Bir çift yumuşak dudak diğeriyle buluştuğunda, odada tekrar öpüşme sesleri duyulmaya başlandı. Öyle sert ve tutkulu bir şekilde öpüşüyorlardı ki, inlemelerini tutmaları imkansızdı. Eh, tutmak için çabaladıkları söylenemezdi zaten.
Soluklanmak için geri çekildi Jimin. Baş parmağını, hızla inip kalkan göğsün sahibinin dudağına götürdü. Az önce sömürdüğü pembeliklere bakarken arsızca sırıtıyordu.
Jungkook, daha fazla öpücük istemişti. Ve Jimin ona, çok daha fazla öpücük vermişti. Küçüğünün isteklerini hiçbir zaman geri çevirememişti. Bu da o anlardan biriydi.
Elini ilk önce boynuna, sonra ise beline doğru indirdi. Jungkook'u okşamaya başladığında, kulağına fısıldayarak sordu. "İstediğin bu muydu, bir tanem? Sana iyi hissettirmemi istemiştin, değil mi?" Duyduğu karanlık sesle titreyen çocuk, büyüğünün omzuna yaslandı.
"E-evet, hyung. Sana olan hislerimden e-emin değilim fakat... Bana olan dokunuşların, aynı anda hem iyi hissettiriyor, hem de ağrıtıyor." diyerek sızlandı.
Duyduklarından sonra Jimin, küçüğünün belindeki elini geri çekti. Onun vücudunu süzmeye başladığında, Jungkook'un kısık tonda inlemesine sebep olacak şeyi yaptı; dudaklarını yaladı. Bebeğinin pantolonunda bir şişlik vardı. Sebebini gayet iyi bildiği bir şişlik.
"Sorununu halletmemi ister misin, güzelim?" Karşısında kıvrana çocuğun uyluğuna elini götürdü ve hafif bir şekilde sıktı. Jungkook, iyi durumda değildi. Pembe dudakları arasından kaçan inlemeyi kontrol edemedi.
Jimin, bunun farkındaydı ve çıldırmak üzereydi. Onun inlemeleri, kulağına bir melodi gibi geliyordu. Dayanamadı ve tekrar dudaklarını birleştirdi. Jungkook bu andan faydalanıp, büyüğünün dudağını çekiştirmişti. O sırada ise hyungunun dudakları arasına inlemişti.
Bu, Jimin'in çıldırtmaya yetmişti.
Küçüğünü belinden tutarak kendine bastırdı. Bedenleri birbirine değdiğinde, Jungkook duyduğu zevkten dolayı titremişti. Başını arkaya atarak gözlerini kapadı.
"Kendini bir görebilsen... O kadar güzelsin ki..."
Elleri arasındaki uyluğu sıkarken, iltifatlarını art arda sıraladı. Aç gözleriyle, ona verdiği zevkten dolayı oluşan manzarayı izliyordu.
Bedenleri arasındaki mesafeyi sıfıra indirdi. Ardından, porseleni andıran beyazlıkta olan teni öpmeye başladı. Küçük öpücüklerle başlayan yolculuğu ilerledikçe, daha da şehvetli bir hal aldı. Boynundan aşağıya doğru kayarken bazı yerleri yalıyordu.
"Utanmana gerek yok, bebeğim." diye fısıldamıştı çünkü küçüğünün kalbinin ne kadar hızlı attığını, göğsüne değdiğinde anlamıştı.
"J-jimin hyung, a-ah!" Jimin'in omuzlarını sıkıca kavradığında inledi. Hyungu boynunu emdiğinden dolayı, altında kıvranmaya başlamıştı. Vücutlarının alt tarafını birbirlerine çarptıklarında, ne kadar sert olduklarını anlamışlardı.
Yumuşak yatakta uzanan çocuğunun dudaklarına kapandı tekrar. Bu sefer, Jungkook'un alt dudağını yalamıştı. Ateşli öpücüğü sürdürmeye devam ederken, Jungkook ne yapacağını bilememişti. Şaşkın ve acemi bir şekilde karşılık vermeye çalışıyordu. Daha önce kimseyle böyle şeyler yaşamamıştı. Kimse onu, Jimin'in hissettirdiği gibi hissettirememişti.
"Daha fazlasını istiyorum, h-hyung." Zevkten gözleri kapanırken fısıldadı. "Bana daha fazlasını v-ver."
Üzerindekinin cevabı gecikmedi. "İstediğin ne varsa alacaksın. Sadece söyle ve benden sakladığın hayallerin gerçekleşsin, güzelim." İnip kalkan göğsünü sakinleştirmek amacıyla durakladı ve altındaki bedeni süzdü.
Manzara mükemmeldi. Saçları karışmış ve dudakları şişmiş olan Jungkook, bir şaheseri andırıyordu.
Tişörtünün açıkta bıraktığı karnı görünce eğildi ve öptü. Ardından bakışlarını birleştirdi. "Çok güzelsin, bir tanem." Gülümsedi.
"Jimin hyung." Konuşmadan önce gözlerini kapadı çünkü hyungunun karanlık bakışları onu biraz tedirgin ediyordu. Ama hoşuna gitmiyor da değildi.
"Evet, bebeğim. İstediğini sor bana." Altındakini rahatlatmak maksadıyla sıcak bir gülümseme sundu ona.
Sormadan önce, pembe yanakları daha fazla kızardı. Utangaç bir şekilde sordu.
"Hyung, kucak dansı ne demek?"
_____❀_____
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
