The trauma twins (compleet)

💜-22

Het Paarse hartje staat voor Sam pov. Ik dacht dat is wel leuk aangezien zijn haar paars is.

💜 Sam Pov 💜

Ik houd van zaterdagen. Je hoeft even niks te doen en alles mag. Ik lig op mijn bed en lees een boek. Een random boek heb ik gepakt uit mijn boekenkast. Ik houd van lezen en het is echt iets wat ik leuk vind en graag doe op zaterdagen. Ik hoor dat de bel gaat maar ik laat mijn moeder opendoen. Even later hoor ik een klopje op mijn deur.

'Binnen' brom ik omdat ik er niet van houd als ik gestoord word als ik aan het lezen ben. 'Sam?' Klinkt er zacht. Ik herken de stem meteen. Melanie. Ik sluit mijn boek en ga op mijn bed zitten en klap naast mij. Mel gaat naast mij zitten en kijkt me aan. 'Sam, Stanley heeft me gisteren gekust en ik leunde mee en hij wilt dat ik dit vergeet maar dat kan ik niet wat moet ik doen ik kan niet stoppen met eraan denken en..'
'Rustig even' zeg ik want Mel praatte zo snel dat ik het niet helemaal verstond.
'Stan zoende jou?' Vraag ik aan haar.
'Ja en ik leunde mee dus we zoenden elkaar eigenlijk' zegt Mel.
'Aha' zeg ik. 'Probeer het gewoon te vergeten het klinkt moeilijk maar je hebt afleiding nodig' zeg ik dan. Ik zie dat Mel knikt. 'Oke' zegt ze. 'Houd je van lezen!' Vraag ik dan. 'Licht eraan welk boek' zegt Mel en ik wijs naar mijn boekenkast ruim gevuld met verschillende soorten boeken.

Na een tijdje liggen we beide te lezen op mijn bed. 'Ik ga weer eens naar huis, mag ik wel het boek lenen?' Vraagt Mel. 'Tuurlijk!' Zeg ik blij. Ze glimlacht blij. 'Oja misschien moet je je haar weer eens verven ik zie je oorspronkelijke haarkleur' ze heeft mij een knipoog en ik krijg grote ogen. Mel loopt weg en als ik de voordeur hoor dichtslaan snel ik naar de badkamer.

Hier en daar zie je soms een zwart plukje. Kak. Ik moet er beter op letten.
Ik ren de trap af zonder te vallen wat best bijzonder is bij mij. 'MAAAAM' schreeuw ik. 'Je hoeft niet zo te schreeuwen ik zit gewoon hier hoor' zegt mijn moeder kalm. 'Ik moet naar de kapper, pleasee' smeek ik. 'Schat ik zou wel willen maar je weet zoiets is duur en we hebben niet zo veel geld' mam staat op en geeft mij een knuffel. 'Ik kan kijken of ik nog een baantje kan vinden?' Vraagt ze. Ik schud hevig mijn hoofd. 'Mam, ik ga zelf werken om het te betalen' zeg ik en pak de krant van de tafel om te kijken naar baantjes.

Na een tijdje zoeken zie ik dat ik nog kranten rond kan brengen. Ik hop naar boven en stuur een inschrijf brief naar de man/vrouw wie daar de baas is. Ik hoop dat ze snel zeggen of ik geaccepteerd ben of niet. Ik breek in het zweet als ik erachter kom dat ik voor maandag sowieso niet naar de kapper kan. 'Maam!' Roep ik weer als ik de trap afren. 'Weet je waar die ene beanie nog ligt' roep ik als ik voor haar sta. 'Ja in je kamer in de onderste la van de tweenagrootste kast' zegt mijn moeder of het niks is. Ik ren naar boven en herhaal de woorden die mijn moeder net heeft gezegd. Sjees kon ze het niet zelf even pakken. Na uren gezocht te hebben ligt het precies waar mijn moeder zei waar het moest liggen.

Het is een zwarte beanie. Ik haat zwart. Behalve mijn zwarte ripped jeans. Het is een keuze.
Mensen zien mijn echte haarkleur
Of
Mensen zien dat ik een zwarte beanie draag.
Het is wel zwart maar niemand gaat iets opmerken van mijn echte haarkleur en dat wil ik zo houden.

/ maandag ochtend \

Ik heb nog steeds geen mailtje gehad van de kranten rondbrengen, helaas. Ik vind het wel chill dat de school het toestaat dat je hoodies op mag hebben en beanies en petten enzo. Anders had ik mij simpelweg gewoon ziekgemeld totdat ik mijn haar had geverfd. Ik sprint naar de badkamer en kleed me daar om en doe mijn haar in model. Ik doe mijn lenzen ook in. Check of mijn piercing goed zit en als dat alles is gebeurd trek ik mijn beanie tevoorschijn. Ik zet het op mijn hoofd maar wel iets naar achteren zodat je het voorste van mijn haar ziet, waar natuurlijk geen zwarte plukjes te zien zijn, want ik wil niet kaal lijken. Als alles zit zoals gewenst is ga ik naar beneden. 'Schatje je hebt een zwarte beanie op' zegt mijn moeder als ze mij ziet. 'Ik heb geen andere' zeg ik stug. Mijn moeder knikt en ik ga mijn eten klaar maken. Als ik dat af heb prop ik het naar binnen en maak ik mijn tas klaar. 'Ik ga naar school doei mam' zeg ik en ik zwaai haar uit. Mijn moeder zegt ook gedag en ik loop het huis uit.

Ik kom op school aan en zie alleen Shay zitten aan de tafel waar we normaal zitten. 'Hey' zeg ik als ik neer plof op mijn stoel. 'Leuke beanie' zegt Shay als hij opkijkt van zijn telefoon. 'Ja...' zeg ik. 'Niet dan?' Vraagt Shay. 'Jawel!' zeg ik snel voordat hij iets gaat vermoeden. Ik zie hem wel aan als een snugger persoon. 'Is de rest er nog niet?' Vraag ik om een gesprek verder te beginnen.
'Nup we zijn best wel vroeg' zegt Shay.
Ik knik en zie dan dat Dilan binnen komt lopen samen met Stanley. Stanley gaat naast mij zitten en Dilan naast Shay. 'Het hoe gaat het' zegt Stanley dof. 'Ochtend humeur?' Grinnik ik.
'Nee, gewoon... niks' moppert Stanley.
'Oohh heb je ergens spijt van?' Vraag ik met de gedachte in mijn achterhoofd dat Stanley misschien zit met de zoen van hem en Melanie. 'Nee, waarom zei ik?' Vraagt hij en kijkt mij aan. 'Ik wil het wel zeggen maar dan weten Dilan en Shay het ook' zeg ik. 'Vertel' zeg Stanley stug. 'Zit je ermee dat je Melanie heb gezoend' zeg ik en grijnzend kijk ik hem aan. Volgens mij had hij het niet verwacht want hij kleurt langaam rood. Ik kijk naar Dilan maar blijkbaar boeit het hem niet zo aan zijn gezichtsuitdrukking te zien. Vervolgens kijk ik naar Shay maar zijn gezichtsuitdrukking is moeilijk af te lezen. Een beetje geshockt ziet hij er wel uit. 'Ge-gezoend?' Stamelt Shay. 'Ja, net als jij' zegt Stanley geïriteerd terug. 'Jij hebt Mel gezoend?' Vraagt Dilan aan Shay met een vragende blik. 'Yup, eenmalig ik vind Mel niet leuk op die manier' zegt Shay alsof hij dat zeer duidelijk wilt overmaken naar Dilan.
Iedereen zit nu akward op zijn telefoon en we wachten totdat de bel gaat.
'Waar is Mel?' Vraag ik aan Stan.
'Weet ik niet' zegt hij stug en loopt snel weg. Vreemd.

——————————————————

Sorry voor dit saaie hoofdstuk.