GÖKYÜZÜNE BAK

Kanser

Aha valla herşeyi söylemiş. Kim bu ya? Yakınımda birisi olmalı. Araştırmaya başlamalıyım. Evettt. Sherlock Holmes'ün kayıp kız kardeşi Elisa geliyorrr. Açılınn okul yollarııı. Bir dakika ben ne diyorum ya? Neyse.

Defterimi alıp sınıfa gittim. Hoca gelmişti. Ayy hemde edebiyat hocası. Sürtük karı. Okuldaki bütün hocalara yavşıyo. Iyk. Neyse ya banane. Hocadan özür dileyip yerime geçtim.

Alper kafasını sıraya koymuştu ve sanırım uyuyordu. Onda bir haller var ama bilemiyorum. Neyse öğreniriz yakında.

Dersi hocayı dinliyomuş gibi yapmakla geçirdim yaw. Tabikide asla dinlemedim. Ne dinliycemo sürtük karıyı ya. Eve gidince Youtube daki konu anlatım videolarını izleyip üstüne de test çözdümmü iş bitmiştir.

Tenefüste Alper'e ne olduğunu öğrenmek için bizimkileri bi kenara çektim.

"Şştt noldu lan Alperkuşa?"

"Valla kanka bizde bilmiyoz. Hiçbişey söylemedi. Seni sordu bi tek. Zaten sen gelince de konuşmadı. Anlayamıyom ki abi" dedi Cancağazım

"Harbi ya. Değişik. Bi haller var bunda. Ve bizim bunu öğrenmemiz lazım" dedi Rana.

"Aynen bencede. Böyle olmaz yani. O üzgün olunca biz mutlu olamayız." Dedi Asena.

"Ayneenn öyle nasıl mutlu olalım canım. O bizim canımız. O üzgün olursa bizde biteriz o yüzden direk düşünmeye başlayalım" dedi Derin.

"Aynen..." dedim ve düşünmeye başladım.

"Acaba annesiyle ilgili bir sorun mu oldu?" Dedi Asena. Alper'in annesi kanserdi. Ve şuan kanserle savaşıyordu yani tedavi görüyordu. Bazen bayılmaları falan oluyodu. Ve bu yüzden bizde bişey olma korkusu içerisindeydik.

"Olabilir aslında. Ama ya inşallah olmamıştır." Dedim.

"Aynen abi annesine bişey olduysa Alper şuan berbat durumda olurdu ki öyle gibide. Ama bize söyler ya öyle bişey olsa."

"Burda konuşacağınıza sorsanıza!" Dedi Rana.

Kız haklı beyler

Dağılın!

Ne diyorum ben ya? Neyse

Ben tabikide hemen Alperkuşun yanına uçtum ve kocamaan sarıldım. O kötü olduğunda hep böyle yapardım. Morali biraz da olsa yükselsin, yanında olduğumu bilsin diye.

Alperkuşa o hızla sarıldığım için bi yerinden sıçramıştı. Ama sonra benim olduğumu görüp gülümsemişti. İlaç gibi kızım valla ya. Helal olsun bana.

"Alperkuşcum noldu sana? Annene mi bişey oldu yoksa?" Dedim. Alper hemen diklendi ve şaşkınca bana baktı

"Nerden biliyosun?" Dedi şaşkınca. Bende saçımı bilmişçe geriye savurdum

"Ben bilirim kuzucum. Şimdi anlat bakalım. Ne oldu annene?"

"Dün fenalaştı gece. Hastaneye gittik. Baktılar falan filan. Doktor bundan sonra hastanede kalması gerektiğini kalmazsa ölebileceğini söyledi." Dedi ve kafasını eğdi. O sırada gözünden akan yaşı gördüm. Ağlıyordu. Ya ama ben kıyamam ki. Hemen ona sarıldım ve kafasının omzuma gelmesini sağladım. Gözlerinden akan yaşlar omzumu ıslatıyordu. Daha çok sıkı sarıldım. Yanında olduğumu onu bırakmıycağımı bilmesi için daha çok sarıldım. Gözüm bi anlık Berke'nin sırasına kaydı. Gördüğüm şey ise çok değişikti. Berke bize sinirle baktıktan sonra sırasını sertçe ittirip sınıftan çıktı.

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤

Okulda hepimiz Alperkuşla ilgilenmiştik. Şimdi ise Alperkuşun annesinin yanına yani hastaneye gidiyorduk. Hastaneleri sevmiyorum. Nedeni ise yaklaşık 2 sene önce geçirdiğim bir kaza. Otobüsle giderken şöförün bir anda bayılmasıyla otobüs ormana yuvarlanmıştı. Çoğu kişi ölmüştü. Ben yaşayanlar arasındaydım çok şükür.

Anneme hastaneye gideceğimi söylemiştim. İlk başta kızmıştı çünkü bizim gruptaki kimsenin annesiyle iyi geçinmezdi. Ama diğer anneler hep iyi geçinirdi. Hepte ona imrenirdim. Annemü anlayamıyordum. Niye böyleydi neden böyleydi hiçbişey bilmiyordum. Ama artık umrumda değildi.

Hastaneye geldiğimizde direk Alperkuşumun annesinin yanına gittik. Uyuyordu. Ve çok güzeldi. Alperin annesi gerçekten şaheser gibiydi. Kendisine bakıyordu. Kanser olsa bile kendisine bakmaktan vazgeçmemişti. Çok pozitif bir insandı. O yüzden kanserle ilgili hiç kaygısı yoktu. Diğer kanser olan kişiker gibi bunalıma girmemiş aksine daha da mutlu bir insan olmuştu. Bu yüzden Alperin annesini hepimiz çok severdik.

Alper'in annesi ses yapmış olacağız ki uyanmıştı. Hemen kendini dikledi ve o güzel gülümsemesini yüzüne yerleştirdi.

"Ayy benim çocuklarım mı gelmiş" dedi boğuk sesiyle.

"Biz geldik Sinem sultan. Bakıyorum da yine mükemmelsin hiç güzelliğinden ödün vermiyosun" dedi Cancağazım. Sinem teyze buna gülmüştü.

"İlahi Can." Dedi ve tekrar güldü.

"Valla Can doğru söylüyo Sinem teyze sizi bizim yanımızda görseler yemin ederim kısmetimiz kapanır" dedi Derin.

"Ayy çocuklar ya valla alemsiniz." Dedi ve kahkaha attı Sinem teyze.

"Anne nasılsın? İyi misin?" Dedi Alperkuş. Ben hemen olaya atladım.

"Turp gibi benim Sinem teyzem. Sende üzülüyorsun. Hah. Sinem teyzem güçlüdür. Değil mi Sinem teyze?" Dedim.

"Hah işte benim akıllı kızım. Şu Alpere de öğret şu huyunu ben öğretemiyorum" dedi son cümleyi fısıldayarak söylüyomuş gibi yaparak. Bende Sinem teyzenin bu haline güldüm ve

"Tamam Sinem teyzecim sen yeterki iste" dedim omun gibi fısıldıyomuş gibi yaparak. Ben de böyle yapınca odadaki herkes kahkaha atmıştı tabi bende.

Tam o anda telefonuma mesaj geldi.

'O Kadar Anlayışlısın Ki Sana O Pis Gerçekleri Nasıl Söyliycem Bilemiyorum'

EVETT BENİM BİRİCİK OKURLARIM. YENİ BÖLÜM GELDİİİ

DÜN BÖLÜM ATAMADIM ÇÜNKÜ BAYA YOĞUNDUM VE YORGUNDUM BU YÜZDEN ÖZÜR DİLERİM😔

AMA DÜN YAYIMLAMADIM DİYE BUGÜN BİRAZ DAHA UZUN BİR BÖLÜM ATTIM UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR

NEYSE HADİ GEÇELİM SORULARA

SİZCE GİZLİ HAYRANIN BAHSETTİĞİ GERÇEKLER NE?

SİNEM TEYZEYE NE OLACAK?

BERK NİYE BU KADAR SİNİRLENDİ?

BERK'İN ELİSA'YA KARŞI OLAN TUTUMU DEĞİŞECEK Mİ?

HEPSİNİN CEVABI GELECEK BÖLÜMLERDE BEKLEMEDE KALIN

-MUCUKLANDINIZ-