Kaybolan Krallık

Her Şey Krallık İçin

Berilla gözünden yaşları sildi. Prensin gözleri o kadar masum bakıyordu ki. Berilla gözlerini prensin gözlerinden aldı.
"Senin mi bana ihtiyacın var?" sesindeki küçümseme prensi kızdırmıştı. Ama bunu hak ettiğini düşünüyordu. Sessizce "Evet benim. Veliaht prens Peter'in siz güzel kıza ihtiyacı var." dedi prens tatlı bir ses tonuyla. Berilla 'güzel kız' sözünde takılıp kaldı. Prens ona iltifat etmişti.

Berilla, Cosıp'a dönüp gülümsedi. Cosıp yavaş yavaş yanlarına yaklaşmıştı. "Berilla." dedi sessizce. "Tamam kalıyorum. Ama sırf bu krallığı kurtarmak için kalıyorum. Yoksa senin için değil." Berilla kesin bir ses ile söylemişti bunu. Ama prens 'yoksa senin için değil' lafına gülüp "Benim için değil😊" diye tekrar etti.

"Hava kararıyor. Artık gitmeliyiz bence" dedi prens Cosıp'ın ona manalı manalı bakması sonucu. Cosıp ile Berilla ne yapacaklarını düşünmeye başlamışlardı. Eğer eve Peter'i götürürlerse ailesine ne diyecekti. Eğer götürmezse prens nerede kalacaktı.
Yürüdüler yürüdüler... Ailesi eve gelmemişti daha. Berilla "Anneme her şeyi anlatsam ne der ki?" diye mırıldandı. "Olmaz. İzin vermezlerse ne yaparız." diye çıkıştı Cosıp. "Tamam tamam. Hallederiz bir şekilde." diye rahat bir hal takınmıştı prens.

Berilla eve yaklaşınca yüzüğü çıkarttı. Cosıp yok oldu. Prens ile Berilla kalmıştı. "Annenler gelince beni yaralı bulduğunu söylersin. Bir bezle sararız kolumu. Bir şekilde burada kalmayı başarırım. Buranın yabancısı gibi davranırım." dedi prens. Güzel bir yöntemdi. Berilla prensin kolunu sardı ve odaya götürdü. "Annemler geliyor sen burada yat." diyip odadan çıktı. Çok geçmeden Berilla ve yanında bir kadın konuşarak odaya geldi.
"Bak anne. Bu çocuk yaralıydı bende yarasını sardım. Şimdi uyuyor." Berilla'nın annesi yavaşça Peter'e yaklaşıp "Acaba ne geldi başına. Rengi de solmuş zavallımın." Berilla içinden oldu bu iş diyip gülümsedi.

Annesi ile Berilla bir şeyler hazırlayıp sofrayı kurdular. Herkes sofraya oturmuştu. Annesi odaya girip "Kalk oğlum yemek hazırladım. Bir şeyler yersin, gel." Peter yavaşça kalktı. Sofraya geldi. "Baba bak. Bugün yaralı halde buldum onu. Adı Peter" dedi Berilla Peter'i göstererek. "Ne oldu Peter sana böyle" dedi Berilla'nın babası. "Ağaçtan düştüm efendim." dedi Peter nazikçe. "Ailen nerde peki." Berilla'nın annesinin bu sözü ikisini de göz göze getirmişti. "A-Annesi yokmuş anne." dedi Berilla aniden. O sıra annesinin ne kadar üzüldüğünü gördü. "Ah yavrum" diyip Peter'in saçını okşuyordu annesi.
"Burada kalsın. Biraz iyileşsin." dedi Berilla'nın annesi babasının kulağına eğilip. "Zavallıya kim bakar bu halde?"

Bu konu halledilmişti. Berilla prense gülümseyerek baktı. Gülünce ne de tatlı oluyor gözleri diye geçirdi içinden prens.
"Her şeyi göze aldı bizim krallığımızı kurtarmak için. Umarım çabalarımız boşa gitmez."