BTS / BADBOY

- SENSİZ BEN -

Selam benim tatlı ,minik , küçük, büyük djjdjd okuyucularım , farkındayım yeni bölüm çok geç geldi ama akrabağam doğum yaptı 😊 Mazur görün ,iyi okumalar...

→💜←

SunHee günlüğüne yazdığı son cümleyi de kaleme alıp defteri bir kenara fırlattı.

-Bugün sensiz üçüncü ayım Kook , sensiz ben olur mu hiç ? Oluyormuş...

Evde oturmaktan sıkılmıştı genç kız , neler yapabileceğini düşünmüştü , daha uç gün önce intihar etmeye çalıştım , başardım mı ? -hayır- kahretsin daha intihar etmeyi bile beceremeyen bir aptal aşık...Ne beklenir !?

Daha sonda durdu durdu durdu...
Aklına o ev geldi , bir zamanlar sevdiği adamın ve arkadaşlarının yaşadığı yer...Üstüne Jungkook'tan kalan t-shirt'ünü giydi sanki bir nebze de olsa o kokuyordu , cennetim...Yola koyuldu .

İşte anılarını bıraktığı eve gelmişti ... O gülüşmeler , hüzünler , hepsini bırakıp gitmişlerdi .İçeri girdi etraf hala yeni gibiydi ve ışıkları açıktı...Alt kata baktı ,birşey bulamadı.Koşar adımlarla yukarı çıktı ...İşte karşıda Kook ' un odası...İstemsizce gözlerinden birkaç damla yas aktı , nasıl yaptı bunu bana , bu kadar kolay mıydı terk etmek ? Kolay değil ...

-----------------------------------------------------------------------------------

Etrafta kimse yoktu ,ama ışıklar ? Onlar niye açıktı ? Umursamadı , tereddütlü adımlarla sevgilisinin odasına girdi , etraf hala niye sen kokuyor Kook , niye nefret etmem gerekirken , kalbim acıyor hâla ?

-Seni Seviyorum Jeon Jungkook ...Seni seviyorum !

Eli dolaplara gitti , kıyafetleri hâla yerinde duruyordu hepsini aldığı çantasına doldurdu bir nebze olsa da iyi gelmişti cennetinin kokusu , ikisinin fotoğrafı duruyordu komidinin üzerinde ...Eline aldı , sadece ağlıyordu , bağırıyordu ...

-Niye hala canım acıyor , beni bırakmanı kendime yediremiyorum KooK !?  Belki başka biri çekiyor icine cennet kokunu , ama benim cennetim de cehennemim de sensin ! Sana yemin ederim ki cehennemim olsan icinde yanıp kavrulmak için tüm benliğim ile seninim , ama sen yoksun !? Geçen gün bir siir buldum Kook , son cümlesi BİZE hitap ediyordu...

"Uzak olsan da bana her gece rüyamdasın , koyuyorum elimi kalbime çünkü sen hep oradasın..."

Evet. Yine akıyordu istemsizce göz yaşları ...Ama şaşırmamıstı kendine , alısmıştı içindeki küçük çocuğa ,hıçkırıklarına...

Belki bir şey bulurum umuduyla çekmeceleri karıştırmaya başladı , İlk aylar araştırmıştı ama bulamamıştı yerlerini artık umutsuzdu ,sanki yer yarılmışta içine düşüp yok olmuşlardı. Son çekmecenin içinde bir zarf buldu , eline aldı.

"Miniğime ... Bulman dileğimle."

Bir heyecan sarmıştı genç kızın içini , belki mutlu olacak giderdiği özlemle yada üzülecekti çektiği özlemle , korkakça açtı zarfı...

" Sevgilim...
Dayanamayıp buraya geleceğini bildiğimden , bu mektubu bıraktım , deli gibi beni arıyorsun değil mi ? Arama ! Arama SunHee çünkü biz bir imkansızın icinde kaybolduk çıkış yok...Seni buna sürüklememi bekleme benden , yapmam , yapamam ! Seni seviyor muyum artık bunu da bilmiyorum , ben acımasız biriyim sense ...Sense masum bir meleksin...Duydum ki kendine zarar vermek istoyormuşsun , beni düşünmüyorsun o halde , kendine zarar vermeyi aklından dahi geçirme ..."

Kız gözlerinden akan bir kaç damla yaşı sildi.Hastalığını kimse bilmiyordu oysa ...O - oo kanserdi ama çok ilerlememişti , isterse atlatırdı ama  yaşamak için bir sebebi yoktu ... Ağlamanın verdiği yorgunluk ile uyuya kaldı.

----------------------------------------------------------------------------------

Genç kız için doğmayan sabahlardan biriydi yine , kalktı rutin işlerini halletti ve Kook'un giysilerini giydi.Canı bir şey yemek istemiyordu artık yaşamak bir şey ifade etmiyordu ona , sahiden neydi yaşamak çünkü ben ne olduğunu bilmez durumdayım , Şu  yaşam ile ölüm arasında ne fark vardı ?

Karar vermişti çoktan ölmek istiyordu , düşündü bu sefer jilet ile kesmeyecekti acı vermiyordu ona kalbinin acısı bastırıyordu kanlı kesikleri... Tabi ya ooppasıyla gittiği uçurum vardı...Yarı ölü yarı canlı gitmeye başladı ölüme ...

Sonunda uçuruma varmıştı , ayakları ondan bağımsız hareket ediyordu , salıncağa oturdu (geçen bölümlerin birinde vardı hatırlayanlar bilir)

Bu salıncağı hayatına benzetti sonra , ölüm ile yaşam arasında gidip geliyordu kız...Salıncakta böyleydi, her sallanışında uçurum ile yer arasında gidiyordu .Derin bir nefes aldı , verdi...Kendini ne zamandır hazırladığı , denediği ölümle bir olacaktı az sonra... Atlayacağı sırada arkasındaki sesle durdu ;

-SunHee

--------------------------------------------------------------------------------

Evet yb sonu , merak etmeyin aksama yeni bolum gelecek ℅100 😁 Bu bolumde daha çok intihar günlüğü gibi bir şey oldu ...

Saranghae ❣