BTS / BADBOY

•KOLAY DEĞİL•

O mesaj olarak gönderdiğiniz gifler neydi ya ? Ölüyordum , lütfen kalp krizi geçirmemi istemeyenler atmasın dhdjdn...
Keyifli Okumalar !

→💘←

SunHee

Yeni gün doğmuş , perdeden sızan güneş etrafı aydınlatıyordu...Ayrılık günü gelmişti ha...Ama sen üzülürsen ben hepten ölürüm , artık kurtulma şansım az...Ben ölüyordum , ben ölüyordum !Jungkook'u bırakıp...SunKook olmayacaktı...Yataktan doğrulup lavoboya ilerledim rutin işlerimi halledip , kahvaltı etmeden çıktım...Şuan ne kadar başım dönse de umrumda değildi . Şu lanet şey bir an önce olsun , ben vazgeçmekten , onu üzmekten korkuyordum...

Temiz hava ciğerlerimi yakmıştı , her zaman geldiğim Han Nehri sabahın erken saatlerinde kalabalık değildi... Ne zamandır elime almadığım telefonumu aldım , şu an bir sürü mesaj vardı , Eun-Haa , Cho-Cae , Ha-Neul , Kim Taehyung , Park Chanyeol... Bunun gibi bir sürü arama ve mesaj...Karışık telefonumdan arama yerini buldum...Birkaç ay önce kaydettiğim "CHEN" duruyordu...Yeşil butona basıp telefonu kulağıma yakınlaştırdım...Açmamıştı , hadi ama ihtiyacım olduğu zaman açmazlardı zaten , son çare tekrar aradım , çaldığı gibi açılmıştı...

-Ah SunHee ! Aramışsın ellerimi yıkıyordum açamadım , bir sorun mu var ?

-Chen gelince her şeyi anlatacağım , ama şimdi lütfen Han Nehrine gelebilir misin ?

-Aish peki SunHee , hemen geliyorum sen bekle tamam mı ?

-Peki bekliyorum Chen , lütfen hızlı ol...

Telefon kapanmıştı , şuan kendimi niye hiç olmadığım kadar kötü hissediyorum , bir insan nasıl hayatının anlamını terk edip gidebilir...Tanrım sen bana yardım et , çevrede ki mutlu olan insanlara gitti gözlerim...

"Ben karanlıkta kaybolmuşken , parlayan bütün yıldızlardan nefret ettim . Ben ağlarken ,yüzüme gülen bütün insanlardan nefret ettim . Dört duvar arasında kalmışken , beni anlamayanlardan nefret ettim . Ben acı çekerken , zevk alan bütün herkesten nefret ettim Kaderimden nefret ettim ben...Kaderimden ! Sevdiğini bırakmak kolay gözükür kimine , ya bana-bana da kolay gözükür müydü ? Seni terk etmek...Her masal mutlu son ile mi biterdi albayım... Bizimki de bitse olur mu ? Hep acılara mı tutsağım , yalnızlığın içinde kaybolanların yeri mi yerim....Özür dilerim Jungkook...Seni yeterince sevemedim , sevemeden öleceğim...Beni affet !"

Yanımda duyduğum kıpırtı ile o tarafa döndüm . Chen gelmiş saf gülümsemesini bana sunmuştu...Sanırım anlatmamı bekliyordu...Fazla uzatmadan asıl konuya girdim...

-Chen öncelikle beni kırmayıp geldiğin için teşekkür ederim , fazla uzatmayacağım lütfen sözümü kesme olur mu ? Eğer beni önemsiyorsan da teşekkür ederim anlattıklarım karşısında sakın ağlama !

Bana içten bir gülümseme sunup peki manâsında kafasını salladı...

-Chen ben hastayım...

-Geçmiş olsun , şimdi nasılsın SunHee ?

-Öyle değil Chen , ben kanserim...

Chen gözlerinden akan birkaç damla yaşa hakim olamayarak konuştu :

-Ama nasıl olur , sen-sen bunu haketmedin !

-Chen... Söz vermiştin !

Beni umursamayıp ağlamaya başladı , insanların bana acımasını istemiyorum !? Benim daha fazla üzüldüğümü görünce ağlamasının yerini sessiz iç çekişler aldı...Ona olan her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlattım , her anlattığıma üzülmesi canımı sıkmıştı , fazla duygusaldı... Sırada ise uygulayacağımız plan vardı...Birkaç şey konuştuktan sonra plan dahil her şey hazırdı , geriye kalan tek şey "ayrılık vakti" bizim için...İkimizde üzgün bir şekilde eve doğru yürümeye başladık ama böyle olmamalıydı...

-Chen böyle inandırıcı olamayız , lütfen gülümse. Benim için...

-Sen nasıl istersen SunHee...

Eve vardığımızda içimi hiç olmadığı kadar kıpırtılıydı...Bunun adı korkuydu , kaybetme korkusu...Kapıyı açtım , elim istemeyerek gitse de...Bizi gören Jungkook ağzı açık bir şekilde buraya bakıyor , alnında beliren damarlar sinirlendiğinin kanıtıydı.Şimdi uygulama vakti...Chen yavaşça dudağıma yaklaşıp narin bir şekilde öpmeye başladı...Duygusuzdum , Jungkook gibi hissettirmiyordu hiç kimse...Jungkook sinirli adımlar ile buraya gelip Chen'e sert bir yumruk attı...Üstüne çıkıp sayamayacağım kadar yumruk attı...Sayamadığım kadar...Chen anlaşma gereği çıkıp gitmişti Jungkook o kadar sinirliydi ki gözü dönmüştü.Hızlı adımlarla bana gelip önümde durdu:

-Neden yaptın bunu bana ha !?

-Sıkıldım senden Jungkook artık eskisi gibi hissetmiyorum , benim gözümde öylesine birisin artık...

Birden duvara itilmem ile sırtım arkadaki aynaya çarptı , sırtım çok derin kesilmişti , bunu elime gelen sıcak sıvı ile anlamıştım..Yüzümü acının etkisi ile buruşturdum o ise suratıma ifadesizce bakıyordu daha fazla kalırsam ağlayacağımı anlayıp sessiz sokaklara attım kendimi yine yalnızım , iyiliği için , iyiliği için , iyiliği için kendimi buna inandırmalıydım...En azından bir süre , zaten sonra hiç uyanamayacaktım...

BTS

Jungkook , o kadar sinirliydi ki SunHee'nin odasına çıkıp bütün odayı dağıtmıştı , anlamıyordu ondan asla beklemezdi . O yapmazdı değil mi ? Bunun bir rüya olmasını diledim . Hala aynı... Gerçi doğrular acıdır değil mi ? Sonunda Namjoon ve Hoseok , Jungkook'u tutmuş salonda sakinleştirmeye çalışıyorlardı. Jungkook'un o kadar gözü dönmüştü ki şu an sadece SunHee'ye küfürler yağdırıyordu...Bunu yapacağı aklına bile gelmezken , aish !? O bunu nasıl yapmıştı...Taehyung sınır de ne söylediğini bilmeyen Jungkook'u öldürecek gibi bakıyordu...Dayanamayıp ağzından döküldü kelimeler ;

-Yeter lan yeter ! Sen hiçbir bok bilmeyen adi herifin tekisin ! Bunu sen üzülme diye yaptı. O ölüyor hyung ! Ölüyor... "O KANSER"...

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Bölüm sonu nihahaja azcık merak edin bugün ya 2-3 bölüm attım.Yeni bölüm yarın gelir...

İyi Akşamlar 🖤