Kaybolan Krallık

'Geçmişe ait bir iz olmalı' diye yankılandı odanın içinde. Cosıp kafasını kitaptan kaldırıp etrafına bakındı. Berilla ve prens de Cosıp'a bakıyordu.
Kitaplık sallandı ve bir kitap düştü Cosıp'ın önüne. Kitap oldukça tozluydu ve kapağı örümcek ağsına bürünmüştü. Cosıp kitaba doğru üfledi. Tozlar sanki dans ederek uçuştu. Kitabın üstünde 'KAYBOLAN KRALLIK ' yazıyordu. "Ne bu şimdi Cosıp?" diye endişe ile sordu prens. Berilla da Cosıp'a doğru yaklaşmıştı. Kitaba baktı. "Oldukça eski bir kitap. Kapağına bakılırsa krallık zamanından kalmaya benziyor." Prens heyecanla "Krallık zamanından kalma ise bu kitap bir ipucu olmalı" dedi yüksek sesle. Prensin gözlerine bakarak "Bir mucize mi bu?" diye söylendi Cosıp.

İkisinin yüzünde de bir ışık belirmişti. Vücutlarını saran heyecan tatlı bir his bırakmıştı içlerinde.

Cosıp kitabı masaya koyarak oturdu. Prens ve Berilla da onu izleyerek oturdular. Cosıp yavaşça kalın ve tozlu kapağını açarak içine göz gezdirdi. İçinde bulunan resimler hepsinin dikkatini çekmişti. En fazla da Cosıp ve prensin.
Bu resimlerde krallığın resimleri vardı. El ile çizilmiş oldukça iyi resimlerdi. Bir kaç sayfada sadece resim vardı. Sonra yazılar da oluşmaya başladı. Cosıp sesindeki heyecandan dolayı titreyen sesine hakim olmaya çalışarak
"Krallık kötü günlere doğru gidiyor. Buna çözüm bulmam lazım. Bana yardım edecek kişide emin olamıyorum..." Prens burada Cosıp'ın sözünü kesti. "Büyücünün günlüğü mü bu??" prens şaşkın ve bir o kadar öfkeli sesini Cosıp'a yönelterek sordu. Cosıp ise bir o kadar şaşkın "Sanırım efendim." diye karşılık verebilmişti. Prens Peter inanamayarak sordu "Biliyormuş o zaman bize neden haber vermemiş?" prens büyücüye içten içe nefret beslemeye başlamıştı. Neden?? sorusu beyninde çınlıyordu. Berilla ise sakince "Okumaya devam et Cosıp" demişti merakla kitaba bakarak.

Cosıp bir kaç sayfa çevirip "Güç tek başına ilerlemez, kralımın yardıma ihtiyacı var. Bunu ona danışmalıyım." cümlesini okumuştu.
Bir kaç sayfa bir kaç sayfa daha çevirerek Cosıp okunmaya devam ediyordu. "Yok oluyoruz. Bunu yalnız yapmaya çalışmalıydım. Ona güvenmemeliydim. Krallığımızı kurtarmaları lazım..."

"Geri dönüş yok. Krallığımız tarihe sessizce gömülmekte. Bunu bilerek bir şey yapamamak içimi acıtıyor. "

Cosıp bunları bir şaşkınlık içinde okuyordu. Yanındakiler ise sessizce dinliyordu. Prensin ise öfkesi solumasından anlaşılıyordu. Cosıp kitabı kapattı. "Bunca şey boşuna olamaz. Bir çözüm lazım." diyordu Cosıp. Prens ise halâ sinirle "Hayır Cosıp. Yok hepsi hayal yok yok işte." diye bağırıyordu. Berilla ise sakince kitaba bakıyordu.
Prensin bağırışları, Cosıp'ın 'Çözüm olmalı" sözleri arasında Berilla sakince kitaba bakıyordu. 'Onda bir şey saklı' dedi içindeki ses.
Kitaba dokundu Berilla. Dokunması ile sayfaların uçuşması bir oldu. Sayfalar dönüyordu. Cosıp ve prensin şaşkın bakışları arasında Berilla "Onda bir şey saklı" dedi gözleri kitaba mühürlenmiş gibi. Elini tekrar kitaba yöneltti. Bir sayfayı incelemeye başladı. Onu yönlendiren içindeki sesti.
Sayfanın altındaki yere elini sürttü. Üstündeki tozları silip, okumaya çalıştı. "Güç, Bilgi ve Sevgi. Üç gücün birleşimi krallığın mucizesi." Berilla'nın yüksek sesle okuduğu bu yazıları Prens ve Cosıp sessizce dinlemişti.
"Üç güç. Bunlar biz mi oluyoruz." diye sordu Prens. Cosıp'ın yüzünde irice bir tebessüm oluşmuştu. "Çözüm biziz." diye içindeki sevinci dışarıya verdi.
Üçü birlikte kitabı en ince ayrıntısına kadar incelemeye başladılar. Birlikte hangi yöntem ile büyüyü bozabileceklerini arıyorlardı. Kitabı evirip çevirdiler. İyice üflediler, tozunu sildiler. Bir kez daha kitabı Berilla'ya verdiler. Berilla ise kitabı eline alınca sanki büyüyle kitaba bağlanmış gibi oluyor onu içinden gelen sesle çevirip okuyordu.
Sanki bir büyü ile çekiyordu kitap onu.