNG : Ben daha fazla saklayamazdım SunHee , gözlerinin içine baka baka "o iyi" diyemezdim , affet beni...

-Yeter artık ! Ağlamanız beni iyleştirmez ! Aksine , daha da üzer...Lütfen ağlamayın çocuklar . Dün akşam çok fazla düşündüm , hastalığımı sadece siz beşiniz biliyorsunuz sadece...Jungkook bilmiyor ; ona söylemeyeceğim ben onun canını ölümüm ile acıtamam...Bu yüzden bir şeyler yapmalıyız...

JİMİN : Peki ne yapacaksın SunHee ölümün ile acıtmayacaksan canını , ne yapacaksın ?

-İşte bunu çok düşündüm Jimin... Sizin bilmediğiniz bir arkadaşımdan yardım alacağım , adı CHEN , en basiti olan aldatma yolu ile onu terk edeceğim , bu onun ruh sağlığı için , bunu yapmak zorundayım...

Hepsi birlikte bu fikrimi onayladılar , ama Taehyung hâla ağlıyordu...Yanına gidip sıkıca sarıldım ona , o ise bana bakmıyordu bile , beni itince neye uğradığımı şaşırdım , onun ise sinirli sesi duyuldu ;

TAEHYUNG : Hadi ama Noona ! Niye kendini öldürüyorsun ki ! Yaşama şansın varken niye kendini öldürüyorsun !? Her şey bitmiş değil , sen yaşayacaksın...

Sesi sonlara doğru kısık ve ağlamaklı çıkmıştı... Beni bu kadar önemsemesini seviyordum fakat kendine zarar verirse kendimi asla affetmezdim... Herkes odalarına çıkmış salonda bir tek ben kalmıştım ,Jungkook' un gelmesini bekliyordum , Eğer gelirse...

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤

Bölüm sonu çanların yarına okul başlıyor ne hissediyorsunuz bakalım okul yolcu armyleri jdjdjjd

Saranghaeyo 🖤