Bilinmeyen Sevgilim: Asıl Yolculuk (2. Kitap)

Final

Benim ponçik okuyucularım beni umarım anlarsınız. Kitap baya uzadı ve ben bitirmeye karar verdim. Bir kaç okuyumca final yapmamı istedi. Ve ben de yapıyorum. Umarım bunca zaman yazmamdan sıkılmamış ve okumuşsunuzdur.

    Yuni bize bakarak piçimsi bir sırıtışla bakıyordu. Kai utangaçlığın verdiği duygu değişikliği ile öksürerek üzerimden kalktı. Yuni sırıtışını yüzüne iyice yayarak yanımıza doğru yaklaştı.

" Oy oy oy yaramaz gençlik! Burası yanlış yer. İnsan bir evde biri var mı diye bakar."

    Bıkkınca bir nefes alıp Yuni ye tehdit  içerikli bakışlar atmaya başladım. Allah belanı versin Yuni! Sen nasıl ablasın?! Serçe parmağını sehpa kenarlarına vur inşallah! Oje sürdükten hemen sonra işin çıksında ojen bozulsun inşallah! Yuni bir anda kahkahayı basınca Kai nin utangaçlığı gitmiş olmalı ki kıkırdamıştı. Koltuğun üzerinden doğrulurken Kai ye dönüp ' Sus lan tirrek!' Bakışı atmaya başladım.

" Merhaba Yuni nouna ve güle güle"

    Kai elimi tutmasıyla beni kapıya sürüklemesi bir oldu. Neler olduğunu anlamadan çoktan arabasının içerisindeydim.

" Nereye gidiyoruz?"

   Sorduğum soruya karşı sadece gülümsemişti. Şişt kara çocuk sana diyorum! Lan içerideki yarım kalan işin devamına gitmiyoruz dimi?

"Sürpriz Yun"

   Göz kırpmasıyla korkularım gittikçe büyümeye başlamıştı.

"Irzına geçmeyeceğim Yun rahatla"

    Zihin okuma yeteneğine sahip bir sevgilim var galiba?! Wow havalı!

" Seni hayal kırıklığına düşürmek istemem ama sesli düşünüyorsun"

   Bakışlarımı Kai den alıp yola çevirdim. Sanırım utanmıştım.

" Hadi ama sevgilim. Utanmanı gerektiren bir durum yok ki."

    Burnunu karıştırırken yabancı birinin sana baktığı zaman bir utangaçlık çöker ya şu an gerçekten de öyleydim. Bilmiyorum bu aralar böyle bir ruh hali içindeydim. Kai bunu farketmiş olacak ki sol yanağını sıkmaya başlamıştı.

" Yanağımı bırak ve yola odaklan Kim Jongin!"

" Benim sevgilim utanmış mı?" 

  Yanağımı kurtarmaya çalışırken bir yandan da debeleniyordum. Bu süreçte kai daha çok yanağımı sıkmış arabayı da sürmeye çalışıyordu. Ben debelenmeye devam ederken gözüm önümüzdeki viraja kaydı.

" Kai viraj!"

   Kai virajı fark ettiğinde çok geç olmuştu. Virajın aşağısını uçurum olmasından dolayı yerimden havalandığımı hissetmiştim. Yere inişimizin sert olması ve düz olmaması benim çoktan bilincimi kaybetmemi sağlamıştı. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bir kaç çığlık sesi erkeklerin anırmaları. Kesinlikle sınıfımdayım. "Yun, şişt Yun'' bu ne ya kafamı kaldırdığımda zilin çoktan çalmış olduğunu gördüm tam kalkacakken

''Yun içeriye giriyoruz tenefüs bitti''

"Ah ciddi misin Soo Hi?''

"malesef evet''

      Aish cidden bu çok sinir bozucu! Sinirle tekrar yerime oturdum. Bakışlarım sınıfta ardından da pencereden dışarı kaydığında rüyamı düşünmeye başladım. Hadi ama çok gerçekçi değil miydi? Exo?Yuni? Babam? Exo! Yönümü Soo hi ye çevirip boğazımı temizledim.

" Soo hi Exo ne demek biliyor musun?"

Sanırsam şu an Soo hi'ye ben uzaylıyım desem daha az şaşırırdı. 'Sen ciddi misin?' Gibisinden bir bakış attıktan sonra boğazını temizledi.

" Yun Exo'yu bilmeyen mi kaldı? Korenin en popüler erkek gruplarından biri onlar!"

Soo hi acayip derecede heyecanlanmıştı. Sanırsam şu anki konuşması bir politikacıya taş çıkartabilecek cinsten. Hemen telefonunu eline alıp resimlerini açıp bana doğru uzatmıştı.

" Bebeğim şunlara baksana çok yakışıklı değiller mi?"

   Soo hi bir şeyler anlatmaya başlarken gözlerim koyu olana kaymıştı. Rüyamdakiler taş çıkarabilecek cinsten gülümsemesine bakarken sebepsiz yere içimde bir burukluk olmuştu. O kadar gerçek gelmişti ki her şey. Sıkıntıyla derin bir nefes alıp önüme döndüm.

    Gelen bayan Jea le dersimizin tarih olduğunu anladım.Evet bu gün daha karşışlaşacağım başka şey yok mu?Tarih dersinin bitmesiyle sınıftan çıktım ve hayattaki en güzel şeylerden biri gerçekleşti.TATİL.Dışarı çıkmadan önce müdür odasına gidip okçuluk mazemelrini aldım malumunuz okulda kesici zarar verici aletlere yer yok.Ok ve Yay bunlar benim hayatım.

    Okuladan çıktıktan sonra havaya baktım yağmur durmuştu fakat hava kapalıydı.Büyük ihtimal yine başlıyacaktı.Koşarak gitmenin mantıklı olacağını düşünüp koşmaya başladım.doğuyu söylerrsek koşarken pek önüme bakan biri değilim.Bu yüzden çok insanlar çarparım.Gene birisine çarpmıştım.

Ben:Gerçekten çok çok özür dilerim

   O sırada kızın biri araya karıştı.

Kız:Sen oppama nasıl çarpmaya cürret edersin KIZLAR BU KIZ OPPAMIZA SALDIRACAK BAKIN OKU VAR

    Haa kim ben mi saldıracağım?birden bir grup kız bana doğru koşmaya başladı.Hayt noluyo lan.Koşarak ters yöne doğru koşmaya başladım.Bu ne yaaa.Daha noldunu bilmeden sırtımdaki ok kutusunu kopardılar.Oklarım.arkama baktığımda kızların gitgide arttığını gördüm.Hızımı arttırmaya hazırlanırken kendimi birinin kolarında buldum.Kızlardan biri o arada ciyakalamaya başladı

''Oppa neden o kıza sarılıyorsun?''

''Çünkü o benim kız arkadaşım''

     Bazı kokular vardır ya insana yabancı gelmez. O yüzdendir ya bir insanın önce sesini sonra yüzünü en son ise kokusunu unutursunuz. Ben bu kokuyu hissetmiştim. Eminim. Yavaşça başımı kaldırıp beni saran bedene baktım. Gözlerimiz birbirine kenetlenirken aklıma gelenlerle gülümsemiştim. Rüyam bizim için bir fragmandı. Başlangıçtı. Asıl yolculuk şimdi başlıyor...

Tatataaam işte final. Beğenmemişseniz anlayışla karşılarım. Ama başından beri aklımdaki final buydu. İsterseniz bir kaç özel bölüm paylaşabilirim. Ama bu kadardı yolculuğumuz.
   
     Bir süre yeni yazmaya başladığım BELİRSİZ kitabı üzerinde yoğunlaşacağım. Umarım o kitabıma destek verirsiniz. Sizi temin ederim ki beğeneceğiniz bir kitap olucak.

    Kitabımı okuyan herkese çok teşekkür ederim. Yanımda olduğunuz ve kitabı okuduğunuz için çoook minnettarım. Unutmayın sizi kimse sevmese bile bu deli yazarınız seviyor. Sizi seviyorum 😘❤️

- Dizzycns