The trauma twins (compleet)

🖤-24

🖤 Pov Dilan 🖤

Na het eten gaan ik en Shay naar boven. 'Zullen we alvast je luchtbed klaar gaan maken hoeven we dat straks niet meer te doen' stelt Shay voor. 'Kay' antwoord ik. In de hoek van Shay's kamer staan mijn spullen die mijn moeder hier heeft afgegeven. Shay pakt van zolder zo'n opblaasding en we blazen mijn luchtbed op. 'Dat is dan al klaar' zeg ik tevreden. Shay bergt het opblaasding weer op en komt terug in zijn kamer. Het is half 7 dus we kunnen nog wel iets doen voordat we naar bed gaan.

'Wat gaan we nog doen?' Vraag ik aan Shay. Shay haalt zijn schouders op.
'Leuk, dit' mompel ik dan. 'Alsof het mijn schuld is dat het saai is' bromt Shay. Opeens popt er een idee in mij op. Ik spring naast Shay op zijn bed. 'Weet je nog vroeger toen we random mensen gingen opbellen' zeg ik met een schijnheilig lachje. Shay glimlach en pakt zijn telefoon uit zijn broekzak. 'Lets do it' gniffelt Shay.

'Hallo met Barbara'
Klinkt er aan de andere kant van de lijn.
'Hallo met Bart' zegt Shay met een fake lage stem. Ik sla mijn hand voor mijn mond om niet hoorbaar te gaan lachen.
'Ik ken geen Bart' zegt de vrouw dan.
'Hoe durf je, ik ben je ex!' Bromt Shay nog steeds met zijn fake stem.
Piep piep piep
'Arme vrouw' proest ik uit van het lachen. Shay gniffelt ook.

'My turn' zeg ik als ik Shay zijn telefoon uit zijn handen pluk. 'Pak je eigen telefoon' zegt Shay en pakt zijn telefoon terug. 'Neinnn' zeg ik en pak zijn telefoon weer uit zijn handen. 'Het is mijn telefoon' bromt Shay. 'Nou en ik ben je vriend dus is het ook van mij' zeg ik en pak zijn telefoon. 'Als je het zo zegt' zegt Shay en steekt zijn hand in mijn kontzak en pakt mijn telefoon.
'Hey!' Roep ik uit. 'Ik ben je vriend dus het is ook van mij' hoor ik Shay mijn tekst nazeggen. 'Geef!' Roep ik terwijl ik boven hem ga hangen om mijn telefoon te pakken. 'Neinnn' zegt Shay mij weer na. 'Ssshaaayyyyy' roep ik boos. 'Geef mijn telefoon dan terug, eu' zegt Shay. Ik gooi zijn telefoon op zijn buik en pak mijn telefoon uit zijn hand.

Ik ben een beetje geïrriteerd geraakt dus ga ik weer naast Shay op bed liggen en scrol wat door insta. In mijn ooghoeken zie ik dat Shay ook op zijn telefoon wat zit te doen. Na een paar minuten verveel ik mezelf kapot dus ga ik naar Insta dm en dm naar Shay.

-YabroDilan
Ik verveel muh

- ShayShooter
Niet mijn probleem

-YabroDilan
Fck you

-ShayShooter
Na liever niet

-YabroDilan
🖤

-YabroDilan
KUT HARTJES

Typ ik. Die hartjes zijn op een zo irritante manier geplaatst. Naast mij hoor ik Shay lachen. 'Agressie' grinnikt Shay. 'Jongens morgen weer naar school dus ga alvast omkleden en naar bed. Oja Dilan en Shay breek niet de hele tent af okey?' Schreeuwt de moeder van Shay. Ik grinnik en denk aan de laatste keer dat ik bij Shay ging slapen. Toen hadden we een kussen gevecht op het bed van Shay en het bed was best oud dus ging het bed kapot. Het waren goede tijden. Ik zie dat Shay er ook aan dacht omdat er een kleine lach staat gevormd met zijn lippen.

We laten Shelby en Shandy eerst naar de badkamer en daarna gaan wij. Samen met Shay poets ik mijn tanden. Het is zo'n afwasbak met twee kranen en een kleine bak. Ik snap niet waarom iemand deze vorm ooit heeft bedacht. Ik spuug mijn tandpasta uit en na mij volgt Shay. Ik stop mijn mond onder de kraan om mijn mond te spoelen. Ik spoel mijn mond en na de tweede keer spoelen wil ik nog een slokje water nemen. Blijkbaar was Shay dat ook van plan en drinkt ook uit de kraan, zijn kraan want er zijn twee kranen. De kranen staat vrijwel dicht bij elkaar.
Ik neem nog een slok en Shay ook.
Per ongeluk bots ik met mijn lippen tegen die van Shay aan. Snel draai ik de kraan uit en haal mijn hoofd weg. Ik kijk in de spiegel en zie lichte blosjes op mijn wangen. 'Kak, sorry' zeg ik als ik naar Shay kijk die ondertussen ook de kraan heeft uitgedraaid en recht is gaan staan. 'Geeft niet joh, geef de schuld aan deze kak kraantjes met geen ruimte ertussen' lacht Shay. Ik glimlach en loop achter Shay zijn kamer binnen. We kleden ons uit tot aan onze boxers en ik ga op het luchtbed liggen en Shay op zijn bed.

Ik denk aan hoe mijn lippen per ongeluk de zijne raakte. Het was weliswaar maar een milliseconde maar ik voelde wel dat zijn lippen super zacht waren. Hij keek me met sprankels aan in zijn ogen. Het boeide hem ook niet volgens mij. Wat zit ik hier nou te zeiken. Het was maar een milliseconde. Het gevoel gaat niet weg en de gedachtes willen ook maar niet verdwijnen uit mijn hoofd. Ik draai me om en voel een steek in mijn schouder.
'Auw!' Roep ik uit. Ik ga rechtzitten en zie het al gelijk. Mijn kak luchtbed is lek. Ik lig nu dus letterlijk op de grond.

Ik sla woest met mijn vuisten op de grond. Zulke dingen maken mij echt boos. Ik hoor het bed kraken en hoor Shay vragen wat ik allemaal aan het doen ben. 'Mijn fking kak bed is lek en nu slaap ik op de fking vloer' scheld ik. Ik ram nog een keer met mijn vuisten op de vloer. Shay pakt kijk handen en knijpt ze dicht. 'Niet doen' fluistert hij. 'Je mag wel in mijn bed komen slapen' ik knik en loop naar de linkerkant van zijn bed om daar te gaan slapen.

Het lukt mij niet. Ik kan niet slapen als ik net boos ben geweest. Zachtjes adem ik in en uit. 'Je kan niet slapen uh' zegt Shay. Ik draai me naar hem om en schud mijn hoofd. 'Kom' Shay open zijn armen en ik ga er mer mijn rug in liggen. Shay slaat zijn armen om mijn middel en wrijft zachtjes over mijn buik. Ik voel mezelf weer rustig worden en pak Shay's handen en gebruik het als een knuffel en val in slaap.

> de volgende ochtend <

'Ey Dilan, Dilan, ey ey Dilan' hoor ik.
'Hmpf' grom ik.
'Laat mijn handen los gozer' mompelt hij. Ik voel dat ik nog steeds zijn handen vast heb. 'En wat als ik dat nou niet wil' zeg ik zachtjes aangezien ik net wakker ben geworden. 'Dilan doe niet zo irritant' moppert hij. Ik geef geen reactie en blijf liggen zoals ik lig.
'Laat los voordat ik maatregelen ga nemen' Shay klinkt een beetje boos nu. Ik weet dat Shay nooit om deze reden boos zou worden dus geef ik nog geen reactie. Shay begint hevig te schudden met zijn handen. Ik ben sterker dus daar maak ik mij geen zorgen over. Ik kan ook tegen kietelen dus wat kan Shay nog meer doen? Vrijwel niks.

'Damn it Dilan' fluistert hij in mijn oor wat mij rillingen geeft. Het gaf mij nooit rillingen als Shay dat deed waarom nu dan wel?
'Dilan laat los' klinkt er dreigend in mijn oor'. 'Wat wil je gaan doen dan?' Vraag ik een kleine lach verlaat mijn mond. 'We moeten niet te laat komen op school' zegt Shay. 'Nahh fack school' zeg ik en ga weer rustig verder met proberen te slapen. Helaas laat Shay dat niet gebeuren want hij begint weer met zijn handen te bewegen waardoor ik zijn polsen steviger vasthoud.
'Dilan.. je doet me pijn' klinkt Shay's stem. Aan zijn stem te horen heeft hij echt pijn. Ik haat het als Shay pijn heeft dus laat ik zijn polsen los. 'Finally' zucht Shay. 'Had je echt pijn' vraag ik dan nog steeds mijn ogen gesloten. 'Ja' zegt Shay zacht. 'Mm' verlaat mijn mond en ik plan weer om verder te slapen.

Ik word uit bed geduwd en mijn ogen flikkeren open. '...au' zeg ik met een verbaasde blik als ik Shay aankijk. 'Anders kwam je nooit uit bed'.
Ik brom. 'Hoe maak je moeder je elke ochtend wakker. Man respect voor haar. 'Tja dat ga ik niet zeggen he' zeg ik met een schijnheilige lach als ik op sta om naar de badkamer te gaan.
Zoals elke dag op weg naar school.

——————————————-

Weer een langer hoofdstuk dan ik had gepland maar ik vind het prima zo.

Tips zijn altijd welkom.

Is het boek niet saai of zo??

Vote en comment 🖤