جحيم قسوته - الكاتبه مريم مجدي

الفصل الخامس و العشرون ....." بدایه الهدوء ...!!"

–...فی المشفی ....!!

کان لایزال جالس جوارها ینتظر إستیقاظها ،،و فجأه أحس بیدیها تتحرک تحت یدیه ...نظر إلیها بلهفة عندما وجدها تفتح عینیها ببطء ،،فأردف قائلًا :-

عاصم بلهفة :-

–همس ..حبیبتی ..سمعانی ....؟!!

فتحت عینیها ببطء ....و نظرت حولها بتعب ...لفت نظرها زوجها القابع جوارها ف همست بأسمه بضعف و تعب ،،فأردف هو قائلًا :-

عاصم بلهفة :-

–انا هناا اهوو یا حبیبتی ،،إنتی بخیر دلوقتی...؟!!

همس بضعف و خوف :-

–آآآآ ..إبعدها عنی ...آآآ إبعدها ....!!

لم یکن علی لسانها سوی تِلک الکلمات (إبعدها عنی)،،ف قلق بشأنها و جلس جوارها ثم إحتضنها مُلصقًا إیاها ب صدره و أخذ یربُت علی ظهرها علها تهدأ ،،و لکنها لم تهدأ ف تفکیرها کله مازال بذلک البیت المشئؤوم ،،أخذت تُحرک یدیها تُقاوم و کأنها مازالت تضربها ،،شعر هو ب حرکتها و لکنه شدد من إحتضانها أکثر یبُث الأمان داخلها ...!!

عاصم بقلق :-

–إهدی علشان خاطری ...إنتی فی أمان محدش هیقدر یأذیکی تانی طول ما انا جمبک ....!!

همس بضعف :-

–آآآآ ...إحمینی ..آآ ..منهم ...!!

أدرک عاصم أنها مازالت غیر واعیه للواقع و مازالت تُفکر فیما حدث لها ،،ف شدد من إحتضانها.....!!

*****************************

–....فی قصر الألفی ....!!

–...فی غُرفه علیاء.....!!

کانت جالسه علی فراشها قلقه علی زوجه خالها و شقیقه زوجها المُستقبلی ...إبتسمت بسُخریه عند تِلک الجُمله ،،قاطعها طرق أحدهم لباب غُرفتها ...ف سمحت له بالدلوف و هی مُتأکده من هویه الطارق .....!!

دلف عُدی إلی الغُرفه و إبتسم بسخافه و أردف قائلًا :-

عُدی بإبتسامه سخیفه :-

–عامله إیه ...؟!!

علیاء ببرود :-

–أحسن منک بکتیییر ،، ثم أضافت بسخریه :- و بعدین ده منظر واحد أخته مخطوفه .....؟!!

عُدی بمرح :-

–أُختی إیه بقااا ،،ماهی مع جوزها خلاااص ..خلینی فیکی یا لولیتا ....!!

علیاء بمكر :-

–أولًا إسمی علیاء مش لولیتا ،،ثانیًا بقااا إستلقی وعدک من خالو یا ....یا خالو .....!!

نظر إلیها بغیظ فهی تتعمد إستفزازه فإبتسم بخُبث و أردف قائلًا :-

عُدی بخُبث :-