Büyük Yemin

"Berdel olacak !"

"Ben seni uzaklarda ...Ben seni tuzaklarda ... Ben seni yasaklarda sevdim...
Ben seni yasaklarda ..."

Umarım ona birşey olmazdı . İçim hiç rahat değildi koridorda volta atıp duruyordum.

Gelen seslere baktığımda gelenlerin o kızın ailesi olduğunu gördüm.
Konakta dikkat etmemiştim ama bu adamı tanıyordum.

Zilan aşiretinin ağası Haydar Zilandı. Yanıma yaklaşarak zaten çektiğim vicdan azabını daha da körükleyecek cümleleri sarf etti .

-Yalnış yaptın Êzman ağa ! yalnış yaptın! Dua et kizima birşey olmasın . Dua et Evinime birşey olmasın! Sen benim canıma sıktın o kurşunu .

-Haydar ağa anlıyorum acın var birşey demiyorum ama Sende adın kadar biliyorsun ki Ben o silahı senin kızına değil o Vedat namusuzuna doğrultum . Kızın bir anda one atti kendini .
Ama ok yaydan çıkmıştı bir kere .

-Doktor ... doktor geldi haydar ağa .
Kızın annesi doktor geldi deyince ilimizde hemen doktorun yanına koşturduk .

-kızım nasıl doktor ?

- Kızınız buraya geldiğinde çok kan kaybetmişti . Üstelik birde nabzı durdu . Allahtan hemen müdahale ettik de nabzı geri döndü . Ama vücudunu direncini kaybetmiş toparlanması zaman alacak . Bunun için sabretmeniz gerekeçek . Simdi yogun bakima aldık . Bir iki gün uyutacaz . Sonrası Allah kerim . Geçmiş olsun .

- sağol doktor . Ah kızım ah ! O namusuz nışanlın gitsin serefsizlik yapıp elalemin kızını kaçırsın Sen gel ölmesine engel ol . Değmezdi be ceylanım. Değmezdi ...

Haydar ağanın ağzından çıkanlarıyla dişlerimi kırarcasına sıktım.
Nasıl bir kızdı bu ? O it için nasıl canından vazgeçerdi . Tamam nişanlısı anlıyorum ama o gitti başka birini kaçırdı .

- Ağ ulan Esma ağ ... ne senle ne o Vedat şerefsiziyle isim bitmedi daha .
Sen bir şerefsiz uğruna abinin adına namusuna leke sürdün ulan .

Acımayacağım lan ! Camında olsan ... babamın emanetide olsan acimayacam . Sen bir it uğruna beni dillere düşürdün bende sana acmayacam .

Doktorun dediğiyle bir nebze olsun rahatlamıştım . İstemeyerekte olsa benim silahımdan çıkan kurşunla o kıza birşey olsaydı kendini asla ! ama asla affetmezdim .

Ben böyle değildim. Kaç kızı tore kurbanı edip zorla evlendirdim? Kaç "öldür " emrini verdim ama hiç birine böyle acımamıştım . Onu hasteneye yetiştirecegimizde yüzünü inceledim .
Çok masum duruyordu . Kumral saçları beyaz tenine fazlası ile yakişiyordu . Uzun kirpiklerinin bölgesi düşmüştü gözaltlarına . Gözleri kapalıydı ama onlarda çok güzel olmalıydı . Bir bebek kadar masum görünüyordu . Buraların kızı değildi sanki .
Farklıydı. ..
Başkaydı ...
Yirmi altı yaşındayım ve babamın vefatı üzerine genç yaşında ağa oldum . Evliliği hiç düşünmedim . Ben ağalığı herşeyden önce getirdim . Bana babamdan kalmıştı ve onu layığı ile yerine getirmek istiyordum .

Ama o kız bana farklı şeyler hisettirdi . Ne bileyim . Ne olduğunu bilmiyorum ama ona baktıkça hayatımda birşeyler eksik gibiydi sanki .

Neler diyorum ben . Sadece acıdım bu kadar . Neyse güzel haberide aldiğima gore daha fazla burda beklememeliyim . Haydar ağayı kızdırmaya gerek yok .

- Harun ! Buraya gel .
- buyur ağam.
- Ben şimdi burdan gidiyorum ama sen burda kal ne olur ne olmaz . En ufak birşeyde hemen bana haber veriyorsun anlaşıldı mı?