Kaybetmek

128 3 0
                                    

Aşağı indiğini duydum. Kafamı merdivenlere çevirdim. Oda bana meydan okuyordu anlaşılan. Çünkü üstünde sadece taşlanmış bir kot pantolon vardı. Saçları ıslaktı ve bu dayanılmazdı.

**************

-Demir-

İntikamın alasını alırım ben. Saçlarımı kurutmadım ve üstüme sadece bir pantolon giydim. Merdivenlerden aşağı inerken ona sırıtıyordum. Hadi bakalım hodri meydan. Koltuk kocaman olmasına rağmen tam dibine oturdum. Kollarımı iki yanıma açtım.

- Ee ne izliyorsun tatlım ?

- Hııı.

- Ne izliyorsun diyorum.

- Haa ben şey.. şey izliyorum belgesel.

- Hmm öyle mi sevgilim. Sen iyimisin hayatım. Kıpkırmızı oldun da.

- Yoo iyiyim. Sen neden üstüne bir şey giymedin. Hasta olucaksın. Saçlarınıda kurutmamışsın.

- Az önce hava çok sıcak olduda ondan sevgilim.

- Anlıyorum. Şuanda burası çok oldu.

- Neden bitanem.

- Dış mihraplar tarafından tahrik ediliyorumda ondan. dedi ve ayağa kalktı. Kahkayı basmamak için kendimi zor tutuyordum. Tam karşıma geçti ve gözlerini gözlerime dikti. Bacaklarım iki yana açık olduğundan bacaklarımın arasına yerleşti. Ellerini dizlerime koydu ve

- Bu oyun iki kişilik oldu desene. Madem canın oyun istiyor oynayalım o zaman.

- Oyunu sen başlattın. Ama vazgeçebiliriz.

- Hayır önce sen pes ediceksin sevgilim.

Öne doğru eğildi.

- Ben duşa gireceğim. Gelmek istersen hiç sorun olmaz.

dedi ve kıvırta kıvırta yukarı çıktı. Sanırım 2-1 öndeydi.

-Pelin-

Yatakta tek başıma yatıyordum. Ama yanıma gelmemişti. Akşam yemeği işi yatmıştı heralde. Yağmurda yağıyordu. Şimşekde çakmaya başlamıştı. Çok korkuyordum. Daha fazla bekleyemedim ve aşağı indim. Koltukta yatıyordu. Gidip yanına yattım. Uyanmış olacak ki pikeyi üstüme örttü.

- Ne oldu ? Yoksa oyundan vaz mı geçtin ?

- Hayır vazgeçmedim. Sadece şimşekten korktum.

Korktuğumu anlamış olmalı ki

beni hemen kendine çekti. Kollarında olmak huzur vericiydi. Kollarını etrafıma sardığı için kollarına sıkı sıkı sarıldım. Oda başını boynuma gömmüştü. Öylece uykuya daldık. Oyununda canı cehenneme. Şu an tek düşündüğüm oydu. Ya onu kaybedersem. Ya giderse. O beni istemediğini gözlerimin içine bakıp söylemediği sürece onu bırakmayacaktım. Çünkü ben Demiri seviyordum. Ve oda beni seviyordu. Biz birbirimize aittik artık. Bütünleşmiş ve birbirimizin olmuştuk. Artık kaybetmekten korktuğum biri vardı hayatımda. Ve artık mutluydum.

- Demir sakın beni bırakma. Lütfen.

- Ben seni çok geç buldum. Ve seni kaybetmeyeceğim. Ne pahasına olursa olsun.

- Seni kaybetmekten o kadar çok korkuyorum ki. Sana bu kadar kısa bir zamanda nasıl bu kadar aşık oldum bilmiyorum. Tek bildiğim sana aşık olduğum. Korkuyorum. Seni kaybetmekten. Ama mutluyumda.

- Korkma sevgilim. Ben artık yanındayım. Ve seni herşeyden ve herkesten çok seviyorum. Sen benim tek sahibimsin. Sabah uyandığımda yanımda görmek istediğim tek kadınsın. Seni asla bırakmam. İyi uykular kalbimin tek sahibi.

BÖLÜM SONU

Tek Kelime AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin