MEDYA: ŞARKI BENCE BAYA GÜZEL BÖLÜMÜ OKURKEN DİNLEYEBİLİRSİNİZ
Bunları düşünerek okula gittim. Okula girmeden önce instagrama girdim ve Gizli Hayranın adını değiştirdiğini gördüm.
X
Neden değiştirmişti ki? Hayran değil miydi? Benim neyim oluyordu o zaman? Gerçekten kafam çok karışıyo artık!!
Herzamanki gibi kafama takmadım. Şimdi diyeceksiniz ki bu kız neden kafasına takmıyo bunca şeyi. Hemen söyliyim eğer kafama takarsam meraktan öleceğimi bildiğim için takmıyorum kafama.
Okula girdim ve herkes bana bakmaya başladı. Noluyo ya?
Sınıfa gittim hızlıca. Ve bizimkilerin baya baya şaşkın ve sinirli olduğunu gördüm. Noluyo ya?!
"Noluyo ya?! Ne bu haliniz?!" Dedim.
"Sosyal medyadaki şeyi gördün mü?" Dedi Asena
"Neyi gördüm mü?" Dedim. Asena elindeki telefonu bana uzattı ve gördüğüm şeyle şoka uğradım.
Okulumuzun itiraf sayfasında ailemle yaşadığım herşeyi dalga geçer bir biçimde anlatmışlardı (Gönderide yazan şeyler bölümün sonunda)
Ağlamaya başladım. Bunca şeyi nerden biliyorlardı? Kim biliyordu? Nasıl biliyordu? Çıldırıcam cidden. Bir anda bağırmaya başladım.
"KİM YAZDI BUNU?! KİM YAZDI DEDİM!! SÖYLESENİZE!! SİZ NE KADAR PİSLİK İNSANLARSINIZ!! HOŞUNUZA MI GİDİYO HA?! EĞLENİYO MUSUNUZ?! AMA BEN SİZE YAPACAĞIMI BİLİRİM! BUNU KİMİN YAZDIĞINI BULDUĞUM ANDA O KİŞİ BİTTİ BAK!! BİTTİ!!" dedim ve koşarak sınıftan çıktım. Okuldan da tam çıkıyodum ki kolumun tutulup birisinin beni kendine çekip sarılmasıyla bi an dengemi kaybettim ve olduğum yerde durdum. Berk?
"Ağlama. Lütfen..." dedi. O an içimde daha fazla tutamadım ve hıçkırarak ağlamaya başladım. Gözyaşlarım Berk'in göğsününü ıslatıyordu.
"B-ben o-onlara ne y-yaptım" dedim hıçkırıklarımın arasından.
"Şşş sen bişey yapmadın. Onlar pislik. Lütfen ağlama. Ben burdayım bak." Dedi. Ondan ayrıldım ve gözyaşlarımı silip ona baktım. Ağlamıştı. Peki ya neden? Benim için mi? Hayır ya sadece üzülmüştür.
"T-tamam bak a-ağlamıyorum" dedim ve gülümsedim. O da gülümsedi.
"Sahile gidip dondurma mı yesek?"
"Olur" dedim ve birlikte yürümeye başladık.
Sahile geldiğimizde sahilin hemen çaprazındaki dondurmacıdan dondurmalarımızı aldık. Ve sahilin kenarına oturup dondurmalarımızı yemeye başladık.
Berkle baya uzun bir süre konuştuk. O annemle beni tatilde görmüştü ve aramızın iyi olduğunu sanıyordu. Oysaki annem sadece gösteriş amaçlı götürmüştü beni o tatile.
Ona da ailem hakkında çok küçük şeyler söyledim. Herşeyi söyleyemezdim. Böyle şeyleri anlatmayı sevmiyorum çünkü.
Biraz daha sahilde oturup konuştuktan sonra evlere gittik. Berk evime kadar bana eşlik etti ve sonra kendi evine gitti.
İçeri girdim ve babam direk yanıma gelip bana bir tokat attı. Yanağımdaki acı ile direk yanağımı tuttum. Ve babama bakmaya başladım.
"Sen nasıl bunları söylersin?! Heekes bizi böyle biliyo şuan!!"
"Ben bişey söylemedim!" Dedim biraz bağırarak.
"Kim söyledi o zaman?! Ben mi ha?!" Dedi ve bir kez daha tokat attı. O an ağlamaya başladım. Annem ise sadece bakıyordu.
"SIZ BÖYLESİNİZ İŞTE! BANA HİÇ DEĞER VERDİNİZ Mİ HA?! BENİ HİÇ ÖNEMSEDİNİZ Mİ?! NELER YAŞADIĞIMI SORDUNUZ MU BANA HİÇ?! SİZDEN NEFRET EDİYORUM!!" dedim ve koşarak odama çıktım. Kapımı kilitledim ve ağlamaya başladım.
Bir kız düşünün. Annesiyle hiçbir etkinlik yapmamış, babasından şiddet görmüş hayalleri olmayan, aile sevgisi görmeyen bir kız düşünün... O kız hâlâ yaşıyor. Ama ölü gibi. O kız ölmeyi hiç aklından geçirmedi. Hep hayata tutundu. Ama dayanamıyordu artık. Bir mucize olsun istiyordu. Olmuyordu...
Gece olduğunda annemle babam uyuduğunda sessiz bir şekilde evden çıktım. Bu gece dışarda kalıcaktım. O evde kalamazdım. O evde kalmam benim için ölüm demekti. Bu yüzden Alper'e mesaj atmıştım. Onunla birlikte kalıcaktım aslında. Onların evlerinde şuan kimse yoktu. Annesi hastanedeydi babası da annesinin yanındaydı.
Alperlerin evinin önüne geldiğimde Alper'e mesaj attım. Kısa süre sonra Alper geldi ve direk bana sarıldı. Gözümden birkaç damla yaş düştü. Ağlamaktan gözlerim kurumuştu.
"Hadi içeri geçelim" dedi Alper. Tamam anlamında kafamı salladım.
İçeri geçtiğimizde Alpere tekrar sarıldım. Sarılmaya ihtiyacım vardı. O da direk bana sarıldı. Bir süre öyle kaldık. Ayrıldığımızda Alper bana baktı ve
"O yazıyı kimin yazdığını buldum Elisa" dedi. Bulmuş mu?
"Kim yazmış?!" Dedim sesimi çok az yükselterek
"X diye birisi"
Sayfaya gelen mesaj;
'Şimdi Sizlere Okulun Gözdesi Güzelliğiyle Taht Kurmuş Elisa Yılmaz'ın Sır Gibi Sakladığı Şeyi Anlatıcam. Elisa Ailesi Tarafından Şiddet Gören Ailesinden Nefret Eden Ve Ailesinin De Ondan Nefret Ettiği Bir Kız. Elisa Çocukluğundan Beri Aile Sevgisi Görmedi. Şiddet Gördü. Kavga Gördü. Ama Siz Onu Hep Neşeli Cıvıl Cıvıl Birisi Olarak Gördünüz Değil Mi? Eee Öyle Değilmiş Ama. Şimdi Elisa'yı Ezmeye Ve Ezik Durumuna Düşürmeye Çalışmayın. Şunu Unutmayın Ki Hepiniz Daha Eziksiniz. Yaşadığınız Şeyleri O Kadar Çok Büyütüyorsunuz Ki Yaşadıklarınızı Herkese Yansıtıp Ölmek İstiyorum Falan Diyosunuz. Ama Şöyle Birşey Var Ki Elisa Hiçbir Zaman Ölmeyi Düşünmedi...'
Evett Yeni Bölümden Seleme😂
Bölüm Nasıldı? Biraz Ekşınlı Oldu Sanki😂
Arkadaşlar Anlıyorum Yeni Bölümü Merakla Bekliyosunuz Ama Benimde İşlerim Oluyo Ve Yazmakta Zorlanıyorum Bu Bölümü Yazmak İçin Ne Kadar Zorlandım Bir Bilseniz. Biraz Anlayış Lütfen
Bu Arada Yeni Bölüm İstediğinizi Söylüyosunuz Ama Oy Vermiyosunuz Bölümlere Böyle Giderse Hikayeyi Silicem
Gelelim Sorulara
X Neden Böyle Birşey Yaptı?
Tüm Bunları Nasıl Biliyor?
Elisa Ne yapacak?
Hepsinin Cevapları Gelecek Bölümlerde Beklemede Kalın
-MUCUKLANDINIZ-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖKYÜZÜNE BAK
Novela JuvenilEğer Birgün Beni Özlersen, GÖKYÜZÜNE BAK! Orada Olacağım...