Babam öldüğünden beri gitmediğim Ülkeme geri dönüyorum. Beni neler bekliyo ,kimler bekliyo bilmeden gidiyorum.Arkamda sevdiğim adamı hayatımdaki yeni ve eski arkadaşlarımı, tam tamına 6 yıllık hayatımı bırakıyorum geride ve ne olacağını bilmeden sessiz hıçkırıklarımla dönüyorum benim için kan kokan Ülkeye ve geri dönmemin tek sebebi daha geçen hafta benim yanımda olan annemi ,küçük kardeşimi kaybetmem. Sessiz çığlıklar demiştim demi çünkü ben hep böyleydim babamın ölümünde,ilk defa aşık olduğumda ve şimdide geriye bıraktığım küçük ailemi kaybettiğimde ne sevincimi ne üzüntü mü belli ederdim ben hep sessizdim ben öyle kalmayı tercih ederdim ama kimse bilmezdi neden olduğunu. Sebebi ne miydi? Zayıf noktalarımı göstermemekti sadece çünkü acılarımı bilen ,sevinçlerimi bilenler hep bunu kullanmışlardı önceden. Ben bu düşüncelerden kurtulmaya çalışırken İstanbula gelmiştim bile dayım karşıladı beni o egosundan , dik duruşundan ödün vermeyen adamın gözleri kıpkırmızıydı. Ablasını kaybetmişti hem de en yakın ablasını . Bana acıyodu ama ben her zaman güçlüydüm şimdide güçlü kalma vaktiydi.
ŞUAN HİÇ OLMAYAN OKURLARIMA SESLENİYORUMMM!
Umarım beğenmişsinizdir ilk kitabımın ilk bölümünü😍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖKYÜZÜ
RandomBabasını 6 yıl önce kaybettiği kendi için kan kokan ülkeye gidiyordu ama bu sefer de annesini ve küçük kardeşini kaybetmişti. 6 yıl önce babası öldüğünde kendine bir söz vermişti ağlamıyacaktı ama bu sefer hayat gökyüzü dedikleri o güçlü,hiç ağlam...
