Sevgili , değerli okuyucular bölüm geç geldi farkındayım bu son bölüm yani final , kitabımızı bitireceğim..
→🖤←
Uzun hastane koridorunda doktorun tok sesi duyuldu ;
-Bayan Park SunHee'nin yakınları ?
Biziz dedi altı genç adam birden...
-Gençler , biz elimizden geleni yaptık , özür dilerim biz onu kurtaramadık , o öldü. Tanrı ruhunu bağışlasın...
Jungkook
Hepimiz heyecan ile doktorun sözlerini dinliyorduk ama ben biliyordum SunHee beni bırakıp hiç bir yere gidemez , gitmez ! Doktorun söyledikleri ile birlikte kanım dondu , ağzımdan kaçtı istemsizce hıçkırıklar...
-O öldü mü ..?
DOKTOR : Üzgünüm genç adam hemde çok... Biz onu kurtaramadık...
Sanki dünya durmuş beni merkezine çekercesine çöküyordu...O ölmüş olamazdı , o sırada sedyede yatan minik cansız beden morga götürülmeye başlandı , koştum arkasından , kucağıma alıp derince içime çektim cennetimi , mosmor olmuştu dudakları... Çilek dudaklarından eser yoktu... Söylesene albayım bir insana ölüm dahi nasıl yakışır... Kucağıma aldım minik bedeni koşmaya başladım hastane koridorunda kucağımdaki beden ile birlikte...
-Onu benden *hıck* alamazsınız , o ölmedi *hıck* sadece uykusu *hıck* var !? Onu canlı canlı *hıck* gömemezsiniz , öldüremezsiniz...
ANLADINIZ MI LAN !?Öylece koşuyordum , bilmeden... Hâla inanmıyorum o beni bırakamaz ! Dizlerim bile hayata lanet ederek yere düşürdü beni... Yerde hareketsiz yatan bedeni sarsmaya başladım ;
-Uyansana SunHee , şaka yapmayı kes ve ayağı kalk ! Ölüm sana zıt bir kelime , lütfen meleğim ! Hani bana lunaparka gitmek istediğini söylediğinde çocuk musun sen demiştim , hatırla... Lütfen yeter ki kalk , sen ölüm olsan bile bana , koşa koşa gelirim ama ne olur kalk !? Kalk dedim sana... KALKSANA !
Doktorlar ve hemşireler gelmişti , aldılar onu benden... Artık bir SunHee'm yok , bir meleğim yok ! Doğmamış çocuklarımın annesi yok !? O enerji dolu kız yoktu artık , içindeki canavar öldürmüştü onu... Lanet hastalık aldı onu benden lanet olsun hayat !? Kanatsız meleğim , ölülerin yanına -morg- götürülürken dayanamazdım bağırmaya ağlamaya başladım...
-Alamazsınız , götüremezsiniz !?
O sırada Jungkook'un hyungları gelmiş onu iki yanından tutmuştu , o ise hala debelenip cansız bedene koşmaya çalışıyordu...
-Bırakın lan , bırakın ! Yalvarırım bırakın , ölmesine izin veremem...Hyung lütfen bırakın...
***
Onu toprağı vereli iki gün olmuştu ama neden az önce gibi yanımda hissediyorum benliğini , niye akşamın bu demi seni anımsatıyor bana ?
Bak, bak yine akşam oldu
İnsanlar usul usul çekiliyorlar evlerine
Dışarıda hafiften bir yağmur yağıyor
Gözlerimden habersiz bir şekilde...Akşam hasretin daha da bir artıyor sanki
Daha çok sızlıyor yüreğim
Gözlerim durmadan ağlıyor
Tamam unuttum artık diyorum
Karşıma hatıraların çıkıyor
Bakıyorum gözlerim doluyor
Kelimeler boğazımda düğümleniyor
Her seferinde bu acıyı severcesine
Kıyıp da atamıyorum o, bende kalan eşyalarını
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BTS / BADBOY
Hayran KurguÖmründe bir kez olsun mutlu olmuşsundur. Ve olacaksındır da bunun bilincindesindir elbette. Ama ekmek bölününce bir daha tutmuyor be. İnsan yaralanınca canı oyunlardaki gibi dolmuyor. Kurşun filan fiziğe zarar veren şeyler bizim sıkıntımız ruhen, ka...