Pamagat: Alam nila, na hindi ko alam
((Mei Randa))
Nagising ako na nakahiga na sa kama, ang lambot sobra parang ayaw ko na tuloy bumangon.
*knock*knock*
Napalingon ako sa pinto ng may marinig akong kumatok.
"Pasok."
Pahintulot ko dito, bumukas ang pinto at nakita ko si Jane. Nasaan ba kami? Ang huli kong natatandaan ay nasa eroplano kami.
"Buti naman at gising ka na, sobrang sarap ng tulog mo, binuhat ka pa, tulog mantika."
Natawa ako ng mahina, sobra bang sarap ng tulog ko? Tumingin ako sa orasan at tanghali na pala. 1 pm to be exact.
"Sorry na, kakain na ba?"
Napangiti siya at lumabas na kami sa kwarto, di ko napansin. Dalawa ang higaan sa kwarto, kwarto pala namin ni Jane yun, maganda na ren yun kase may kasama ako.
Nanibago ako sa paligid ko, lalo na ang amoy ng lugar na ito. Sana naman makauwi na agad kami, miss ko na kase sila Mama.
"Good afternoon girls. Ms. Aronda buti gising ka na, mukhang di ka sanay sa byahe, sarap ng tulog mo."
Napahawak nalang ako sa batok ko. Nakakaantok naman kase talaga, di ko alam pero pag nasa lugar ako na parang nagsasabing ang lugar na ito ay para samin, gusto ko nalang na maglaho aT ang pagtulog ang naiisip kong paraan.
"Pasensya na po."
I received a nod from Ms. Cadalin, few minutes were enjoying our lunch, sinadya nilang antayin akong magising para sabay sabay kaming kumain, nakakahiya, malamang gutom na sila.
Di ako makapaniwala sa mga pagkaing nasa harap ko. Mukhang sosyal at masasarap lahat. Di ko alam kung may fiesta ba o may handaan kase lampas limang ulam ang makikita nagkalat rin ang mga apetizer, may main course pa at dessert.
Thing is I dont like eating this kind of foods, parang pakiramdam ko nasa restaurant ako at parang di madigest sakin kung magkano ang babayaran ko.
"Dont you like the food? Pwede tayo magrequest kung gusto mo, name it, we have our chefs here."
Tumingin ako kay Ms. Cadalin, higit sa lahat ayoko ng ganto.
"Ayos lang po naninibago lang po ako."
Mahina kong sagot, tinanguan niya lang ako. Kaya nagpatuloy na ako sa pagkain.
"So, I assumed na alam niyong matatagalan tayo dito sa Wiltinas."
Paguumpisa ng topic ni Ms. Cadalin. Teka, ang akala ko di kami magtatagal at aantayin lang na matapos ang kaarawan ng uhh unggoy?
"Po? Pero para saan po?"
Pinunasan niya ang gilid ng labi niya at tumingin kay Jane, pansin ko ang pagyuko nito, sunod naman ay sakin.
"So, di pa pala niya sinabi sayo."
Kunot nang noo ko sa oras na toh, what is she saying?!
"Sorry po pero I dont understand."
She sigh and look directly into my eyes.
"After the Birthday and Welcome ceremony, we need to stay for few months here, dont worry about school, you'll be attending at a private school were doing this for the second occassion. In short we'll be waiting for the second occassion before going home."
I bit my lower lip, months. I'll be living here for months. At anu pa bang okasyon yun.
"Anu po ba ang susunod na okasyon?"
BINABASA MO ANG
Fairytale?! hindi totoo yun!
Teen FictionMei Randa hates some people on her life, lets say their whole kingdom and her family. Okay lahat lahat. Pero soon after she meet the princes, will she be able to understand their true meaning? Isang babaeng parang sinumpang dragon na isang prinsipe...