Never Be The Last /The 5th Royal Blooded's Story/ (Completed)

Chapter 45

Tristan's POV

"So ano na ang gagawin natin? Baka anong mangyari sa pinsan mo," nag aalala ko na tanong..

Nakita ko naman syang nag Smirk.... Seriously?

"Yun ang diko hahayaan," sabi ni Jace.

"Akala nila makakalabas sila dito ng di nahuhuli? Huli na to," sabi nya saka sya nagsuot ng black Jacket na diko alam kung saan nya nakuha at isinoot nya ang isang black face mask, at nag gloves rin sya ng itim.

Tsaka ko lang napansin na naka black pants pala sya at naka white T-shirt.

"Sasama ka ba?," tanong nya.

Tumango ako, gusto ko nga kasing makilala sya ng unti-unti.

Ibinato nya sa akin ang isang black Jacket na gaya ng kanya at isang mask...

"Isuot mo yan, dali," sabi nya habang tinatali yung buhok nya ang buhok nya, naka pony tail... Saka ko napansin yung tatlong hikaw sa kaliwang parte nya na puro bitwin ang shape at dalawa sa kanan na ganun rin ang hugis.

"Tara," sabi nya matapos ko isuot yung binigay nya.

Grabi yung kaba ko sa dibdib. Ngayon ko lang naexperience ito, yung di namin kilala kung sino ang kalaban namin...

Dahan dahan kaming naglakad sa hallway.

"Alam mo ba kung pano gumamit ng baril?," tanong nya.

What? Pahahawakin nya ako ng baril?

"Oo," sagot ko... "Pero hindi ako papatay ahh," sabi ko sa kanya saka sya natawa.

Kasalanan kaya pumatay nababaliw ba sya...

Baka naman ... Mamamatay tao sya.

Ibinigay nya sa akin ang baril.

"Ito, wag mong ipapaputok kapag hindi kailangan, tandaan mo nasa paaralan tayo, hindi ito war base," natatawa nyang sabi.

Paano nya nagawang tumawa eh ako nga halos mamatay na ako rito sa sobrang kaba.

Bullshit!!

Naglakad lang kami patuloy, buti nalang at lahat ng tinutulugan ng mga players ay nasa ground floor na mga rooms.

Napatingin kami sa room namin at nandoon ulit yung dalawang lalaki...

(O_O)

Nagkatinginan kaming dalawa ni Jace at huli na ang lahat dahil mas mabilis pa sya sa bagyo at nakita ko na lang na tulog yung dalawang lalaki...

Iginapos nya agad ang dalawa at dinala nya sa maliit na bakanting lote na malapit sa bakod....

Grabi hanggang ngayon di ako makapaniwalang ganon sya kabilis...

"Dito ka lang bantayan mo yang mga unggoy na yan," sabi nya saka sya naglakad paalis..

Ako naman ay sobrang bilis na ng tibok ng puso ko at sobrang lamig na ng katawan ko sa sobrang kaba. Anytime maaaring may pumatay sa akin dito ngayon.

Lumipas ang mga limang minuto bumalik sa Jace at bit-bit ang dalawang lalaki na wala paring malay.

Itinali nya ito kasama iyong dalawa kanina.

Umalis sya ulit at nakita ko pang may tinawagan sya...

Paano nya nagawang magtawag tawagan habang nanganganib ang buhay nya, wala nga syang bitbit kahit anong patalim eh...

Mamamatay ako sa......

"Wag kang kumilos ng masama kundi pasasabugin ko ito," sabi nya saakin..